Gids voor stadsfotografie

Stadsfotografie gaat over steden en het vastleggen van de ervaring om er te zijn.

Het kan gaan om de bebouwing, de wegen en de stedelijke ruimtes; het kan mensen laten zien op het werk, zich verplaatsen, winkelen of genieten van een vrijetijdsbesteding. Het kan in elk land ter wereld zijn.

Het behandelt een breed scala aan onderwerpen en stimuleert veel verschillende benaderingen om ze te fotograferen.

Er is veel om naar te kijken, dus laten we beginnen.

Wat is Urban Environment Photography?

In deze sectie zullen we de vraag beantwoorden: ‘wat betekent ‘stedelijk’ in de fotografie’? Om dat te doen, moeten we kijken naar de bredere context en naar enkele van de subgenres die ermee samenhangen.

Een korte lijst met sleutelzinnen in verband met stadsfotografie geeft een idee van de rijkdom van het onderwerp:

• wildgroei in het centrum en de voorsteden
• de drukte van markten en straten
• mensen op het werk en in de vrije tijd
• overdag en ’s nachts; kunstlicht en zonneschachten
• bewegwijzering, reclame en hamsteren
• arm en rijk
• oud, traditioneel en modern
• verkeer: auto’s, taxi’s, fietsen, spoor, wegen, metro’s, bruggen en wegwerkzaamheden
• bouw, sloop en stedelijk verval

Als we kijken naar de genres die stadsfotografie bestrijkt, beginnen we te zien wat een gevarieerd type fotografie dit is. Deze omvatten ‘straatfotografie’, ‘stedelijke omgeving’ en ‘stedelijk verval’ fotografie.

‘Straatfotografie’ is het verkennen door middel van foto’s van het menselijk leven in bebouwde stadsdelen. Het omvat meestal mensen – of op zijn minst de sporen van mensen, zoals een verloren handschoen die op sommige leuningen is geplakt.

Van de weidsheid van groothoekopnames – ‘stadsgezichten’ – tot het veelzeggende detail van een plant die groeit uit de mortel die bloot ligt in langzaam uiteenvallende oude posters. Van een enkele persoon in een straat in de stad tot een enorme menigte.

De naam ‘straatfotograaf’ wordt over het algemeen toegepast op fotografen die de straat op gaan met handheld camera’s die documentaire of openhartige foto’s maken van mensen die hun gewone leven leiden – hoewel, zoals de beste straatfotografen laten zien, veel levens niet zo ‘gewoon’ zijn.

Als je meer wilt weten, kijk dan naar het werk van de groten van de straatfotografie: Walker Evans, Robert Frank, Joel Meyerowitz, Eugène Atget, Dorethea Lange, Vivian Maier, Martin Parr, Brassai, Cartier-Bresson, Garry Winogrand, William Eggleston, Helen Levitt en Lee Miller, om er maar een paar te noemen.

Hoewel fotografen altijd foto’s op straat hebben gemaakt, was het de komst van kleinere camera’s en snelle lenzen – zoals die van Leica – die de werkpraktijk van fotografen zoals André Kertész, Cartier-Bresson en Walker Evans in de jaren 1930 stimuleerden.

Dit is door de jaren heen doorgegaan en voor hedendaagse straatfotografie-inspiratie raden we ten zeerste aan om te kijken naar Alex Webb, Matt Stuart, Lee Jeffries, Shinya Arimoto, Angelo Ferrillo en Eric Kim.

De invloed van straatfotografie is ingebed in de populaire cultuur. Je kunt de afdruk ervan zien in andere soorten fotografie – ‘gelaagdheidstechnieken’ die vaak worden gebruikt in straatfotografie zijn te zien in moderne documentaire huwelijksfotografie.

‘Urban environment photography’ is een subgenre van ‘urban photography’ en toont meestal scènes zonder mensen. Het volgt de traditie van landschapsfotografie die het essentiële gevoel van een plek vastlegt – en wordt ook wel ‘urban landscape photography’ genoemd.

Typisch, en in tegenstelling tot straatfotografie, omvatten fotografen in de stedelijke omgeving geen mensen, of richten ze zich op zijn minst niet op mensen. De dagelijkse en de vervallen zijn net zo populaire onderwerpen als grote stadsgebouwen en doorgaande wegen.

En natuurlijk omvat stadsmilieufotografie de grote parkgebieden die veel steden hebben als culturele en ecologische centra.

‘Urban decay photography’ gaat over de oude, de verlaten, de ongebruikte en de onbeminde gebouwen – de leegstaande kavels in steden. Oude fabrieken, dichtgetimmerde woningen en ongebruikte tankstations vormen bijvoorbeeld een rijke bron van visuele interesse.

