Gids voor diafragma in fotografie

Wat is diafragma in fotografie en hoe beïnvloedt het de manier waarop onze foto eruit ziet?

Diafragma is de belangrijkste pijler van de belichtingsdriehoek na sluitertijd en ISO, dus het is cruciaal dat je het begrijpt!

Termen als f-stops en scherptediepte kunnen beginnende fotografen intimideren, maar ze zijn echt niet zo ingewikkeld.

Deze gids legt alles in eenvoudige bewoordingen uit, zodat u diafragma kunt gaan gebruiken om een aantal geweldige afbeeldingen te maken.

Laten we er meteen in duiken.

Wat is Aperture?

Volgens het woordenboek betekent ‘diafragma’ ‘een opening, gat of opening’.

In het geval van fotografie is het lensopeningsopening de opening waardoor licht de camera binnenkomt.

U kunt de hoeveelheid licht beperken door uw diafragma te sluiten (of te ‘diafragmeren’) en de lensopening te verkleinen.

Omgekeerd kun je meer licht naar binnen zuigen door het diafragma van je cameralens te openen.

Stel je het menselijk oog voor – op een heldere dag krimpt de pupil. Als het donker is, wordt de pupil groter.

Aperture regelt twee hoofdelementen:

1. Belichting – hoe helder of donker het beeld is.
2. Scherptediepte – hoeveel van de foto is scherp.

We zullen deze hieronder in detail bekijken. Maak je geen zorgen – ik beloof alles mooi en eenvoudig te houden!

U kunt ook onze f-stop chart downloaden en volgen.

Wat doet diafragmaregeling in fotografie?

1. Belichting (d.w.z. licht)

Voordat je een foto maakt, vraag jezelf dit af:

Wil ik een grote opening of een kleine opening in mijn lens? d.w.z. wil ik veel licht om door de lens te kunnen gaan (via een grote opening) of niet veel licht (via een kleine opening)?

Wat gebeurt er als er veel licht door de lens komt? Je foto wordt helderder… en als je die opening kleiner maakt, raad eens? Minder licht!

Diafragma bepaalt hoe helder je foto is. Groter diafragma = helderdere foto. Kleiner diafragma = donkerdere foto. GEMAKKELIJK!

Het diafragma gebruiken om de hoeveelheid licht die door je lens komt te regelen, is soms een creatieve keuze die je maakt.

Andere keren kun je gedwongen worden om een bepaald diafragma te kiezen op basis van het beschikbare licht dat je in je scène hebt.

We zullen hier meer over onderzoeken in de les belichting begrijpen, maar hier is een korte afbeelding om te illustreren wat ik bedoel:

OK, dus hier is een vraag voor jou: Hoe pas je het diafragma (opening) van je cameralens aan om hem groter of kleiner te maken?

We praten over diafragma in fotografie met behulp van iets dat ‘f-nummers’ of ‘f-stops’ wordt genoemd.

Je hebt misschien een fotograaf horen vragen, “wat is je diafragma?”of “met welk diafragma fotografeer je”, en het antwoord zou meestal de letter “f” zijn, gevolgd door een cijfer.

Op de fotografieschool wordt van je verwacht dat je die cijfers (f-stops) uit je hoofd leert, maar dit is echt niet nodig.

Ik ben al enkele jaren een professionele fotograaf en kan ze nog steeds niet reciteren …

Het enige wat u moet weten is dit:

Hoe groter het f-getal, hoe kleiner het diafragma. Hoe kleiner het f-getal, hoe groter het diafragma.

Best verwarrend, toch?! 🙁

Als ik je de wiskundige uitleg zou geven over diafragma’s en lichtfactoren, zou dit net als elk ander saai artikel over diafragma zijn dat er is, dus onthoud in plaats daarvan dit:

Wanneer u een cijfer op het LCD-scherm van uw camera ziet dat wordt voorafgegaan door een letter ‘f’, hoe dichter dat getal bij nul ligt, hoe lichter je foto moet zijn.

De onderstaande afbeelding moet helpen dit beter uit te leggen. Het laat zien hoe groter de opening van uw lens, hoe kleiner het f-stopnummer dat wordt weergegeven:

Houd er rekening mee dat er andere f-stopnummers zijn die niet in het bovenstaande diagram worden weergegeven. Je camera/lens kan bijvoorbeeld fotograferen met f/1.8 of f/3.6, maar je kunt nog steeds gemakkelijk visualiseren waar deze diafragma’s op de bovenstaande schaal zouden vallen.

