Ooit de term “rendering” tegengekomen tijdens het bewerken van uw afbeeldingen en u afgevraagd wat het betekende?
De term kan verwarrend zijn, omdat het een aantal vergelijkbare betekenissen heeft en de betekenissen in de wereld van fotografie niet helemaal hetzelfde zijn als op het gebied van 3D-afbeeldingen.
In deze handleiding bespreken we wat beeldweergave is, het renderingproces en waarom het belangrijk is.
Laten we er meteen in duiken.
Inhoudsopgave
Wat betekent het om een afbeelding weer te geven?
Veel goedkopere actiecamera’s zijn niet goed in beeldweergave – vooral omdat ze niet de verwerkingskracht hebben om zowel snel als nauwkeurig te zijn.
In de fotografie kan beeldweergave verwijzen naar een paar verschillende processen, die allemaal kunnen worden teruggebracht tot hoe een apparaat of browser afbeeldingsgegevens vertaalt naar een zichtbaar formaat.
Wat uw apparaat “ziet” is een gegevensset die de visuele eigenschappen van een afbeelding of afbeelding beschrijft. Hoe het die informatie weergeeft, bepaalt wat u op het scherm ziet.
Beeldweergave in de camera
Bij het maken van foto’s kom je als eerste een gerenderd beeld tegen op je camera zelf.
Op welk apparaat u ook een foto maakt, de gegevens die door de beeldsensor naar het apparaat worden verzonden, interpreteren en die informatie vervolgens in een foto vertalen.
Het beeld dat u op uw elektronische zoeker en/of LCD-scherm ziet, is de weergave van de scène door uw camera.
Hoe deze foto eruitziet, hangt af van het algoritme dat uw camera gebruikt om afbeeldingen te renderen en de instellingen die u hebt gekozen.
Elke camera doet het een beetje anders.
Beeldweergave tijdens nabewerking
De volgende render in de fotografie vindt plaats tijdens de bewerkingsfase.
Uw nabewerkingsprogramma moet de gegevens in elk afbeeldingsbestand interpreteren en vervolgens weergeven op het scherm waarop u bewerkt.
Net als bij camera’s heeft elk beeldbewerkingsprogramma zijn eigen unieke algoritme en uitvoer. Deze verschillen merk je misschien niet bij het bewerken van Jpeg-foto’s, maar als je in RAW fotografeert, kunnen de verschillen behoorlijk groot worden.
Een veel voorkomende misvatting is dat beelden die “recht uit de camera” (SOOTC) zijn, puur zijn omdat ze “onbewerkt” zijn. Dit is eigenlijk verre van de waarheid.
Als je in Jpeg fotografeert, is de camera voor je aan het “bewerken” via de instellingen in je camera (inclusief AUTO-modus). U kunt ervoor kiezen om de afbeelding te verwerken of niet, maar hoe dan ook, deze is in eerste instantie al ‘bewerkt’.
Als je in RAW fotografeert, verzamelt je camera eenvoudig alle gegevens in een groot afbeeldingsbestand. Hoe het uiteindelijk wordt weergegeven tijdens de nabewerking, hangt af van de software die u gebruikt.
In tegenstelling tot jpegs, neem je bij RAW-foto’s al je eigen beslissingen over hoe de afbeelding eruit komt te zien. Het uitgangspunt is afhankelijk van de kwaliteit van de RAW-beeldweergave van de software die u kiest.
Als u fotografie op professioneel niveau doet, kan de manier waarop uw afbeelding in eerste instantie op het scherm wordt weergegeven, een verschil maken voor uw workflow.
Beeldweergave bij het maken van composieten
Een andere manier waarop de term rendering wordt gebruikt in de nabewerking, is in verwijzing naar het maken van afzonderlijke lagen bij het maken van een samengestelde afbeelding.
Het wordt ook gebruikt om naar de uiteindelijke afbeelding te verwijzen, wanneer alle verschillende lagen zijn samengevoegd tot een afgevlakte afbeelding en zijn opgeslagen in een enkel afbeeldingsbestand. Dit wordt soms de “definitieve render” genoemd, hoewel u dit het vaakst zult zien met betrekking tot 3D-beeldweergave.
Dit is geen frequent gebruik van het woord “render” – meestal zeggen we gewoon dat we elementen uitsnijden en in een composiet plaatsen – maar het is er en je kunt het tegenkomen.
3D-beeldweergave
Dit beeld van een bank werd gegenereerd door middel van 3-d beeldweergave.
Misschien wel de meest opwindende vorm van beeldweergave (en de meest genoemde) is in termen van driedimensionale beeldweergave.
In dit proces zal een ontwerper afzonderlijke elementen maken (renderpassen genoemd) en deze vervolgens combineren tot een compleet, vaak levensecht beeld.
Als het goed wordt gedaan, kunnen deze gegenereerde afbeeldingen bijna onmogelijk te onderscheiden zijn van echte foto’s.
Tegenwoordig is deze vorm van beeldweergave alomtegenwoordig en overspoelt alles, van films en gaming tot online catalogi, architecturale ontwerpen en binnendecoratie.
Als fotograaf zul je waarschijnlijk nooit de behoefte hebben om dit soort rendering te leren.
De uitzondering is als u productfotografie aanbiedt en uw klanten zoveel mogelijk opties wilt bieden.
Hoe render ik een foto?
Meestal worden fotografen niet opgeroepen om afbeeldingen in technische zin weer te geven – dat is voor de software van uw apparaat en / of uw browser om te doen.
Als u echter “render” gebruikt om de verschillende elementen van een composiet uit te snijden, hangt de manier waarop u dit doet af van welke software u gebruikt.
Wat belangrijk is, is dat je een afbeeldingseditor hebt met laagfunctionaliteit en een fatsoenlijke toolset voor het maken van fijne selecties.
(Pas op, niet alle selectietools zijn gelijk gemaakt. Photoshop is nog steeds de beste software die beschikbaar is als het gaat om het maken van fijne selecties.)
Als u alleen de achtergrond wilt wijzigen, doen veel programma’s dit automatisch. Hetzelfde geldt voor het wisselen van luchten.
De resultaten zullen niet vaak perfect zijn – je moet nog steeds de laatste hand leggen – maar de technologie heeft zeker een lange weg afgelegd.
Als u echter meerdere fijne uitsparingen wilt maken, is het gebruik van een programma zoals Photoshop of GIMP uw beste gok.
Van daaruit moet u uw selectietools naar keuze leren (er zijn er veel). Zodra het deel van de afbeelding dat u wilt gebruiken is geselecteerd, drukt u op “kopiëren” en vervolgens op “plakken” in een afzonderlijke laag in de composiet die u maakt.
Zodra u al uw elementen aanwezig en uitgelijnd hebt, kunt u uw afbeelding “afvlakken” (d.w.z. alle lagen combineren tot één laag). Je hebt nu je definitieve render.
Welke programma’s hebben de beste RAW-beeldweergave?
Als je in RAW fotografeert, kan het kiezen van de beste RAW-beeldweergavesoftware een game-changer zijn, eindelijk in termen van workflow.
Wat de renderkwaliteit betreft, zijn onze topkeuzes voor RAW-beeldconversie
- CaptureOne Pro
- DxO Foto Lab
- Adobe Camera Raw-
- Affiniteitsfoto
- Adobe Lightroom
Natuurlijk is de kwaliteit van je RAW-beeldconverter niet de enige factor bij het kiezen van bewerkingssoftware, maar het moet zeker een overweging zijn als je voornamelijk in RAW fotografeert.
In veel programma’s (Lightroom) kunt u ook de standaardweergave van uw RAW-converter wijzigen via het importdialoogvenster. Dit kan veel tijd besparen als u de neiging heeft om dezelfde aanpassingen aan elke afbeelding aan te brengen.
Laatste woorden
Wanneer de meeste mensen verwijzen naar beeldweergave, verwijzen ze naar 3D-renders.
Dat gezegd hebbende, is het nog steeds belangrijk om rendering in termen van fotografie te begrijpen.
Vanuit artistiek oogpunt willen we dat onze foto’s echt de essentie en ervaring vastleggen van de scène waarop we de sluiterknop hebben ingedrukt. Hoe dichter een afbeeldingsweergave komt bij wat we probeerden te maken, hoe minder nabewerkingswerk we hoeven te doen om het daar te krijgen.
Vanuit het oogpunt van productfotografie verandert 3D-rendering de manier waarop we online afbeeldingen maken en weergeven. Het zou wel eens de golf van de toekomst kunnen zijn.
Op dit moment is de technologie zo ontwikkeld dat het steeds moeilijker wordt om te bepalen of een rendering een foto is of een foto een gegenereerde rendering.
Dus hoewel er misschien nooit een beroep op je wordt gedaan om afbeeldingen weer te geven, ben je er de hele tijd door omringd – of het nu op je camerascherm, op internet of op je spelsysteem is.
Bekijk deze 8 essentiële tools om je te helpen slagen als professionele fotograaf.
Inclusief tijdelijke kortingen.
Lees hier meer