Ze hebben vaak een griezelige, dystopische sfeer voor de fotograaf om te verkennen. Er zit een serieuze kant aan als een fotografisch verslag van het oude industriële verleden voordat het valt voor de sloopkogel en nieuwe ontwikkelingen.

Zo is het fotograferen van oude bioscopen populair bij veel sociaal-geschiedenisfotografen. Reizen naar voormalige Oostbloklanden in Europa om de enorme woningbouwprojecten te fotograferen die na WO2 zijn gebouwd, is een populair toeristisch fotografenpad geworden.

14 Tips voor stadsfotografie

Of je nu een onderwerp kiest voordat je eropuit trekt om foto’s te maken of besluit om vrij rond te lopen en te zien wat je opvalt, enkele algemene tips voor stadsfotografie zijn om zo visueel mogelijk bewust te worden. Probeer jezelf te trainen om de volledige scène te zien, maar ook om de meest visueel interessante aspecten uit te kiezen om op in te zoomen.

Met dit belangrijkste advies in gedachten, zijn hier nog 14 tips om je op weg te helpen terwijl je grip krijgt op stadsfotografie.

1. Neem je camera mee en wees klaar om te reageren

Het is soms moeilijk om precies te zeggen wanneer de perfecte gelegenheid voor stadsfotografie zich zal voordoen. Het is fijn als je tijd kunt vrijmaken om hele dagen op één locatie door te brengen, wachtend op het ‘beslissende moment’.

Maar het moderne leven biedt die luxe niet altijd. Dus waarom probeer je je camera niet een paar weken mee te nemen, waar je ook gaat.

Wanneer dat aangrijpende of grappige moment zich voordoet, ben je klaar om het vast te leggen.

2. Gebruik zwart-wit voor sfeervolle stadsfotografie

Het gebruik van nabewerking om stadsfotografie in zwart-wit weer te geven, kan zorgen voor veelzeggende beelden, dramatische contrasten of reflecterende grijstinten.

Je kunt enkele testopnamen in kleur en zwart-wit in je camera uitproberen om te zien welke modus bij het onderwerp en het licht past – schakel vervolgens over om in RAW te fotograferen bij het maken van je uiteindelijke foto en converteer naar zwart-wit tijdens het bewerken. Dit geeft u over het algemeen de beste resultaten.

De bovenstaande voorbeeldafbeelding is van de grote Walker Evans en werd in de jaren 1930 op film opgenomen.

3. Probeer reflecties op te nemen in je stadsfotografie

Reflecties zijn een goed startpunt als je iets anders wilt proberen. Het geeft je iets om naar te zoeken dat je zal helpen de stad opnieuw en in fotografische termen te zien.

De stad zit vol reflecties, rechtstreeks vanuit of door ramen. Dan zijn er reflecties in glimmende autokappen, in zonnebrillen en achteruitkijkspiegels, in chromen deurgrepen en op water bij fonteinen of zijstraatplassen. En wat wordt er weerspiegeld – mensen, wolken, andere gebouwen?

Als je je reflecties hebt gevonden, hoe kun je het beeld dan het beste kaderen? Hoe kan het beeld het beste worden belicht? Hoe kun je je het beste concentreren? Probeer dingen uit. Bekritiseer je resultaten. Ga verder met nieuwe uitdagingen.

Het toevoegen van reflecties aan je stadsfotografie kan het echt onderscheiden van de massa (excuses voor de straatfotografie-woordspeling!)

4. Gebruik scherptediepte om het verhaal te vertellen

Urban Photography gaat over het algemeen over mensen in de omgeving van de stad – dus maak je camera en lenzen klaar. Vervolgens moet je overwegen welk verhaal je wilt vertellen.

Scherptediepte is een cruciaal aspect van foto’s waar groepen zijn, zoals op een stoep. Een groot diafragma (f/1.4 tot 2.8) isoleert een figuur of een paar in de algemene menigte. Een smal diafragma (f/16 bijvoorbeeld) zet iedereen in bijna gelijke scherpstelling rond je brandpunt.

Smal diafragma maakt deel uit van de klassieke stedelijke fotografie-esthetiek. Verplaats je camerapositie en je kunt de onderwerpen in je foto’s ‘gelaagd’ maken van de mensen op de voorgrond, via de middenweg, naar de winkelborden op de achtergrond en de bouwsilhouetten in dee ver achtergrond.

