Beste compactcamera’s in 2023 voor beginners tot professionals

Ik hou van het gemak van een zakcamera, klaar om een foto van hoge kwaliteit te maken van alles wat ik tegenkom. Ik merk ook dat ik ze meer thuis gebruik, rond de kinderen.

Net als iedereen maak ik nog steeds af en toe een snap-shot op mijn iPhone, maar dit is meestal alleen voor ‘wegwerpfoto’s’ of dingen die ik snel op sociale media wil delen.

Ondanks de vooruitgang in smartphonecamera’s in de afgelopen jaren, is een handvol compactcamera’s nog steeds beter als het gaat om het maken van foto’s.

Of dat nu de mogelijkheid is om in RAW te fotograferen, langere zooms, snellere bediening, betere mogelijkheden bij weinig licht of gewoon een betere ergonomie, er zijn nog steeds genoeg goede redenen om te investeren in een van de beste compactcamera’s op deze lijst.

Om het eenvoudig te houden, hebben we 5 geweldige compactcamera’s met vaste lens gekozen (in tegenstelling tot camera’s met verwisselbare lenzen, die meestal omvangrijker zijn), waarmee je onder alle omstandigheden verbluffende foto’s kunt maken.

Alle opties zijn meer dan $ 500 – minder uitgeven wordt niet aanbevolen als u betere foto’s wilt dan uw huidige telefoon kan maken. Dat gezegd hebbende, nemen we ook één budget compactcamera op in onze aanbevelingen.

Dus, laten we erin duiken!

Wat is de beste compactcamera in 2023?

Beeld	Product	Functies
	Fujifilm X100VONZE #1 KEUZE	Een nieuwe scherpe, snelle lens Onopvallende styling Zeer aanpasbaar De nieuwste X-Trans IV-sensor	Bekijk prijs →
	Canon PowerShot G7 X Mark IIBESTE BUDGET	Zakformaat Veelzijdige brandpuntsafstand Goede Autofocus Eenvoudige interface	Bekijk prijs →
	Sony RX1R IIHET BESTE VOOR PROFESSIONALS	Veelzijdig zoombereik Robuuste behuizing Goed in LowLight Geweldige beeldkwaliteit	Bekijk prijs →
	Sony RX100 VIIHET BESTE VOOR REIZEN	Verbazingwekkend zoombereik Ongelooflijke Autofocus Geweldige beeldkwaliteit Ongelooflijke Burst-modus	Bekijk prijs →
	Ricoh GRIIIBESTE VOOR STRAAT	Veelzijdige brandpuntsafstand Zakformaat Goede Autofocus Eenvoudige interface	Bekijk prijs →
	Leica Q2HET BESTE VOOR LANDSCHAP	Ultieme beeldkwaliteit 47.3MP sensor Prachtig ontwerp Beste EVF/scherm	Bekijk prijs →

1. Fujifilm X100V | Allround Beste Compact Camera

Megapixels: 26.1
Sensor Grootte: 23,5 mm×15,6 mm (APS-C) X-Trans CMOS 4
Dimensies: (B) 128,0 mm × (H) 74,8 mm × (D) 53,3 mm / (B) 5,04 inch × (H) 2,94 inch × (D) 2,10 inch
Gewicht: 478g / 16.9oz
Recensie

Deze kleine digitale camera is degene die is begonnen mijn rage voor fixed-lens compactcamera’s … en ik denk dat dat geldt voor veel fotografen die er zijn.

Net als bij eerdere iteraties van de X100-serie, is de X100V vaste 23mm f / 2 een uitstekende reislens, en dankzij een breed scala aan verbeteringen, zijn mogelijkheden zetten het daar met de Fuji vlaggenschipmodellen.

Voor degenen onder jullie die nog steeds niet hebben gehoord over deze opmerkelijke X-serie camera, laten we eens nader bekijken waarom het nog steeds mijn favoriete zakcamera van het jaar is.

Beeldkwaliteit moet bovenaan de lijst staan bij het onderzoeken van camera’s. Als het uiteindelijke beeld er niet opvallend beter uitziet dan een foto die met je smartphone is gemaakt, heeft het weinig zin om je geld te verspillen aan een speciale camera.

Gelukkig zijn de beelden van de Fujifilm X100V ronduit ongelooflijk, ongeacht of je RAW of JPEG fotografeert.

De X100V is de esthetisch mooiste camera die ik ooit heb gebruikt – het doet me pijn om het te zeggen, maar als je je geen Leica kunt veroorloven en iets net zo mooi wilt, koop dan een van deze …

Ik heb in mijn jaren als fotograaf veel verschillende camera’s gefotografeerd, maar degenen die echt met me resoneren, zijn degenen die beelden produceren met een bepaald iets anders – die ‘X’-factor (woordspeling niet bedoeld!)

Met de Fujifilm X100V, een combinatie van Fujifilm’s legendarische beeldkennis, leveren de unieke en nieuwe f/2 23mm versie 2 (35mm equivalent) lens en de nieuwste 26.1MP X-Trans sensor rijke, contrastrijke beelden met uitstekende huidtinten.

De witbalans op de Fujifilm X100V is zelfs beter dan de $ 2.000 + pro DSLR’s die ik vroeger gebruikte om bruiloften te fotograferen.

Wanneer je met f/2 wijd open wordt geschoten, is bokeh mooi, met onderwerpscheiding die normaal gesproken alleen is voorbehouden aan camera’s met veel grotere sensoren (en lenzen) – de sensor in deze camera is APS-C, maar het zou je vergeven zijn als je aanneemt dat je full frame fotografeert – de beeldkwaliteit is echt dat indrukwekkend.

(Het is ook veel beter dan elke micro four-thirds sensorcamera.)