Als je een instapcamera gebruikt die is geleverd met een ‘kit’-lens, heeft die lens waarschijnlijk een maximaal diafragma van ongeveer f / 5.6.

Je ziet het maximale diafragma ergens op de lens geschreven staan. De meeste kitlenzen zijn ‘zooms’ met twee maximale diafragma’s erop geschreven, zoals f / 3.6-5.6.

Als je de mooie lens van je partner hebt geleend, is er een kans dat het maximale diafragma meer lijkt op iets dat een professional zou kunnen gebruiken, zoals f / 2.8, f / 2, f / 1.4 … of zelfs f/1.2!

(Ik zou je aanraden om die lens nooit terug te geven aan je partner…!)

Waarom hebben professionals dure lenzen met grotere diafragma’s nodig? Een van de belangrijkste redenen is om foto’s te kunnen maken bij weinig licht, zonder een flitser op hun camera’s te hoeven gebruiken.

Als een objectief een diafragma van f/1.4 heeft, kan het veel meer licht ‘opzuigen’ dan bijvoorbeeld een lens met een f/4 diafragma.

Objectieven met een maximaal diafragma van f/2.8 of groter (d.w.z. f/2, f/1.4, f/1.2…) staan bekend als ‘snelle lenzen’. Misschien hoor je een professional praten over ‘snel glas’, wat lenzen met grote maximale diafragma’s betekent.

OK, dus nu weet je het eerste ding over het begrijpen van diafragma in fotografie – het gaat allemaal om licht.

Neem een slok koffie, want het is tijd dat we het hebben over het tweede ding dat diafragma regelt.

2. Scherptediepte (d.w.z. wat is er in focus)

Door het diafragma (opening) van je lens groter of kleiner te maken, laat je meer of minder licht binnen, maar het heeft ook een ander effect op je foto.

Je hebt waarschijnlijk die coole foto’s gezien waar sommige dingen scherp zijn (ze zien er scherp uit) en andere dingen onscherp zijn (wazig).

Vroeger was het zo dat alleen dure cameralenzen die effecten konden creëren, maar dat is niet langer het geval – je kunt zelfs de achtergrond vervagen met een iPhone.

Het wazige deel van een foto wordt soms ‘bokeh’ genoemd, wat Japans is voor onscherpte of waas. Fotografen zouden kunnen zeggen dat een bepaald objectief ‘geweldige bokeh’ of ‘romige bokeh’ heeft.

Fotografen praten ook over wat er scherp uitziet versus wat er wazig uitziet op een foto met behulp van de term ‘scherptediepte’, of DOF.

Laten we die term vereenvoudigen door het een ‘gericht gebied’ te noemen.

Dus wanneer een fotograaf zegt dat een foto een ondiep of klein scherpgesteld gebied (ondiepe scherptediepte), betekent dit dat er slechts een klein deel van de foto is dat er scherp uitziet in plaats van wazig.

Als een foto een diep of groot scherpstelgebied (diepe/grote scherptediepte), de meeste, zo niet alle foto’s zijn scherpgesteld en er is weinig of geen onscherpte.

Waarom zou je scherpe versus wazige gebieden in je foto’s willen? Op een foto van een bloem bijvoorbeeld. misschien wilt u het benadrukken van de andere bloemen erachter – misschien wilt u liever dat de bloem het enige ‘gerichte gebied’ is, ook wel een ondiepe scherptediepte genoemd.

(Je kunt veel voorbeelden van ondiepe scherptediepte zien elke keer dat je door Instagram bladert – het is een zeer populaire look, vooral voor portretfotografie.)

Aan de andere kant wilt u misschien de schoonheid van het hele bloembed benadrukken en moet alles het gerichte gebied zijn (diep / groot scherptediepte).

Het gebruik van een kleiner diafragma om een diepere scherptediepte te creëren is populair bij landschaps- en architectuurfotografie, waarbij de fotograaf meestal de hele scène wil hebben scherp zijn.

Dus, hoe controleren we de hoeveelheid are die in focus is in onze foto’s? Nou, er zijn eigenlijk een paar factoren die bijdragen aan de scherptediepte, maar als we hier leren over het diafragma van de camera, laten we ons eerst concentreren op het diafragma.

Hier is nog een verwarrende verklaring over diafragma: Hoe groter het diafragma, hoe kleiner de scherptediepte.