5. Zoek naar natuurlijke versus door de mens gemaakte elementen om te fotograferen

Steden zijn rijk aan situaties waarin de natuurlijke wereld wordt gezien tegen door de mens gemaakte constructies. Een rij bomen langs een straat werpt bijvoorbeeld organisch gevormde schaduwen over de geometrische vormen van de gebouwen.

Een zwerm duiven binnen de ochtendspits en de daaruit voortvloeiende vervuiling. Er is een wereld van contrasterende beelden die je kunt vastleggen in de stedelijke omgeving.

6. Probeer lange belichtingen van bewegende mensen en voertuigen

Hoe leg je de beweging van de stad vast? De voorbijrazende auto’s, een jogger, mensen die zich over een oversteekplaats haasten.

Standaard belichtingen zullen de beweging ‘bevriezen’ tot een statisch ballet. Misschien wilt u echter iets meer foto-tastbaar vastleggen in termen van beweging.

Om dit te doen, stelt u de camera in op een lange belichtingstijd – bijvoorbeeld 1/10 sluitertijd – terwijl u het diafragma smal houdt. Vergeet niet dat licht gedurende de belichtingstijd op de sensor wordt ‘blootgesteld’. Dit moet je dus compenseren qua smal diafragma en of lage ISO; anders kan het hele beeld overbelicht worden.

Lange belichtingen vereisen wat experimenteren – maar met digitale camera’s is dat niet zo moeilijk. Blijf uw afbeeldingen bekijken en kijk wat de beste instellingen lijken te zijn en probeer het opnieuw.

Vloeiende en stabiel ogende lange belichtingen waren vroeger alleen haalbaar met een statief – tegenwoordig hebben veel camera’s en lenzen echter ingebouwde beeldstabilisatie, wat betekent dat je lange belichtingen effectief kunt vasthouden.

Met name Nikon, Sony en Canon spiegelloze camera’s hebben uitstekende beeldstabilisatie ingebouwd in hun camerabody’s.

7. Onderwerpcontrasten voegen een interessante laag toe

Een van de stock tropes van Street and Urban Photography is contrasten. Een ostentatief geklede persoon in hetzelfde frame als een ander die in joggers met bespierd haar zit.

Een bord op de achtergrond waarvan de boodschap een nieuwe betekenis krijgt in combinatie met mensen die langslopen of in de buurt staan, kan ironisch, grappig of zelfs aangrijpend zijn. En net als bij mensen geldt hetzelfde voor gebouwen; er is het kleine tegen het grote, het vervallen tegen het sprankelende nieuwe.

Zoek dus naar deze contrasten – de stomerij achter een persoon die voorbij loopt in de regen, doorweekt tot op de huid.

Dit soort beelden bieden ook de mogelijkheid voor sociaal commentaar, wat een andere dimensie aan je werk kan toevoegen; of je kunt er gewoon mee spelen om te lachen.

8. Verander het gezichtspunt om nieuwe afbeeldingen te maken

Rondlopen met je camera betekent dat het grootste deel van je werk op ooghoogte zal zijn. Dat is goed voor veel situaties: jij/de camera ontmoet het onderwerp op een gelijk en democratisch speelveld – je legt jezelf niet op.

Als u uw camerapositie echter iets omhoog of omlaag beweegt, kunnen er vrij nieuwe composities en relaties van de elementen in het beeld ontstaan.

Daken, hoge ramen, trappenhuizen in grote winkels, loopbruggen en bruggen, of gewoon je camera boven je hoofd tillen of op straatniveau plaatsen, kunnen een nieuw visueel landschap openen voor je stadsfotografie om binnen te werken.

Natuurlijk, een opmerking over gezondheid en veiligheid – wees voorzichtig en beoordeel het risico voordat je ergens op gaat klimmen, en onthoud dat de camera je natuurlijke balans kan verstoren!

Probeer nooit iets riskants of gevaarlijks – dat geldt ook voor Urban Decay Photography, betreed geen gebouw tenzij dit is toegestaan en betreed geen gebouw dat gevaarlijk kan zijn.

9. Herhaling van kleur kan een visueel gesprek creëren

In landschapsfotografie is er een duidelijke gelaagdheid van kleuren – blauwe lucht, paarsachtige heuvels, groene bossen en velden van geel en bruin op de voorgrond – waarmee je kunt werken.

In de stad met zijn hectaren grijze beton, bruine baksteen en asfaltwegen is kleur iets waar naar gezocht moet worden. Maar eenmaal gevonden, kun je er echt het beste van maken.

En hoe krijg je die scheut groen of blauw op de intensiteit die overeenkomt met je waarneming ervan? Zoek naar herhaling in fotografie – zoek naar visuele gesprekken.