De beeldkwaliteit direct uit de camera op de X100V is eigenlijk zo goed dat het een van de weinige camera’s is die ik comfortabel vind om alleen JPEG te fotograferen.

Dankzij de 17 Fuji-filmsimulaties, evenals nieuwe kleurenchroom en chroomblauwe effecten, kunt u pittige, contrastrijke beelden maken die eruit zien alsof ze met een 35mm-filmcamera op uw favoriete Fujifilm-filmvoorraad zijn gemaakt.

De filmsimulaties zijn allemaal weg beter dan elk ander klein camerasysteem op de markt. Fujifilm’s knowhow op het gebied van filmvoorraad is hier duidelijk in het spel gekomen, met filmsimulatie die gewoon ongeëvenaard is … en heel veel plezier.

Als je het beu bent om talloze RAW-beelden achter je computer te moeten bewerken, is de X100V als een verademing – maak gewoon gewone JPEG’s of kies een van de filmsimulaties … en je bent klaar!

Als extra tijdbesparende workflowhack kunt u uw favoriete afbeeldingen markeren tijdens het afspelen en ze automatisch draadloos laten overbrengen wanneer u uw smartphone of tablet de volgende keer koppelt – allemaal via de gratis Fujifilm-app.

Vervolgens kunt u de afbeeldingen vanaf daar delen op sociale media of toevoegen aan Lightroom CC om ze te synchroniseren en een back-up te maken in uw online catalogus!

Wat betreft het fotograferen van RAW, is het leuk om te weten dat de RAW’s genoeg gegevens bevatten om elke reservepixel te pushen / trekken en echt het meeste uit het dynamische bereik te halen.

Het is belangrijk dat elke camera ‘leuk is om te gebruiken’ en nergens is dit duidelijker dan bij de Fujifilm X100V.

Afgezien van het prachtige retro-ontwerp dat smeekt om te worden opgepikt, moedigen de handmatige wijzerplaten en minimale lay-out een snel spiergeheugen aan – je ontwikkelt snel een verwantschap met deze camera.

Verder drijft het een liefde voor fotografie en het kunnen beheersen van elk aspect van je fotografische ervaring. De hybride optische + elektronische zoeker is echt uniek en heel erg leuk om te gebruiken.

Het kunnen aanpassen van het diafragma met behulp van de lensring is ook een unieke functie die vooral fans van afstandsmeters zal aanspreken.

De tactiele, zijdezachte klik-klik van elke knop, draaiknop en knop op de Fujifilm X100V draagt ook bij aan de hele ervaring – ik hou ervan om de achterste draaiknop aan te passen aan belichtingscompensatie en de rest aan de camera over te laten (met automatische ISO, automatische WB en diafragmavoorkeuze die voor alles zorgen).

Ik bezat eerdere modellen van de X100-serie en zal de eerste zijn om toe te geven dat de AF-prestaties verschrikkelijk waren, zelfs voor een dure point and shoot-camera.

De Fujifilm X100V digitale compactcamera levert nu echter uitzonderlijk snelle autofocusprestaties in combinatie met de felbegeerde, vlaggenschip-standaard oog- en gezichtsdetectiefunctie.

De verbetering op dit gebied is dramatisch en maakt het fotograferen van mijn snel bewegende kinderen zo eenvoudig als cake – veel gemakkelijker dan met mijn onhandige DSLR-camera.

Een andere leuke update is het LCD-kantelbare aanraakscherm, waarmee je opnamen met een lage hoek kunt maken zonder te bukken en gemakkelijk over-head shots kunt maken.

De kantelbare touchscreen-implementatie is uitstekend en veel beter dan elke Sony cyber-shot camera die bestaat. U kunt tijdens het afspelen door foto’s bladeren, knijpen /dubbeltikken om in te zoomen en zelfs scherpstellen en fotograferen met een van de AF-modi.

Met behulp van gezichts- / oogdetectie is het helemaal niet nodig om de nieuwe joystick AF-puntkiezer te gebruiken – u richt de camera gewoon op uw scène en laat hem mensen herkennen, of tikt gewoon op het scherm waar u maar wilt dat hij scherpstelt en / of fotografeert.

Een klein probleem voor mij is de grip, of het gebrek eraan – ondanks het feit dat hij een getextureerde gevel heeft, kan de Fujifilm X100V nogal glibberig aanvoelen …

Ik had het geweldig gevonden als Fujifilm een blad uit het boek van Leica had genomen met hun rubberen voorkanten – het uiterlijk zou hetzelfde blijven, maar de camera zou veel gemakkelijker met één hand vast te pakken zijn.

Natuurlijk, om de retro-stijl en look te versterken, kun je het combineren met de Fujifilm half lederen tas die een aanzienlijke hoeveelheid extra grip biedt – zie mijn artikel over de beste accessoires voor Fuji-camera’s.

Een belangrijke verandering in dit model zijn de filmprestaties, omdat het nu 4k-video op 30p ondersteunt. Hoewel dit nooit een videocamera zal zijn, heeft het wel een verrassend goede output die meer dan genoeg is voor het vastleggen van uw vakantie.

In feite schiet het nu 4k-video in zowel DCI (4.096 x 2.160) als Ultra HD (3.840 x 2.160) resoluties met 24 of 30 fps, met een bitsnelheid van 200 megabits per seconde. Het kan zelfs 10-bits 4: 2: 2-video via HDMI uitvoeren naar een externe recorder!

Al met al is de X100V echter een geweldige kleine zakcamera die de serieuze aandacht van elke fotograaf verdient.

Het enige wat je hoeft te doen is kiezen tussen zilver/zwart en helemaal zwart… en dat is een vrij moeilijke beslissing, want beide opties zijn prachtig!

