Mijn naam is José De Rocco, ik woon in Buenos Aires, Argentinië en ik ben 40 jaar oud. Ik heb een diploma in Grafisch Ontwerp en ik werk momenteel in een kunstgalerie. Ik maak al foto’s zolang ik me kan herinneren en ik denk dat ik het voor altijd zal doen. Ik begon met Canon-apparatuur.
Ik heb Canon Rebel XTI, Canon 5D Mark I, Canon 1D Mark II, Canon 1D Mark IV, Canon 17-40mm f/4, Canon 24-105mm f/4, Canon 50mm f/1.8, Canon 75-300mm f/4-5.6, Canon 17-55mm f/2.8, Sigma 10-20mm f/3.5, Canon 100-400mm f/4.5-5.6, Canon 300mm f/2.8, Canon 500mm f/4, teleconverters (1.4x en 2x), flitsers, externe triggers, statieven, enz.
Het was erg groot, zwaar materieel en mijn rug vroeg om een pauze. Gelukkig veranderde mijn interesse in het type fotografie dat ik deed en dat leidde ertoe dat ik een radicale verandering van apparatuur deed.
Ik heb alles verkocht en gewoon een Fujifilm X100F gehouden. Toen kreeg ik een Fujifilm GFX 50R en een paar Instax (Fujifilm Instax Breed 300 en Fujifilm Instax Mini 90). Ik hou van apparatuur, maar ik vind het niet absoluut noodzakelijk. Je kunt echt ongelooflijke foto’s maken met goedkope apparatuur.
Fujifilm X100F: Ik heb hem altijd bij me. Het is een goede maat en gewicht, en omdat het niet te veel ruimte in beslag neemt, kan het in elke rugzak of zelfs in een riemtas worden gedragen.
Het stelt me in staat om snel en gemakkelijk foto’s van zeer goede kwaliteit te maken. Ik gebruik het ook om plaatsen te noteren waar ik later naar terug wil keren met mijn krachtigere Fujifilm GFX 50R.
Fujifilm GFX 50R: Hoewel het een middenformaat camera is, is het qua grootte en gewicht vergelijkbaar met een grote reflex, waardoor het gemakkelijk mee te nemen is. Ik gebruik het ook voor andere projecten zoals geplande of studiofotografie.
De beeldkwaliteit is echt ongelooflijk en gemakkelijk te gebruiken zoals elke huidige digitale apparatuur.
Fujifilm Instax Mini 90: Ik heb deze apparatuur exclusief gebruikt voor een project dat gebaseerd was op een boek van Lee Friedlander genaamd Mannequin. Mijn bedoeling was om het idee van dat boek te repliceren, maar dan via Instax.
Het formaat stelde me in staat om de composities in één shot te bedenken, wat een interessante uitdaging werd. Ik hou echt van deze apparatuur, de kwaliteit is hoger dan ik had verwacht en het gebruik is heel eenvoudig.
Ik had gewoon wat oefening nodig voordat ik aan het laatste werk begon. Ik hoop het in andere projecten te blijven gebruiken.
Fujifilm Instax Breed 300: Net als bij de Fujifilm Instax Mini 90 heb ik deze camera aangeschaft voor een specifiek project dat te maken had met de iconografie die in de straten van mijn land te zien was.
Deze camera heeft, in vergelijking met de vorige, enkele beperkingen, zoals de minimale afstand van grotere scherpstelling, het niet kunnen manipuleren van het gebruik van de flitser en minder opties voor automatismen. Ik beschouw het echter als een stuk zeer aantrekkelijke apparatuur en ik zal het blijven gebruiken.
Iphone XR: Constant aanwezig. Als ik geen van de andere camera’s gebruik, heb ik deze altijd bij me, hetzij om iets te registreren en dan terug te komen met een andere camera of om een laatste foto te maken.
Het is heel praktisch, maar ik heb niet het gevoel dat het de beste resultaten geeft. Ik geef de voorkeur aan de kleurbehandeling die de vorige modellen boden.
Minolta Freedom Family ZoomIt: Het is de nieuwste toevoeging aan mijn apparatuur. Ik kocht het gebruikt op een markt waar duizenden oude camera’s waren. Ik heb er nog niet het juiste project voor gevonden, maar ik zal het wel doen.
Wat ik wel belangrijk vind, is dat ik me bewust ben van wat elk apparaat kan bieden en weet wat het beste werkt voor de afbeeldingen die ik probeer te maken.
Dank aan Shotkit voor de uitnodiging om deel te nemen aan de website.
www.josederocco.com | @josederocco
Bekijk deze 8 essentiële tools om je te helpen slagen als professionele fotograaf.
Inclusief tijdelijke kortingen.
Lees hier meer