Dus als er een rode bus is, zoek dan naar iemand die rood draagt – herhaling kan humor en diepte aan je werk toevoegen. Wanneer je echt begint na te denken over kleur en uitdrukkingen op gezichten en space en beweging, je werk zal echt verhoogd worden.

10. Probeer abstractie van de stedelijke omgeving

Het gebruik van close-up groothoek- of telefoto’s van gebouwen kan een abstracte wereld van patronen (2D) en vormen (3D) onthullen. Zoek naar hoeken, waar twee structuren elkaar ontmoeten, de bouwlijnen.

Het positioneren van uw camera om perfecte horizontalen en verticals te bereiken of om sterke diagonalen te laten zien, speelt vaak een belangrijke rol.

Op hoeveel van een gebouw kun je inzoomen totdat je het gevoel van een gebouw als structuur verliest? Gebruik een telelens om dit te bereiken en maak abstracte stadsfotografie.

11. Weet hoe je moet fotograferen in verschillende weersomstandigheden en licht

Een van de meest elementaire tips voor stadsfotografie is dat je onderwerp en de geografische locatie kunnen bepalen op welk moment van de dag je gaat fotograferen.

U kunt kiezen voor het ‘gouden uur’ – het uur voor zonsopgang en na zonsopgang – wanneer koel beton een warme tint krijgt en u een volledig spectrum van tonen kunt vastleggen.

Maar wees niet verlegen: regen of zonneschijn, winderig of kalm, sneeuw of ijs; dag of nacht, avond of ochtend, de stad leeft altijd. En levend voor veranderende omstandigheden en licht.

Paraplu’s zijn erg leuk voor een stadsfotograaf – patroon, kleur nodigt uit. De acties en lichaamsbewegingen van mensen veranderen ook met het weer.

Wat het weer ook is, het licht verandert snel, dus maak veel foto’s, leg het verstrijken van de dag vast. Zoals Garry Winogrand zei: “Ik fotografeer om erachter te komen hoe iets eruit zal zien gefotografeerd.”

Je leert dan op welk moment van de dag je graag fotografeert of welk weer je humeur aantrekt of zelfs een handtekening wordt in je werk. Wat nog belangrijker is, je zult merken dat je in alle soorten licht en weer kunt fotograferen – en elke variabele kunt gebruiken om iets anders te zeggen.

12. Probeer te fotograferen met een filmcamera voor authentieke stadsfotografie

Straat- en stadsfotografie werd gepionierd met 35mm-filmcamera’s – dus waarom probeer je niet een paar filmrolletjes te fotograferen tijdens je volgende stedelijke fotografie-expeditie.

Dit geeft niet alleen een authentiek gevoel aan je werk, maar het hebben van een beperkt aantal shots per filmrol zal je ook aanmoedigen om te vertragen.

Je zult merken dat je van nature begint na te denken over je onderwerp, rekening houdt met je licht – je zult echt moeten zoeken naar de kleuren die je wilt vastleggen en andere visuele relaties die je werk zullen laten opvallen.

Fotograferen met digitale camera’s is geweldig , maar fotograferen met een oude filmcamera kan je echt helpen je vaardigheden te ontwikkelen op het gebied van fotografie en artistieke visualisatie. Je kunt een oude Olympus point ophalen en vrij goedkoop fotograferen of een oude spiegelreflex op eBay.

Kijk online en je ontdekt al snel dat er een levendige analoge fotocommunity is, en de verwerking kan per post worden gedaan … of je kunt thuis proberen film te ontwikkelen.

13. Fotografeer met een snelle sluiter om het leven te bevriezen

We hebben besproken hoe lange sluitertijden iets speciaals aan je werk kunnen toevoegen in termen van het tonen van beweging – maar misschien wil je je sluitertijd hoog houden om de drukke straten en stedelijke landschappen vast te leggen waarin je werkt.

Stel je sluiter in op 1/1000 – samen met een smal diafragma – en je kunt de scène echt ‘afvlakken’ en echt vluchtige momenten vastleggen. Wees echter klaar om te compenseren met een hoge ISO!

14. Stadsfotografie betekent nadenken over ethiek

Als je maar één van deze tips voor stadsfotografie meeneemt, zorg er dan voor dat het dit is: alle rechten die je als fotograaf hebt om foto’s te maken, worden gecompenseerd door het recht van andere mensen op privacy en aandacht – en dat geldt ook op openbare plaatsen.

In veel landen, zoals de VS en het VK, kunt u over het algemeen foto’s maken in de openbare ruimte. Dat is echter niet overal ter wereld het geval – u moet de regels controleren van het land of de regio waarin u zich bevindt.