Bronnen & Referenties

• Fujifilm X100V productbrochure
• Firmware & Updates (huidige versie 2.11)

2. Canon PowerShot G7 X Mark II | Beste budget compactcamera

Megapixels: 20.1
Sensor Grootte: 1 inch (13,2 mm x 8,8 mm)
Dimensies: 4,2 x 2,4 x 1,7 inch (106 x 61 x 42 mm)
Gewicht: 11.2 oz (318 g)

De immens populaire Canon Powershot-serie trekt veel fotografen van alle normen aan, voornamelijk vanwege de belofte van een geweldige beeldkwaliteit, die legendarische Canon-kleuren en handige functies die uit hun pro-lijn zijn gesijpeld, allemaal voor aantrekkelijke prijzen.

Met de Canon Powershot G7X Mark II heeft Canon een grote verbetering gemaakt ten opzichte van de eerste iteratie, met een groot aantal geweldige functies, en is het er toch in geslaagd om de prijs mooi en laag te houden – daarom is het nog steeds onze keuze als de beste budget compactcamera van het jaar.

(Er is ook de nieuwere G7X Mark III, die ook een geweldige zakcamera is, maar $ 200 meer kost dan de mark II.)

Het ontwerp blijft grotendeels ongewijzigd ten opzichte van zijn voorganger, met de meest opvallende toevoeging (althans voor mij, met mijn grote handen en onhandige vingers!), Is de nieuwe grip, die is gegoten, tactiel en perfect geplaatst op de voor- en achterkant van het lichaam.

Door de zakbare afmetingen van de Canon G7X Mark II is de grip een welkome toevoeging en maakt hetr een comfortabele opname-ervaring, om nog maar te zwijgen van veel meer veiligheid wanneer je het lange tijd met één hand vasthoudt.

Het LCD-scherm kan nu ook 45 graden naar beneden worden geleed, zodat je de camera boven je hoofd kunt houden en kunt componeren voor een interessant gezichtspunt.

Het scherm is nog steeds naar voren gericht en doet dit in één snelle en eenvoudige actie die u met één hand kunt uitvoeren. Gezichtsherkenning doet prima werk voor de allerbelangrijkste selfie!

Het touchscreen zelf is een genot om te gebruiken – responsief, snel en volledig uitgerust – veel beter dan het kreupele Sony-touchscreenaanbod. Het kunnen tikken op elk menu-item lijkt logisch in 2023 en is een plezierige manier om door de camera te navigeren.

Een ander leuk kenmerk van de Canon GX7 II is de lensbedieningsring, die eenvoudig kan worden aangepast om een reeks functies te bedienen, van de 3 componenten van de belichtingsdriehoek tot de beeldverhouding of de zoom.

Dit zorgt voor een praktische en plezierige opname-ervaring, waarbij één hand de sluiterknop bedient en de andere links om de camera te ondersteunen en de lensring aan te passen.

De beeldkwaliteit is uitstekend, zoals we gewend zijn van de wereldleider in camerabeeldtechnologie. De kleurweergave is uitstekend, met huidtinten die warme, enigszins roodachtige tint, typisch voor Canon-bestanden.

Met de 20 MP BSI CMOS-sensor kunt u foto’s van behoorlijk formaat afdrukken of foto’s bijsnijden tijdens het bewerken met minimaal kwaliteitsverlies.

Wanneer het licht begint te vallen, heb je twee opties met de Canon G7X Mark II : gebruik de pop-upflitser of zet die ISO-draaiknop omhoog (die zich in het menu bevindt of aan de lensring is toegewezen).

Ik ontdekte dat ik comfortabel tot ongeveer ISO800 kon fotograferen, met ruis die daarna binnensluipt – vrijwel standaard voor een 1-inch sensor.

Gelukkig is er nog steeds een behoorlijke hoeveelheid beeldgegevens in de RAW’s, dus als je weet wat je doet met postproductie, is het vrij eenvoudig om zelfs een luidruchtige afbeelding te redden – de onderstaande is gemaakt met ISO10.000, maar met een snelle aanpassing in Lightroom met behulp van de schuifregelaar ‘Textuur’ ziet de zwart-witbewerking er prima uit!

Autofocusprestaties zijn goed, waarbij face-tracking goed werkt tijdens het testen. Onderschat het belang van deze functie niet – proberen een onderwerp over het scherm te jagen met een enkel AF-punt is een pijnlijke ervaring!

De Burst-modus is indrukwekkend, met Raw- en JPEG-opnamen van meer dan 8 fps met One Shot AF, of ongeveer 5 met Servo – alles wat de meeste beginners ooit nodig zouden hebben.

Een paar kanttekeningen hier, echter – tracking lijkt niet te werken tijdens het gebruik van de burst-modus, en het duurt een tijdje voordat de buffer is verdwenen, gedurende welke tijd de afspeel- of instellingenmodus van de camera is bevroren.

De f/1.8~2.8 lens is ‘snel’ voor een camera van deze afmetingen, waardoor je de achtergrond relatief eenvoudig kunt vervagen.

Er moet echter aan worden herinnerd dat het maximale diafragma van f / 1.8 alleen kan worden gebruikt voordat de lens wordt ingezoomd (d.w.z. op 24 mm) – dit is het offer met de meeste zoomlenzen op kleine digitale camera’s, met als pluspunt hoe klein de camera kan zijn wanneer de lens wordt ingetrokken – de Canon G7X Mark II is de kleinste camera op de test, en slechts marginaal zwaarder dan de op een na kleinste optie van Ricoh.

Wat de levensduur van de batterij betreft, is er een grote verbetering ten opzichte van zijn voorganger, maar met ongeveer 270 opnamen tijdens het testen per lading blijft de Canon G7X Mark II nog steeds achter bij sommige van zijn concurrenten.

Gelukkig zijn reservebatterijen relatief goedkoop, met tal van opties van derden beschikbaar.