Laten we het opsplitsen en die verklaring als volgt herschrijven:

Hoe groter de opening in je lens, hoe kleiner het scherpstelgebied van je foto… en hoe groter het aantal onscherpe (wazige) gebieden.

Als je de onderstaande afbeelding bekijkt, zou je in staat moeten zijn om te visualiseren wat ik bedoel:

Een andere belangrijke factor die bijdraagt aan de hoeveelheid gericht gebied (ook bekend als scherptediepte) is de afstand je bent van waar je je ook op richt.

Als ik bijvoorbeeld een foto maak van een bloem bij f/1.4 (d.w.z. een groot diafragma om een ondiepe scherptediepte te creëren) vanaf 1 meter afstand, moet er veel mooie onscherpte achter zitten, ervan uitgaande dat wat er achter zit een behoorlijke afstand erachter is (d.w.z. er niet loodrecht op).

Als ik echter een foto maak van diezelfde bloem met identieke camera-instellingen, maar nu sta ik er 10 meter vandaan… al dat spul erachter? Geen blurro! Bekijk de foto hieronder om te zien wat ik bedoel:

Er kan een tijd komen dat je nauwkeuriger wilt bepalen wat scherp is en wat wazig is in je afbeelding, en dat is waar meer weten over hoe je de scherptediepte kunt berekenen belangrijk wordt.

Ik vind dit in dit stadium echter niet belangrijk voor een beginner die leert over diafragma. Bovendien heb ik een handige cheat om dit heel snel te berekenen die ik zo zal delen…

In de tussentijd kun je ook ons artikel lezen: wat is diepe scherptediepte in de fotografie?

Hoe de achtergrond te vervagen met een goedkope lens

Het regelen van wat scherp is versus wat onscherp (wazig) is in uw foto met alleen diafragma, is misschien niet eenvoudig met de camera / lensconfiguratie van een beginner.

Tenzij je je diafragma groter kunt maken dan rond f / 4 (of heel dicht bij je onderwerp kunt komen zoals in de speelgoedtruckafbeelding hierboven), kun je misschien niet dat coole ‘bokeh’ onscherpe achtergrondeffect bereiken, d.w.z. een ondiepe scherptediepte.

Tenzij je aan de draaiknop van je camera kunt draaien om het ‘f’-nummer op het scherm iets als f / 2.8, f / 2, f / 1.8 of f / 1.4 te laten zeggen, zal de hoeveelheid die scherp versus wazig is niet erg duidelijk zijn.

Zoals ik al eerder zei, zou je de maximale grootte van je lensopening ergens op je lens moeten vinden. Meestal staat er geen ‘f’ voor, maar eerder een ‘1:’. In onderstaande beelden tonen de objectieven maximale diafragma’s van respectievelijk f/1.8 en f/2.

Het is een beetje een brede generalisatie, maar hoe goedkoper de zoomlens, hoe kleiner het maximale diafragma. Goedkope zoomlens = niet veel coole wazige dingen in je foto!

De ‘kitlens’ die bij je camera wordt geleverd, zal er waarschijnlijk iets als ‘3.5-5.6’ op zeggen, wat betekent dat het maximale diafragma varieert tussen f / 3.5 en 5.6, afhankelijk van hoeveel je inzoomt. (Zie: waar is een kitlens goed voor?)

Naarmate je meer vertrouwen krijgt in je fotografie, kun je beginnen te investeren in betere lenzen die grotere diafragma’s bieden, wat betekent dat je meer coole wazige dingen doet 🙂

Als je echt een ondiepe scherptediepte uit de lens van je beginner wilt persen, is de beste manier om dit te doen zo dicht mogelijk bij je onderwerp te komen.

Stel vervolgens de lens in op het maximale diafragma en maak de foto – hopelijk is een deel van de achtergrond onscherp.

Aperture gebruiken in fotografie

Cafeïne slijten? Ga jezelf nog een cof pakkenvergoeding omdat het tijd is om dit af te ronden!

Dit is een Vereenvoudigd gids voor het begrijpen van diafragma. Ik heb een aantal dingen weggelaten die ik in dit stadium niet zo belangrijk vind. Geloof me hier 🙂

Dus laten we samenvatten wat we tot nu toe hebben geleerd. Ten eerste, in fancy fotograaf talk: Een groter diafragma in de fotografie betekent meer licht en een ondiepere scherptediepte.

Het is het beste om te wennen aan het gebruik van dat soort jargon, omdat het belangrijk is bij het leren van fotografie, maar het is oké om stiekem een interne monoloog te houden met little ol ‘ Brain die ongeveer als volgt gaat:

Als mijn lens een grotere opening heeft…  er gaat meer licht door die schijnen… dus mijn foto’s zullen helderder zijn! En als mijn opening groot is, is er een rare wetenschap gaande om meer dingen op mijn foto helemaal wazig te maken!

Wanneer u uw diafragma aanpast, Twee dingen veranderen – licht en de hoeveelheid focus.

Houd er rekening mee dat dit niets te maken heeft met het autofocus- of scherpstelsysteem van je camera – we hebben het over de hoeveelheid beeld die wazig of scherp is als gevolg van veranderingen in het diafragma van je camera.

Diafragma is gekoppeld aan sluitertijd en ISO, en uiteindelijk moet je ze alle drie begrijpen als je de handmatige modus van je camera onder de knie wilt krijgen.

We zullen ISO en sluitertijd een andere keer aanpakken, maar voor nu is het genoeg om alleen het diafragma te begrijpen.

Je hebt misschien al eerder gehoord van de diafragmavoorkeuzemodus – het is toevallig mijn favoriete manier om te fotograferen, en ik ken genoeg andere professionals die er ook dol op zijn.

Als je je afvraagt wanneer je de diafragmavoorkeuzemodus zou gebruiken, heb ik hieronder een eenvoudige oefening voor je die het concept zou moeten helpen uitleggen.

Probeer te oefenen met het gebruik van diafragma in fotografie door deze stappen te volgen:

Stap 1: Zet de hoofdknop van je camera op Diafragmavoorkeuze – ‘A’ of ‘Av’ modus.

Stap 2: Draai aan de instelknop van uw camera om het diafragma te wijzigen in het kleinste getal (d.w.z. de Grootste diafragma van je lens).

Stap 3: Ga naar buiten als het licht is en maak een foto van iets van een meter of wat afstand. Als je een zoomlens hebt, zoom deze dan volledig in en verplaats hem dan niet meer. Als uw camera niet scherpstelt, loopt u achteruit totdat deze dat wel doet.

Stap 4: Bekijk de foto. Noteer wat scherp en wazig is.

Stap 5: Draai nu aan diezelfde instelknop om dat diafragma nummer één klik groter te maken. Zie het vorige diagram als referentie voor hoe de getallen veranderen.

Stap 6: Maak nog een foto en herhaal het proces vanaf stap 4 totdat je je echt verveelt!

Elke camera, elke lens, elke camera + lenscombinatie en elke andere variabele onder de zon heb ik hier niet in de hand, dus je resultaten zullen veel variëren.

Wat je echter had moeten zien, is dat het aanbrengen van wijzigingen in dat ‘f-stop’-nummer bepaalt hoeveel van je foto scherp is in plaats van wazig.

Als je hebt opgelet, zou je me op dit moment moeten vervloeken en tegen het scherm van je camera moeten schreeuwen “waarom wordt mijn foto in godsnaam niet helderder of donkerder als ik dit diafragma verander?! MARK LOOG TEGEN ME!!!”

Goede vraag.

Terwijl je fotografeert in Diafragmavoorkeuze, zorgt je camera voor de belichting voor je terwijl je rommelt met het maken van dingen in focus versus wazig.

We zullen het begrip ‘belichting’ later bespreken, maar in principe heb ik het over de ‘helderheid’ van je foto.

Dus in de diafragmavoorkeuzemodus berekent je slimme camera de sluitertijd en ISO on the fly om te proberen de helderheid van je foto’s consistent te houden, terwijl je een homoseksuele oude tijd hebt om dingen wazig te maken.

Nogmaals, afhankelijk van veel variabelen waar ik geen controle over heb, merk je misschien enige variatie in helderheid van je foto’s, zelfs in diafragmavoorkeuze, maar geloof me – je camera doet zijn best om ervoor te zorgen dat het enige dat die ‘f-stops’ aanpassen, is wat scherp is.

Ik fotografeer 99% van de tijd in diafragmavoorkeuze en veel andere professionele fotografen doen dat ook. We hebben allemaal de handmatige modus onder de knie, maar al snel beseften we dat diafragmavoorkeuze meestal veel efficiënter is!

We willen allemaal een verhaal vertellen met behulp van onze foto’s bij controleren wat scherp is en wat wazig is.

We willen het oog van de kijker wegleiden van het saaie wazige spul, en naar het interessante scherpe spul.

Zo groot is het diafragma. U kunt het gebruiken om te bepalen wat u wilt dat de kijker ziet.

Snelle hack voor het bepalen van de scherptediepte

Hier is een geweldige cheat om scherptediepte en diafragma te begrijpen. Het is ook een geweldige manier om precies te controleren hoeveel van uw foto scherp versus wazig zal zijn voor je neemt het.

Voor deze tip heb je een spiegelloze camera nodig met een ‘focus peaking’ functie. De meeste spiegelloze camera’s hebben dit, en het is een heel nuttige manier om het diafragma te begrijpen en wat er precies scherp zal zijn bij een bepaald ‘f’-getal.

Stap 1: Zoek de optie ‘focus peaking’ in het menu van je spiegelloze camera en schakel deze in.

Stap 2: Schakel de lens van uw camera over naar Handmatige scherpstelling. Mogelijk moet u dit doen in het menu van de camera zelf, onder ‘Focusmodi’.berichten

Stap 3: Richt je camera op een object met iets op de achtergrond en begin met het draaien van de barrell van je lens om hem scherp te krijgen. Je zou een gekleurde lijn rond het object moeten zien verschijnen om aan te geven dat het scherp is – dit is de ‘piek’ en zal in kleur verschillen afhankelijk van je camera, maar is meestal rood of geel.

Stap 4: Houd al het andere constant en begin met het wijzigen van het diafragma van je lens. Je zult zien hoe de pieklijnen op de foto beginnen rond te springen en je laten zien wat er nog meer in beeld komt. Best gaaf, hè?!

Ik gebruik deze tip bij het fotograferen van groepen mensen die niet in een perfect loodrechte lijn voor mij staan. Ik blijf mijn diafragma veranderen totdat de focuspieklijnen aangeven dat alle gezichten van de mensen scherp zijn, maar er is nog steeds een achtergrond die wazig is voor die coole ‘ondiepe scherptediepte’-look.

Veelgestelde vragen

Wat is een diafragma op een camera?

Het diafragma is de opening van het diafragma van de lens. Het veranderen van de grootte van deze opening zorgt ervoor dat er meer of minder licht doorheen kan. In de fotografie wordt het diafragma meestal uitgedrukt als een f-getal (of f-stop), wat de verhouding is tussen de brandpuntsafstand en de effectieve diafragmadiameter.

Wat doet het veranderen van het diafragma?

Als u het diafragma wijzigt, verandert de hoeveelheid licht die doorgaat naar de sensor van uw camera. Hoe groter het diafragma hoe meer licht er doorheen komt, dus hoe helderder het beeld. Het wijzigen van het diafragma verandert ook de scherptediepte , d.w.z. hoeveel onscherpte er op de achtergrond is en hoeveel van uw onderwerp scherp is.

Is het beter om een hoger of lager diafragma te hebben?

Dat hangt echt af van de voorwaarden en van wat je van je imago wilt. Als je bij minder licht fotografeert, wil je waarschijnlijk een groter diafragma (wat een lager f-getal is). Als je een landschap fotografeert en alles scherp wilt hebben, is een smaller diafragma (een hoger diafragma) het beste.

Wat is het beste diafragma voor portretfotografie?

Bij het fotograferen van portretten wil je over het algemeen een mooie scheiding creëren tussen je onderwerp en de achtergrond. Met andere woorden, je wilt het onderwerp helder en de achtergrond onscherp. Om dat effect te creëren heb je een groot diafragma nodig (bijvoorbeeld ergens tussen f/1.8 en f/5.6).

Laatste woorden

Ik hoop dat deze gids voor diafragma in fotografie je heeft geholpen om de belangrijkste pijler van de belichtingsdriehoek te begrijpen.

Zorg ervoor dat je de volgende keer dat je een foto maakt experimenteert met je f-stop en let op welk effect een groot of klein diafragma heeft op je uiteindelijke foto.

Het mooie van digitale fotografie is dat je in een oogwenk het resultaat hebt – je zult kunnen zien hoe verschillende f-nunbers de manier waarop je foto eruit ziet kunnen veranderen.

Zet je camera uit de automatische modus en begin te spelen met een diafragma-instelling.

Maak je nog geen zorgen over het gebruik van de handmatige modus – de diafragmavoorkeuzemodus is een eenvoudige en snelle manier om grip te krijgen op het diafragma in fotografie, zodat je kunt genieten van de rest van het proces voor het maken van afbeeldingen.

Ga er nu op uit en veel plezier!