En hoewel het tegenwoordig lijkt alsof iedereen foto’s maakt met mobiele telefoons, moet je je bewust zijn van mogelijke implicaties als je bent uitgerust met een grotere camera of op een ‘niet-toeristische’ manier fotografeert.

Als je foto’s maakt van mensen die je niet kent, zoek dan naar de aanwijzingen in hun lichaamstaal en als ze dat niet doen zie er comfortabel uit of geef ‘Nee’ aan en trek je dan terug met een knikje en een glimlach.

Je kunt het natuurlijk aan iemand vragen – het is het beste om een algemeen gesprek en een introductie te proberen, voordat je zegt: ‘Kan ik je fotograferen?’

Natuurlijk is er bij stadsfotografie het overkoepelende principe dat alle beelden met een documentaire benadering moeten worden gemaakt – dit betekent geen poseren, geen enscenering. Straat- en stadsfotografen benaderen hun onderwerp dus zeker niet om eerst toestemming te vragen.

De gemiddelde stadsfotograaf heeft echter de neiging om te fotograferen met brede brandpuntsafstanden – bijvoorbeeld 20 mm, 24 mm, 28 mm of 35 mm. Ze komen dan dicht bij hun onderwerpen – zodat ze niet kunnen ‘verbergen’ dat ze iemand fotograferen.

Er is dus de mogelijkheid voor de subjecten om bezwaar te maken – nogmaals, als dit gebeurt, moet je dit respecteren.

Voordat hij ‘beroemd’ werd, bracht de grote Joel Meyorwitz de jaren 1960 door in de straten van New York met een 35mm-filmcamera. Als je naar het werk van Meyorwitz uit deze tijd kijkt, zie je sommige mensen voorbij rennen of gewoon hun dagelijks leven leiden. Maar af en toe stoppen sommigen en staren ze naar de cameralens. We zien natuurlijk niet dat iemand hem wegwuifde.

Je zult dit vandaag de dag net zo waar vinden als toen – sommige mensen zullen niet twee keer naar de camera kijken. Anderen zullen vragen om buiten beeld te zijn of zullen je actief vragen om ze niet te fotograferen – waar anderen zullen genieten van de kans op een vluchtig moment in je schijnwerpers.

Hoewel je misschien in de verleiding komt om mensen op straat van veraf te fotograferen met een telelens en je stille sluitermodus aan, moet je overwegen wanneer observatie voyeurisme kan worden.

Kinderen en andersvaliden zijn bepaalde categorieën om rekening mee te houden, en je moet geen foto’s van hen maken zonder toestemming van de ouders of verzorgers.

Stadsfotografie in voor u vreemde landen verdient bijzondere aandacht. Je bent een bezoeker en zult andere culturen fotograferen waar sociale verwachtingen en normen heel anders kunnen zijn dan die van jezelf.

Probeer erachter te komen wat je wel en niet kunt doen als fotograaf, vooral als je uit toeristische gebieden verhuist. Fotografeer je je onderwerp met respect?

Toestemming vragen en krijgen om portretten te maken is een ander subgenre geworden, ‘Straatportretten’.

Zoals je kunt zien, is het een gevarieerd en ongelooflijk genuanceerd onderwerp – in sommige opzichten, als je onderwerp ‘de straat’ is in plaats van ‘een individu’, betekent dit dat je een breder onderwerp documenteert. Doe een stap terug en je kunt je beelden maken over de straat en het leven erin – het hoeft niet om herkenbare gezichten te gaan.

Maar als je door je lens dicht bij mensen komt, verlies dan nooit het belang van respect, vriendelijkheid en aandacht uit het oog bij het fotograferen van anderen. Dit is een belangrijk onderdeel van je praktijk als stadsfotograaf.

Laatste woorden

We hopen dat onze gids je het vertrouwen heeft gegeven om te gaan experimenteren met Urban Photography. Het is zo’n gevarieerde en plezierige vorm van fotografie om jezelf in onder te dompelen.

Kies uw locatie en sorteer uw apparatuur en neem vervolgens: neem de tijd om te verkennen; heb het geduld om het interessante om je heen te zien; maak foto’s om te zien wat er uitkomt; bestudeer en wees kritisch op je eigen werk, en kijk naar het werk van anderen naast de wereld om je heen voor inspiratie.

De fotograaf Elliott Erwitt zei ooit: “Voor mij is fotografie een kunst van observatie. Het gaat om het vinden van iets interessants op een gewone plek … Ik heb gemerkt dat het weinig te maken heeft met de dingen die je ziet en alles met de manier waarop je ze ziet.”

Neem contact op via de opmerkingen als je vragen hebt en we helpen je graag verder.