Het bedienen van de camera met de Canon Camera Connect-app was pijnloos en werkte goed om de camera op afstand te bedienen of gewoon JPEG’s over te zetten naar mijn iPhone.

Je kunt de app ook gebruiken om je locatie te volgen tijdens het fotograferen, hoewel dit de batterij snel kan leegmaken.

Helaas is er geen 4k-video, noch microfoon- / hoofdtelefoonaansluitingen, maar de 1080p-videokwaliteit ziet er toch mooi uit.

Over het algemeen vond ik de G7X Mark II leuk en intuïtief om te fotograferen, met als grootste pluspunten voor mij de algehele responsiviteit en de indrukwekkende image kwaliteit.

Het is het soort camera dat voldoende prestaties levert om het gebruik via uw smartphone te rechtvaardigen, maar toch de afmetingen behoudt om ervoor te zorgen dat het altijd in uw zak zit.

Bronnen & Referenties

• Firmware-update voor G7X Mark II (versie 1.1.0.0)

3. Sony RX1R II | Beste compactcamera voor professionele fotografen

Megapixels: 42.4
Sensor Grootte: Volledig frame (35,9 x 24 mm)
Dimensies: 507 g (1,12 lb / 17,88 oz)
Gewicht: 113 x 65 x 72 mm (4,45 x 2,56 x 2,83″)

Uitgebracht in oktober 2015, is dit een van de weinige full-frame compactcamera’s die er zijn (d.w.z. camera’s met een 35 mm-sensor).

Als zodanig is het een camera die je in een jaszak kunt stoppen die een ongeëvenaarde beeldkwaliteit biedt – prachtig romig ondiepe scherptediepte, groot dynamisch bereik voor uitgebreide breedtegraad bij nabewerking, geweldige hoge ISO-prestaties … in principe een verbazingwekkende beeldkwaliteit die superieur is aan 99% van andere camera’s in zijn grootteklasse.

Je betaalt wel een mooie prijs voor de Sony RX1 RII. Het knijpen van een grote sensor in een kleine camerabehuizing kost blijkbaar nog steeds veel voor fabrikanten, en vanwege de aard van de sensorgrootte moet de lens een bepaalde grootte hebben om plaats te bieden – hoewel klein, is dit geen camera voor je jeanszak.

Je kunt een meer veelzijdige, veelzijdige full-frame camera met verwisselbare lens kopen, zoals de Sony a7III voor de prijs van de RX1 RII, en nog steeds wat wisselgeld in je zak hebben voor een nieuwe lens … dus waarom zou je hierin investeren?

Na een paar weken de Sony RX1 RII te hebben getest, was het voor mij duidelijk dat dit een zeer unieke camera is. Natuurlijk zou je iets veelzijdigers en met een betere prijs-kwaliteitverhouding kunnen kopen, maar dat zou het punt missen.

De Sony RX1 RII is veruit de leukste, meest betrokken en meest tactiele Sony spiegelloze camera die ik ooit heb gebruikt. Het is meer als … durf ik het te zeggen… een Fujifilm dan een Sony!

Zoveel geld investeren in de RX1 RII is als proberen uit te leggen waarom je een Ferrari moet kopen in plaats van een Tesla S – beide brengen je heel snel van A naar B, maar vraag elke Ferrari-coureur hoe het Voelt om te rijden. Hetzelfde kan gezegd worden van deze camera.

(Overigens, als de Sony RX1 RII de Ferrari van de full frame compactcamera’s is, is de Leica Q2 waar we binnenkort bij komen de Rolls Royce…)

Met een vaste 35mm Carl Zeiss Sonnar f/2 lens is deze camera misschien wel alles wat je ooit nodig zou hebben als een alledaagse camera – daarom is hij perfect voor professionals, die het ongetwijfeld beu zijn om meerdere lenzen te dragen met hun ‘werk’ spiegelloze en DSLR-camera’s.

De Sony RX1 RII biedt de meeste functies van een high-end Sony-camera die je zou verwachten – kantelbaar LCD-scherm (hoewel geen touchscreen), goede WiFi / NFC-connectiviteit, fatsoenlijke elektronische zoeker (die zich intrekt in de behuizing wanneer deze niet in gebruik is), aanpasbare draaiknoppen / knoppen en een speciale belichtingscompensatieknop.

Alles voelt geweldig aan – de build is geweldig en de handmatige bedieningselementen zijn geruststellend solide gevoel De aan / uit-schakelaar doet denken aan een oude afstandsmeter en is veel bevredigender dan het indrukken van een knop, wat de gebruikelijke manier is om de meeste camera’s op te starten.

De opstarttijd is echter een beetje traag, net als de bruikbaarheid in het algemeen. Inzoomen op 1:1 is een pijnlijke ervaring, maar dan zijn er 42,4 Megapixels, dus dat is begrijpelijk. Knoppen voelen soms ook een beetje papperig aan en reageren niet.

Autofocus is goed en bevat Sony’s benijdenswaardige Eye AF, die verwant is aan zwarte magie bij het vinden van het oog van je onderwerp (hoewel lang niet zo goed als de nieuwste Sony a7 / a9-serie camera’s).

5 fps is ondermaats in 2023, maar dit is zeker geen camera die is ontworpen voor snelle actie.

Ik sheet de Sony RX1 RII op automatische witbalans en huidtinten zagen er geweldig uit. Ik geef eigenlijk de voorkeur aan de kleuren boven andere high-end Sony MILC’s – dit heeft misschien iets te maken met het verbazingwekkende low pass-filter, dat helpt bij het leveren van zo’n geweldige beeldkwaliteit.

Ik vind het geweldig om het diafragma op de lensring als een afstandsmeter te kunnen bedienen, en de macromodus bevindt zich op dezelfde manier. De lens in het algemeen voelt gewoon geweldig aan – de beweging van de ringen is geruststellend en leuk om te bedienen.

Ik zou zo ver gaan om te zeggen dat dit de eerste Sony is die ik ooit heb gebruikt die niet aanvoelt als een mini-computer, en daarom ben ik er dol op! Het voelt aan als een ouderwetse camerabehuizing, ondanks het feit dat het een aantal ongelooflijke, moderne technologie herbergt.

De Sony RX1 RII heeft op papier niet veel zin, noch wanneer je het aan je collega’s probeert uit te leggen nadat je zoveel aan iets hebt uitgegeven terwijl er veel betere waarde-opties zijn … maar het is nog steeds een vertederende camera die je vreugde zal brengen elke keer dat je hem oppakt, om nog maar te zwijgen van wanneer je de prachtige bestanden met hoge resolutie op je computerscherm bekijkt.

Kortom, ik zou de Sony RX1 RII vol vertrouwen aanbevelen aan elke professionele fotograaf, ongeacht met welk merk ze meestal fotograferen. Het is een Sony-camera als geen andere Sony-camera – echt uniek in de line-up.

Alternatieve compactcamera voor professionals

• Sony A7C – full-frame verwisselbare lens compacte spiegelloze camera. Zie Sony a7c review.

Bronnen & Referenties

• Sony RX1RM2 productbrochure
• Firmware > Handleiding

4. Sony RX100 VII | Beste compactcamera voor op reis

Megapixels: 20
Sensor Grootte: 1 inch (13,2 mm x 8,8 mm)
Dimensies: 4,0 x 2,3 x 1,7 inch (102 x 58 x 43 mm)
Gewicht: 10.7 oz (302 g)
Recensie

Als je in een line-up zit van een van de populairste compactcameraseries aller tijden, heb je veel waar te maken … gelukkig stelt de Sony RX100 VII niet teleur.

Ik heb een paar weken besteed aan het fotograferen van deze krachtige kleine camera voor een volledige Sony RX100 VII-test en heb besloten om het de beste compactcamera voor op reis te noemen.

Laten we eerst de prijs uit de weg ruimen – met meer dan $ 1.200 is de Sony RX100 VII (ook bekend als de Sony cyber-shot RX100 VII) zeker een investering.

Ondanks dat het duur is, denk ik eigenlijk dat het een goede prijs-kwaliteitverhouding heeft. Er zit gewoon ZOVEEL verpakt in zijn slanke, zakbare lichaam – je kunt het eigenlijk in de voorzak van je jeans stoppen!

Bovenaan de lijst staat de ongelooflijke zoomlens – een 24-200 mm breed tot tele-equivalent bereik dat je kaak op de grond laat liggen. Bekijk de afbeelding hieronder voor wat ik bedoel.

Het is gemakkelijk te begrijpen waarom dit zo geweldig zou zijn voor reisfotografie, waar je niet altijd kunt bewegen om dichter bij je onderwerp te komen.

Ik hou ook van het feit dat LCD de optische zoom brandpuntsafstand weergeeft terwijl je zoomt, dus je kunt het bijvoorbeeld instellen op 35 mm en het daar laten als dat je voorkeur heeft bij het fotograferen van primes – dit is wat ik merkte dat ik deed omdat ik zelden op 24 mm fotografeer.

De prestaties van Auto Focus zijn ongelooflijk, zoals je kunt verwachten van een Sony cyber-shot camera.

Er zijn een verwarrende hoeveelheid AF-opties en -modi, maar nadat je degene hebt gevonden die je wilt en een knop hebt ingesteld om Eye AF te bedienen, is het vrij moeilijk om daadwerkelijk missen een moment.

Het maken van foto’s van onze snel bewegende kinderen is een makkie – richt de Sony RX100 VII gewoon in hun algemene richting, houd de Eye AF-knop ingedrukt voor een van de 357 fase- en 425 contrast-AF-punten om op het dichtstbijzijnde gezicht te vergrendelen en weg te schieten – bij een ronduit belachelijke 90 fps kan niets aan je sluiter ontsnappen! Dit is een enorme stap vooruit ten opzichte van de Sony RX100 VI die 315 fase AF-punten, 25 contrast-AF-punten en een maximale burst-modus van 24 fps had.

Ik schakelde de modus eigenlijk van hoog naar gemiddeld, omdat ik vond dat ik te veel foto’s maakte!

Sony’s Real Time Eye AF betekent de Sony RX100 VIIk volg constant gezichten en ogen, zelfs voordat je op de sluiterknop drukt – het maakt het vastleggen van een onderwerp bijna te makkelijk…

De beeldkwaliteit is geweldig, of u nu JPEG of RAW maakt. De lens is scherp over het hele frame en het dynamisch bereik is ook behoorlijk – door te fotograferen met lage ISO’s en het beeld te onderbelichten, kun je later in Lightroom een goede hoeveelheid schaduwgegevens terugbrengen.

In de praktijk was het fotograferen met ISO125 en het ophelderen in de post vergelijkbaar met het fotograferen op ISO800 ~ 1600 en het spijkeren van de belichting.

Hoge ISO-prestaties zijn behoorlijk, met schone beelden tot 1600, en dan snel degraderend na 2000 – zoals wordt verwacht op een camera met een 1-inch CMOS-sensor.

De opstarttijd is snel, net als de zoomsnelheid. Ik hou ook van de mogelijkheid om de lensring in te stellen als een aangepaste functie – ik had de mijne als belichtingscompensatie, dus fotograferen in Diafragmavoorkeuze was intuïtief en leuk.

Over diafragma gesproken, de enige kleine teleurstelling is het variabele diafragma van f / 2.8 ~ 4.5. De RX100V had f / 1.8 ~ 2.8, maar het brandpuntsbereik was beperkt tot een equivalent van 24-70 mm.

De Sony RX100 VII biedt een kantelbaar touchscreen, zij het een beperkt touchscreen. Je kunt aanraken om AF-punten te veranderen, scherp te stellen en vervolgens te fotograferen – is een erg handige functie voor het vastleggen van openhartige reismomenten, vooral in combinatie met het kantelbare display. Op de VI is de kanteling 90 graden omlaag en 180 graden omhoog, waardoor hij perfect is om te vloggen.

De VII biedt ook snelle AF, een nieuwe 4K video HDR-modus, 4-stops beeldstabilisatie, Active Steady Shot voor video-opname en een grotere buffer – 233 versus de al indrukwekkende 150 van de V.

De onderstaande opname was er een van ongeveer 30 snel achter elkaar – mijn zoon sprintte eigenlijk langs de touwbrug en de RX100 VII miste geen slag met de focus.

Voor sommigen zal het hebben van een 24-200mm zoomlens in je zak reden genoeg zijn om te investeren in het nieuwste Sony RX100 VII-model.

Het is echt ongelooflijk om zo’n bereik tot je beschikking te hebben, en zolang je in fatsoenlijk licht bent, levert fotograferen op 200 mm (en f / 4.5) een aantal geweldige bokeh op. Beeldstabilisatie helpt ook veel.

Ik ben niet eens een grote fan van zoomlenzen, normaal gesproken liever ‘zoomen met mijn voeten, maar ik merkte dat ik constant in- en uitzoomde met deze leuke kleine camera, vaak gewoon om te zien ‘hoe ver ik kon zien’!

Het is handig om tot 200 mm in te kunnen zoomen op een verre actie voordat je onderwerp je aanwezigheid heeft opgemerkt, en het hebben van een dergelijk bereik op een compactcamera is een enorm pluspunt tijdens het reizen, omdat het niet altijd mogelijk is om fysiek dichterbij te komen.

Hoe zit het met de nadelen van de RX100 VII? Nou, het vasthouden ervan is vergelijkbaar met het vasthouden van een nat stuk zeep…

Waarom Sony in hemelsnaam zo’n ongelooflijke camera zou ontwerpen en hem alle ergonomie van een ruit zou laten hebben, is mij een raadsel! Het eerste wat ik je zou aanraden is om deze grip aan te schaffen – hij is tenminste goedkoop!

Een ander vervelend aspect met betrekking tot ergonomie is het ontbreken van een gewone riemoog – er is alleen het kleine gaatje voor de meegeleverde polsband, die behoorlijk dun lijkt.

Dan is er de levensduur van de batterij, die vrij slecht is met ongeveer 260 opnamen of 30 minuten 4k-video per lading. Aan de positieve kant kun je de camera opladen via micro-USB en zijn reservebatterijen betaalbaar.

Ongebruikelijk is dat de camera ook niet wordt geleverd met een speciale oplader, maar opties van derden zijn ook goedkoop.

Het pop-up LCD-scherm is goed in fel zonlicht en ik ben blij dat ze het hebben opgenomen, maar ik merkte niet dat ik het anders veel gebruikte – het is een beetje krap, zoals te verwachten is op een camera van dit formaat.

Of je nu een fan bent van video of niet, de 960fps ongelooflijke High Frame Rate-modus laat je kaak op de grond liggen en zorgt ervoor dat je alles wilt filmen om te zien hoe het eruit ziet wanneer het langzaam wordt afgespeeld.

Een primeur voor de RX100-serie is de opname van een 3,5 mm microfoonaansluiting voor degenen die serieus zijn over video.

Over het algemeen is de Sony RX100 VII een helse veel zakcamera geperst in iets ter grootte van een pak speelkaarten. Het zoombereik is verbazingwekkend, autofocus prestaties verbijsterend, en framesnelheid is iets dat geen van de andere beste compactcamera’s op deze lijst kan evenaren.

Als u op zoek bent naar een compacte camera boordevol functies voor reizen met ongelooflijke foto’s en 4k-videoprestaties, die zo klein is dat u hem elke dag in uw zak kunt hebben en niet eens merkt dat hij er is, zoek dan niet verder. Dit is het.

Bronnen & Referenties

• RX100M7 zelfstudies

5. Ricoh GRIII | Beste compactcamera voor straatfotografie

Megapixels: 24
Sensor Grootte: APS-C (23,6 x 15,6 mm)
Dimensies: 4,29 x 127 x 75 x 52 mm (2,44 x 1,3 inch)
Gewicht: 257 g (0,57 lb / 9,07 oz)

Ik heb een beetje medelijden met ricoh’s fotografiedivisie. Ondanks dat Ricoh een groot, succesvol bedrijf is, zijn hun camera’s nog steeds relatief ongehoord… althans, voor de niet-ingewijden.

Vraag elke straatfotograaf die zijn zout waard is om twee cameramerken te noemen die synoniem zijn met het vastleggen van wat trottoiractie van dichtbij, en hun antwoorden zullen zijn: een duur Duits merk … en Ricoh. Ook niet Ricoh in het algemeen, maar de Ricoh GR-serie.

Ik heb een paar weken met de Ricoh GRIII gefotografeerd en vond het een enorm plezierige ervaring … mijn vrouw werd er ook verliefd op.

Een paar jaar geleden probeerde ik een vorige generatie van deze camera. Ik was behoorlijk onder de indruk van de beeldkwaliteit die uit deze kleine compact kwam, maar de trage autofocus irriteerde me een beetje te veel om erin te investeren. De Ricoh GRIII Ricoh is veel verbeterd en dingen zijn veel pittiger.

Over ‘snap’ gesproken, er is een focusoptie op de GRIII (en andere Ricoh’s) genaamd ‘Snap Focus’, die de camera in feite dwingt om onmiddellijk scherp te stellen op een bepaalde afstand, toenemend in stappen van 50 cm van 1m tot 5m, dan tot oneindig.

U kunt de camera instellen om te ‘klikken’ naar de vooraf gedefinieerde brandpuntsafstand wanneer u de sluiter volledig indrukt (in tegenstelling tot het half indrukken ervan, waardoor de reguliere scherpstelling zou worden ingeschakeld).

Dit is een van de kenmerken die de Ricoh GRIII zo geschikt maken voor straatfotografie. Natuurlijk kun je met elke camera ‘zonefocus’ gebruiken, maar met deze heb je in wezen een zonefocussysteem en een gewoon autofocussysteem in één sluiterknop – ingenieus!

De autofocus is niet de enige verbetering ten opzichte van de GRII. De Ricoh GRIII versterkt zowat elke kritieke functie. De sensor is nu tot 24MP, de lens veel scherper en nu met macromogelijkheden, en de levensduur van de batterij is veel verbeterd. Er is zelfs beeldstabilisatie en een touchscreen.

De 3-assige sensorstabilisatie is een welkome aanvulling – in de praktijk kon ik beweging vervagen zonder het gebruik van een statief met opnamen zo langzaam als 1/2 seconde. Zie de video van Kai Wong hierboven voor een voorbeeld van hoe dit op straat kan worden gebruikt.

Het touchscreen van de Ricoh GRIII is pittig en responsief, met die uiterst belangrijke tik-om-scherp te stellen-en-te-fotograferen-functie, waardoor de meest onopvallende foto’s mogelijk zijn – perfect voor incognito straatfotografie.

Ik blijf vermelden dat dit de beste kleine digitale camera voor straatfotografie is, maar de realiteit is dat ik het niet echt op ‘straat’ heb kunnen testen!

Wonend zoals ik naast een strand doe, hoefde ik alleen maar op mijn kinderen te oefenen… maar het is veilig om te zeggen dat als de Ricoh GRIII ze kan vastleggen wanneer ze rondrennen, voetgangers een makkie zouden zijn!

De beeldkwaliteit is fantastisch voor een compact van dit formaat, met name de Jpegs. Ik heb in Vivid gefotografeerd met het contrast verhoogd voor wat extra punch, maar er zijn ook tal van mooi uitziende B &W-filters om uit te kiezen – nog een knipoog naar klassieke straatportretten, met contrastrijke, gruizige ZWART-WIT-opties in overvloed!

De ruwe beeldkwaliteit is ook behoorlijk indrukwekkend, met een behoorlijke hoeveelheid dynamisch bereik van de nieuwe APS-C-sensor van de GRIII. Het is zeker een stap hoger dan de GRII, omdat de 8 extra megapixels niet alleen de beelden scherper maken, ze geven je ook extra bijsnijdvermogen.

De lensbreedte blijft hetzelfde – 18,3 mm (28 mm equivalent), en ik ben blij mee. Een brandpuntsafstand van 28mm is leuk en makkelijk te fotograferen. Het geeft je een uniek perspectief dat de kijker onderdompelt in de opname, zonder het te overdrijven en te breed te worden of te veel vervorming toe te voegen.

Je kunt altijd bijsnijden in het beeld in de postproductie, dankzij de extra megapixels ook.

Wat betreft het ontwerp en de ergonomie, ik vind het geweldig dat de Ricoh GRIII de meest ‘stealth’ camera is die ik ooit ben tegengekomen. De buitenkant heeft minimale branding, de rubberen grip past zich perfect aan de hand aan en de knoppen passen mooi in de camerabehuizing.

Sony zou daar echt een blad uit Ricoh’s boek moeten nemen, om meer glibberige camera-aanbiedingen te vermijden!

Het is niet gemakkelijk om een van de kleinste en lichtste digitale camera’s te zijn die er zijn met behoud van een uitstekende ergonomie, maar de Ricoh GRIII slaagt erin om het voor elkaar te krijgen.

Het is gripvast genoeg om de hele dag met één hand te worden gebruikt en kan in een overhemdzak glijden. Ja, je leest het goed, overhemd zak. Dit is echt een miniatuur wonder van een camera.

Dus wat vind ik er niet leuk aan? Nou, de levensduur van de batterij kan beter (ik kreeg 280 opnamen per lading), en ik zou willen dat het touchscreen omgedraaid … maar ja, dat zou waarschijnlijk het algehele ontwerp verpesten.

Het is ook niet de beste in scherpstellen bij weinig licht, en het LCD-scherm heeft, ondanks dat het prachtig scherp is, de neiging om veel te reflecteren in fel zonlicht – omdat er geen zoeker is, kan dit soms vervelend zijn. Er is ook geen pop-upflitser, maar niemand heeft er sowieso een nodig voor straatfotografie.

Ook lijkt de camera een fractie van een seconde nodig te hebben om beelden op het LCD-scherm weer te geven tijdens het afspelen – het is in het begin nauwelijks waarneembaar, maar als je het eenmaal ziet, is het moeilijk om het niet opnieuw op te merken.

Al met al heb ik echter moeite om grotere redenen te vinden om niet van deze camera te houden. Geloof me, de Ricoh GRIII is een echt uniek compact dat veel meer aandacht verdient dan hij heeft gekregen. Het is de moeite waard om het te bekijken, en als je een groter budget hebt, kijk dan meer naar de nieuwere GR IIIx.

Bronnen & Referenties

• GR III Function Expand Firmware (versie 1.10)

6. Leica Q2 | Beste compactcamera voor landschapsfotografie

Megapixels: 20.1
Sensor Grootte:1 inch (13,2 mm x 8,8 mm)
Dimensies: 5,12 x 3,15 x 3,62 inch (130 x 80 x 92 mm)
Gewicht: 25.33 oz (718 g)

We bereiken dus het einde van het artikel, en heb ik de beste compactcamera voor landschapsfotografie echt tot het laatst laten staan?!

Ik was in twee gedachten over het al dan niet opnemen van de Leica Q2 in deze lijst – niet vanwege de prijs (daar komen we zo op terug), maar omdat hij niet bepaald ‘compact’ is in zijn afmetingen. Het heeft echter wel een vaste lens, dus laten we ermee aan de slag gaan…

Allereerst goed nieuws – als je er 5 grand over hebt, heb je nog steeds genoeg wisselgeld voor een cappuccino na aankoop van de Leica Q2!

Grappen terzijde, na een week lang portretten en landschappen stevig te hebben gefotografeerd met de Q2, heb ik nu geproefd van die heerlijke Leica Koolaid, en heb ik besloten dat dit camera-kom-kunstwerk het geld eigenlijk waard is. Yep, ik weet het – gek, toch?!

De kilte en het gewicht van de massieve metalen behuizing, de geruststellend solide feedback van de wijzerplaten en knoppen, de ingenieuze rubberen grip die opgaat in de gevel, zelfs het merkwaardig verslavende elektronische sluitergeluid … dit alles draagt bij aan een ervaring die anders is dan elke andere camera die ik ooit heb gebruikt.

De Leica Q2 is echt een meesterwerk van het ontwerp en iets dat smeekt om gestreeld te worden – en dat is nog voordat je hem hebt ingeschakeld.

Andere unieke ontwerpdetails zijn een dioptrie-verstelknop die wordt ingetrokken wanneer deze niet in gebruik is; lensmetingen die verschijnen en verdwijnen met de macromodus; een perfect formaat duimgreep inspringen; een massief metalen geheugenkaartdeur; een contrasterende zilveren batterijontspanner… zelfs de manier waarop de batterij geen deksel heeft en t nodig heefto getapt worden om vrijgegeven te worden – dit is meestervakmanschap dat je gewoon nergens anders kunt vinden.

Het beschrijven van de kleinste ontwerpdetails van de Lecia Q2 klinkt op papier misschien onbeduidend en fantasievol, maar in gebruik is het praktisch, elegant en uiterst subliem, met enorme RAW-bestanden die elk detail in uw landschapsfoto’s laten zien.

Ik denk niet dat ik eerder zoveel alinea’s heb geschreven over hoe een camera eruit ziet en aanvoelt, dus ik ga verder … hoe presteert de Q2 als je hem daadwerkelijk aanzet?!

Welnu, zoals je zou verwachten van een 47,3 MP full-frame sensor in combinatie met een 28 mm f / 1.7 Summilux gestabiliseerde lens, is de beeldkwaliteit ronduit verbluffend.

In de bovenstaande afbeelding kon ik op mijn 27″ monitor inzoomen. zelfs verder dan 100% en maak de gezichten van alle mensen in de weerspiegeling van de zonnebril, waarbij alles scherp blijft.

Wijd open geschoten, hebben beelden een 3D-achtige kwaliteit, met een haarscherp brandpunt dat snel maar soepel terugvalt naar boterzachte bokeh.

Gestopt met diafragmeren, zet de lens zijn heerschappij van kleefscherpte voort, hoewel het veel te verleidelijk is om te proberen dit ding de hele dag wijd open te schieten – ik merkte dat ik foto’s maakte van willekeurige objecten, gewoon om te zien hoe geweldig ze eruit zouden zien op f / 1.7!

Het voegt zelfs 4K-video (UHD en Cine4K) opname toe aan zijn arsenaal aan functies, met tal van framesnelheidsopties voor 4K en 1080p.

De macromodus is gemakkelijk toegankelijk met een stevige draai en bevredigende klik van de lensring, net als de handmatige modus, die op een vergelijkbare manier wordt ingeschakeld, met scherpstellen geholpen door pieken en vergroting – elke beweging op de camera lijkt zinvol en boeiend. Het komt allemaal neer op een zeer plezierige rijervaring.

Afgezien van de beeldkwaliteit van de ‘X-factor’ is de Leica Q2 een geruststellend krachtige camera om mee te fotograferen. 10 fps klinkt misschien niet zo indrukwekkend naast de andere camera’s in dit artikel, maar aangezien de Maestro II-beeldprocessor zulke enorme 47.3MP-bestanden rondduwt, is dit geen sinecure.

Autofocus is blijkbaar beter dan de originele Q, maar het kan de Sony’s van deze wereld zeker niet bijhouden. Of je wilt dat deze camera snel bewegende actie vastlegt, is echter onwaarschijnlijk.

Ook vond ik continue AF constant heen en weer ‘fladderen’ (vervelend, maar blijkbaar doen alle digitale Leica’s dit totdat het onderwerp daadwerkelijk beweegt), en bij echt weinig licht had de AF af en toe moeite om vast te zetten op onderwerpen.

Hoge ISO-prestaties zijn acceptabel voor een full-frame sensor – niet geweldig, maar ook geen slordigheid. Ik zou het comfortabel vinden om het tot ISO3200 te fotograferen, en als ik hoger ben, maak ik me niet al te veel zorgen over de ruis die erin sluipt, omdat de bestanden er geweldig uitzien met een stiekeme zwart-witbewerking.

Dynamisch bereik is ook prima – niets uitstekend voor een full-frame sensor, maar genoeg speelruimte om 4 stops te onderbelichten en een schoon bestand te retourneren bij lagere ISO’s. Het fotograferen van landschappen bij weinig licht met deze camera resulteert in prachtige bestanden – de gecomprimeerde JPEG hieronder doet het niet echt recht.

Het LCD touchscreen is geweldig – scherp en responsief met een matte afwerking – ik wou dat alle camera’s dit boden. De EVF is ook uitstekend – een van de beste die ik heb gebruikt. