Mitchell Stather

Hallo! Mijn naam is Mitch en ik ben een fotograaf uit Brighton, een druk stadje in het zuiden van Engeland.

In het verleden was mijn uitrusting zoals mijn genres, overal. Ik ben begonnen met Sony, ik ben overgestapt naar Fujifilm, ik ben teruggegaan naar Sony en nu ben ik weer verder gegaan.

Of dat een vaste waarde gaat worden, of niet wie weet!

De eerste camera die ik ooit kocht was een Sony NEX-5 in ongeveer 2010/2011. Ik herinner me dat ik de advertentie op de tv zag en verbaasd was over de foto’s die het kon maken terwijl het zo klein was. Waren mijn foto’s zo? Nee, niet in het minst. Dus ik gaf het vrij snel op en de camera verzamelde nog zes jaar stof.

Rond 2018 besloot ik het nog een keer te proberen, hoewel ik die oude camera onmogelijk kon gebruiken, hoe kon ik dat wel? Dus pakte ik zijn jongere broer de Sony A6000, en dit is waar het een beetje begon. Ongeveer een jaar later pakte ik een A7ii, en daarna een A7Rii.

De A7Rii is fantastisch, ik ben ervan overtuigd dat niet iedereen het nieuwste en beste nodig heeft en dit had meer functies dan ik ooit heb gebruikt (te veel voor mij, maar daar kom ik later op terug). Ik heb de meeste van mijn favoriete foto’s gemaakt met deze specifieke camera.

Hoewel de body klein is, waren de snelle lenzen die ik wilde enorm, wat me stoorde. Ik heb veel lenzen voor Sony meegemaakt tijdens het experimenteren, kopen / verkopen bijna maandelijks.

Vanwege zijn grootte heb ik geleden besloten om de Fuji X-Pro 2 te geven. Dit is een briljante camera, maar voor mij kwam het gewoon niet overeen met de Sony, het maken van veel portretten in die tijd dat ik zo gewend was geraakt aan het hebben van een full-frame camera met de extra diepte die het kan creëren, dus ik schakelde terug.

Over de functies van de Sony gesproken, ik wilde eigenlijk minder. Ik gebruik geen video en ik heb geen triljoenen autofocuspunten nodig. Ik heb lenzen verkocht omdat ze in bepaalde omstandigheden de focus misten, maar ik zou ze nooit handmatig scherpstellen omdat het een autofocussysteem is, het zou het allemaal zelf moeten doen, toch?

Dus ik verkocht alles wat ik had en nam een beslissing die mijn bank me nooit zal vergeven, om een Leica te kopen. Een camera waar ik al geruime tijd naar verlangde, maar net te prijzig. Gelukkig kreeg ik een killer deal op een gebruikte, althans dat is wat ik mezelf toch blijf vertellen.

Camera

Leica M10 – Ik hou van dit ding! Zonder opsmuk dwingt het me om te vertragen en na te denken over wat ik aan het doen ben in plaats van alleen de ‘spray and pray’-benadering te gebruiken, ervan uitgaande dat de foto’s scherp zijn omdat de camera het had moeten doen.

Lenzen

Voigtlander 35mm f/1.4 – klein, scherp, contrastrijk met afschuwelijke flaircontrole, maar voor mij is dat positief.

7Artisans 50mm f1.1 – Ik moet toegeven dat ik helemaal geen verwachtingen had van dit objectief toen ik het kocht, vooral vanwege de prijs. Gekocht als een beetje een stop-gap omdat ik iets langer dan 35mm nodig had en dit was echt goedkoop. Het is heel goed gebouwd, een beetje zacht en erg dromerig op f1.1, en scherpt heel mooi voorbij f2. Het is een geweldige kleine lens die ik kan aanbevelen, vooral gezien de prijs.

Lichten

Generieke constante LED-panelen.

Tassen/Riemen

Wandrd Prvke 21L – Ik denk dat dat is hoe je het spelt, maar gewoon een geweldige tas die bij mij en mijn uitrusting past.

Peak Design Leash strap – Ik ben een enorme fan van het Peak Design systeem. Ik haat het om een riem om te hebben tijdens het fotograferen, maar haat het om constant de camera vast te houden of constant weg te leggen. Ik heb eerder hun Capture Clip gebruikt voor als ik met tegenzin ergens naartoe moest lopen en het was een game-changer, maar het werkt gewoon niet zo goed met de Leica.

Statieven

Manfrotto iets of anders, stof verzamelen in de hoek.

Hardware en software

MacBook pro-2017 – traag. Oh zo traag. Photoshop is pijnlijk, maar ik ben een echte technofoob, dus heb geen idee hoe ik het moet repareren en sneller kan laten werken.

Lacie robuuste harde schijf.

Adobe Lightroom en Adobe Photoshop.

Laatste woorden

Ik wil het team van Shotkit bedanken voor de uitnodiging om te worden uitgelicht. Ik ben al jaren een frequente bezoeker van de site (wat zeker mijn GAS heeft gevoed) en deze kans is een absolute eer.

Ik denk dat het besef voor mij met fotografie was dat helaas, zelfs nadat ik duizenden dollars had uitgegeven aan het kopen en verkopen van uitrusting om mijn werk te verbeteren (ik noem dit het NEX-5-effect), tijd doorgebracht achter de camera het belangrijkste element is om je fotografie te bevorderen. Welke camera je ook hebt, zelfs als het een vertrouwde iPhone is, gebruik hem gewoon om te verbeteren.

Een ander ding is het vinden van een niche en eraan vasthouden. Wees niet zoals ik, ruilen en changing omdat het allemaal erg verwarrend kan worden!

www.mitchellstather.co.uk | @mitchellstather