Ben Mcrae

Ik ben eigenlijk een fulltime ocean lifeguard in Wollongong Australië. Ik ben op de stranden sinds ik van school ben gegaan en 20 jaar later ben ik er nog steeds.

Oorspronkelijk jaagde ik de zomer na, werkte ik in Australië en ging ik vervolgens naar Japan, Engeland of de Kanaaleilanden om badmeesterwerk te vinden in de winter van het zuidelijk halfrond. Het was een geweldige manier om te reizen en geld te verdienen, maar in 2004 kreeg ik een vaste baan. Ik hoefde de zomer niet te achtervolgen voor mijn werk, maar ik hield van reizen.

Mijn uitgebreide familie had me voortdurend lastiggevallen om ze in Zuid-Afrika te zien, dus toen ik vrij was, deed ik dat, de tweede dag van die reis werden we achtervolgd door een olifant waarvan we niet wisten dat die er was. Voordat de adrenaline de kans kreeg om te zakken, besefte ik dat ik verslaafd was aan Afrika. Sindsdien heb ik zoveel tijd vrij van het werk op de stranden geschraapt om jaarlijks terug te keren, elke reis is 3-4 maanden lang.

Van elke reis realiseerde ik me dat ik mijn ervaringen wilde vastleggen, dus de camera was er altijd. Elk jaar zou ik een paar goede foto’s maken, maar er nog veel meer verpesten.

Op de natte dagen op het strand studeerde ik. Alles wat ik te pakken kon krijgen, las ik over fotografie, Afrika, postproductie, dieren, culturen en hoe ik over het continent moest reizen.

Als de winter kwam, kreeg ik een 4×4 en reed ik gewoon – een grens was slechts een vertraging in waar ik naartoe ging en wat ik zag. Een jaar kwam ik in Namibië terecht op de grens van Angola. Door de problemen daar kon ik niet verder naar het noorden, dus bracht ik veel tijd door met de Himba. Die relatie bleef groeien en vormt nu de basis van mijn beste werk.

Ik richt me vooral op omgevingsportretten. Ik hou ervan om mensen, hun culturen, hun leefruimtes en omgevingen samen te laten zien. Ik doe veel aan wildlife, landschap en astrofotografie, maar het zijn de Himba die echt in mijn hart zijn ingebed.

Elk jaar reis ik terug naar hen, blijf en leef bij hen, fotografeer ze en loop nu zelfs fotografische rondleidingen om deze verbinding met anderen te delen. Het is als de andere kant van mijn leven.

Ik implementeer veel lichten in mijn werk, ik hou van een punt van verschil, ik wil dat mijn werk anders is, net als mijn leven. Ik zet een schakelaar om als de seizoenen veranderen en verplaats mezelf naar een ander leven, mijn fotografische leven. Het is een geweldig tweede leven om te hebben als ik mag reizen, ik anderen mag leren om te doen wat ik doe, en ik mag mensen de echte schoonheid van Afrika laten zien, niet alleen in Namibië, maar nu ook in Ethiopië en Kenia.

Wat camera’s betreft, ben ik een Canon-persoon. Er is geen reden waarom: ik ben begonnen met Canon en ik ben nog steeds Canon.

Ik fotografeer momenteel met een Canon 5D Mark IV en een Canon 5D Mark III (niet afgebeeld als het gebruik voor deze foto!) de 5D Mark II hier afgebeeld is wat ik mijn olifantencamera noem; Ik laat het op een spoor en gebruik het op afstand met de Canon App op mijn telefoon.

De 5D reist in mijn ingecheckte bagage. Het wordt niet vaak gebruikt, maar als het is, is het een mooie back-up om te hebben voor kwaliteit, maar ook het gebrek aan zorg dat ik ermee nodig heb omdat ik het heb zien gooien en weet dat het slechts een kwestie van tijd is, zal er iets ergers gebeuren, zoals verpletterd worden door een chagrijnige stierolifant in must.

Ik heb een beetje geld geïnvesteerd in de lenzen, de meest opvallende is de Canon EF400mm f/2.8 L.

Ik ben dol op mijn prime lenzen, maar helaas zijn ze niet goedkoop. Ik gebruik deze lens voor alles: portretten, landschappen en dieren in het wild. Deze lens herdefinieerde waar ik als fotograaf naartoe ging en wat er mogelijk was in kwaliteit en scherptediepte.

Het weegt een ton en is moeilijk te passen in een handbagagetas met mijn andere kit, maar het is op elke reis. Wanneer mijn rug breekt wanneer ik in de rij sta voor een vliegtuig, dikke jas aan om de grootte en het gewicht van mijn cameratas te verbergen, denk ik alleen maar aan de kwaliteit die deze lens levert. Dit helpt me om hoger en sterker te staan totdat ik het eindelijk onder de stoel voor me kan knijpen voor de komende vlucht.

Mijn liefde voor prime objectieven kwam van de Canon EF50mm f/1.4. Dit is het enige stuk als kit dat het langst in mijn tas heeft gezeten. De scherptediepte die het geeft voor zo’n kleine prijs is verbazingwekkend en was een geweldige les in de verschillen in kwaliteit die primes leveren.

Helaas wordt dit objectief tegenwoordig wel eens weggelaten omdat ik regelmatig een Canon EF 85mm f/1.2 L II huur. voor mijn reizen. Ik kan het me niet veroorloven om er een te kopen of er altijd een te huren, dus toch krijgt de vertrouwde 50 mm een run omdat het geweldig is in hutten en ’s nachts.

Als er een lens is die kan wedijveren met de 50mm voor trips is het de Canon EF100-400mm f/4.5-5.6. Dit is een solide allround natuur- en landschapslens. Ik heb het al sinds ik me realiseerde dat voor dieren in het wild een beetje extra bereik altijd helpt.

Ik fotografeer de Epupa Falls in het noorden van Namibië ook veel. Er is geen manier om deze watervallen als geheel te fotograferen, dus het isoleren van aandachtspunten werkt het beste en deze lens is de beste die ik heb gevonden om deze vast te leggen. Het is een veelzijdige lens die ik iedereen zou aanraden (nou ja, koop de nieuwe versie omdat dit de oude push-pull-versie is) die een allround zoomlens wil hebben voor dieren in het wild en landschappen.

De andere twee objectieven die altijd in mijn tas zitten zijn de Canon L serie EF16-35mm f/2.8 en EF 24-70mm f/2.8. De 16-35 is geweldig voor groothoekopnames en de f/2.8 opent veel mogelijkheden bij het fotograferen in hutten, iets wat ik heel vaak doe. Ik vind wel dat het soms de hoofden van mensen vervormt, maar dit is gemakkelijk aan te passen in de post.

De 24-70 is mijn allround man. Van alles en nog wat wordt erdoor geschoten, maar ik merk dat het niet veel nut krijgt als ik een 85mm f/1.2 heb. In kannen en kruiken. De 24-70 heeft een geweldige beeldkwaliteit en is zeer veelzijdig, dus het zal altijd een thuis in mijn kittas hebben, maar wanneer en waar ik het nu gebruik, wordt steeds beperkter.

De Samyang 14mm f/2.8 ED AS UMC Canon lens zit in mijn tas om één reden en slechts één reden: Astrofotografie.

Dit is een goedkope lens – het voelt plakkerig aan, het is handmatig scherpstellen – maar het levert een geweldig beeld voor het geld. Ik vind het geweldig dat wanneer geschoten op 2.8 en met een goede sluitertijd er heel weinig kans is om rijstvormige sterren te krijgen.

Deze lens staat bekend om zijn Astro-mogelijkheden en als dit iets is waar je in wilt komen, kan ik aanraden om een paar honderd dollar aan deze lens uit te geven. Het bezit de opschepperij in mijn kittas over de 16-35 voor de Astro-afbeeldingen.

Tot slot voor objectieven is er de Canon EF 1.4x II Tele converter. Eerlijk gezegd zou dit op de bodem van de oceaan moeten zijn. Ik haat de resultaten die het geeft. Ik won het samen met de Canon 5D Mark III lichaam in een Zuid-Afrikaanse fotowedstrijd.

In theorie is het geweldig voor extra lengte, maar de daling van de beeldkwaliteit is het niet waard om het te gebruiken. Waarom heb ik het in mijn tas? Het is gemakkelijker om het te dragen dan een verrekijker. Als ik op een gamedrive ben om dieren voor klanten te spotten en ik heb een beetje extra lengte nodig, dan wring ik het op, maak ik een foto en vergroot ik het. Dan ruk ik het van de camera en wacht tot het dier binnenkomt als het iets is om op te wachten.

Zoals hierboven vermeld doe ik veel lichte dingen. De uitdaging is om licht te gebruiken, maar niet te overdrijven. Soms is het gerechtvaardigd om veel licht te gebruiken. Dit ziet dus de noodzaak om veel andere kit mee te nemen.

Oorspronkelijk begon ik met de Canon 580EX en de kleine Impact triggers die een generiek B&H merk zijn. Ze zijn klein, goedkoop en falen nooit! Ik ben dol op deze kit en het is universeel voor elk merk dat een flitsschoen heeft.

Tijdens mijn tours houd ik Off-Camera Flash-workshops waar ik mensen door elke stap van het proces leid, en deze triggers zijn geweldig en zoals gezegd, falen nooit. Als je naar triggers kijkt, zijn dit een geweldige plek om te beginnen.

In mijn tas heb ik ook andere triggers. Er is de nieuwe Godox XPro-C. Dit is een luchtafstandsbediening gebaseerd op het Profoto-model met een vergelijkbare naam voor de enorme Godox AD600 licht. Het is een flinke lamp, zowel in gewicht als in vermogen, maar niet in prijs; daarom heb ik Godox. Ik heb deze lamp naast een Profoto B1 X gebruikt en het is net zo goed, zo niet beter voor minder dan een derde van de prijs. Ik behandel mijn kit niet op de beste manier, maar toch houdt dit licht stand.

Ernaast staat de Godox AD360. Dit is ook een geweldig licht en mijn go-to voor een paar jaar voor de AD600. Ik gebruik het nu niet zo veel als de Canon 600 speedlight doet veel van het werk dat ik vroeger deed met de 360, maar ik heb het nog steeds als back-up.

Ik denk dat ik het nu niet zo veel gebruik als de Godox X1C triggers hebben wel bepaald wanneer je moet werken, in het noorden van Namibië komt het in de zomer boven de 40 graden en ik vond deze triggers om te worstelen. Het batterijpakket is ook een beetje omslachtig, maar het is een mooi gemiddeld vermogensbereik tussen de grote AD600 en de Canon 600EX.

Ik heb ook een Canon 580EX II en Canon 480EX Speedlites, maar dit is vooral voor de workshops die ik op mijn reizen doe, het zijn betrouwbare lampen die gemakkelijk te gebruiken zijn voor beginners. Elk licht heeft zijn nut.

Ik wissel softboxen op elke reis, dus ik wil hier niet mee verzanden, dat zou een andere foto hier zijn en een zeer gedetailleerde saaie post langer en meer uitgesponnen dan deze!

Elke reis die ik doe, heb ik nieuwe ideeën of technieken die ik wil uitproberen, dus de lichtmodifiers veranderen. Mijn go-to-dozen zijn meestal rechthoekig of vierkant, merken doen er niet toe zolang ze maar gemakkelijk op te zetten zijn en verbinding te maken met het licht dat ik op dat moment gebruik.

Het laatste stukje kit in mijn tas is de Pro Aputure Amaran AL-H198C LED Lichten. Ik gebruikte verschillende fakkellampen voor mijn lichtschildering voor mijn Astro-opnamen, maar op een avond gaf ik een workshop in Namibië en een van de klanten vergat haar koplamp, dus gebruikte ze het LED-licht van een videograaf om te zien waar ze naartoe ging en wat ze aan het doen was.

Ze was traag om het licht uit te doen terwijl we een groepsblootstelling van de Melkweg probeerden. Toen de resultaten de boom terugsloegen en de rotsen op de voorgrond die geen silhouet zouden moeten zijn, baadde het in een warm subtiel licht. De resultaten waren verbluffend en vanaf die avond heb ik deze lampen gebruikt, want dat was het model dat per ongeluk aan was gebleven.

Het vermogen en de temperatuur kunnen worden aangepast en met meer dan één lamp kan ik ze uitlenen tijdens het uitvoeren van de workshops op mijn Namibische reizen of kan ik een gevoel van diepte toevoegen aan mijn nachtbeelden wanneer ik alleen fotografeer.

Al deze kit wordt meegenomen in een vliegtuig. Ik vertrouw geen enkele luchthaven met het afhandelen van mijn spullen, ik heb te veel klanten gehad die lenzen verloren of kapot hebben om te denken dat mijn kit in orde zal zijn. In Afrika zijn er maar weinig camerawinkels, en bij het plannen van een reis van 3 maanden volgens een strak schema is er geen manier waarop ik risico’s neem.

Vraag ook niet hoe of hoeveel het allemaal weegt. Om het grootste deel van de kit te omzeilen, heb ik een belastingvrije plastic zak waar een deel van de kit in wordt gepropt of een extra laptoptas die gewoon vol zit met kit.

Ik heb ook een cameravest – godzijdank heb ik dat nog niet hoeven gebruiken omdat ik eruit zou zien als een – maar het heeft 25 zakken waarmee ik de kit op me kan dragen als ik ooit werd opgetrokken voor gewicht. Ik leef een geweldig leven, maar ik verdien niet de dollars om te blazen op business class vluchten. Ik denk dat meer reizen wint van meer comfort.

Ik gebruik een Lowepro Pro Runner 450 AW (niet afgebeeld) om al mijn kit in te proppen. Het is een uitdaging om de 400mm en de Godox AD600 te schuiven naast elkaar maar het past allemaal, zij het met een aantal zeer strakke ritssluitingen.

Ten slotte, hoewel ik veel kit heb, haat ik het om ermee te reizen. Het is immers niet de kit die de fotograaf of de beelden maakt. Ga niet op pad om nieuwe uitrusting te kopen voor een reis. Denk na over de reis die je aan het maken bent en vorm je kit eromheen.

Buiten zijn en reizen is belangrijker dan het hebben van de nieuwste kit. Als ik eerlijk ben, kwamen mijn grootste kitaankopen nadat ik de avond ervoor te veel drankjes had gedronken en me realiseerde dat ik een veiling op eBay had gewonnen (400mm f/ 2.8), of een stuk kit had gekocht waarvoor ik had gespaard, maar de prijs niet kon rechtvaardigen.

Kleine primes zijn goedkoop en leveren verbluffende resultaten op – kijk naar de 50 mm in mijn tas. Houd het simpel en na verloop van tijd zal je tas groeien, maar onthoud, net als je talenten en resultaten. Dit is wanneer u fotografisch tot het uiterste van uw kit wordt geduwd en nieuwe aankopen gerechtvaardigd kunnen zijn. Of dat of je bent los na een paar drankjes zoals ik!

Kit op de foto (linksboven beginnend, naar beneden werkend &rondslingerend):
Canon EF 1.4x Teleconverter II

Godox X1C triggeren

Godox PB960 accu voor de AD360

Godox AD600

Canon 5D Mark II

Canon 5D Mark IV

Canon EF 16-35mm f/2.8 USM L II

Impact ontvanger (alleen compatibel met de eigen zender)
Impact zender
Godox Xpro-C zender

Godox AD360

Canon 600EX Speedlite

Canon EF 24-70mm f/2.8 USM L

Canon 50mm f/1.4

Canon EF 100-400mm f/4-5.6 IS USM L

Samyang 14mm f/2.8 ED ALS UMC Canon

Canon 580EX Speedlite

Canon 480EX Speedlite
Pro Aputure Amaran AL-H198C LED-verlichting

Canon EF 400mm f/2.8 L IS USM

www.benmcraephotography.com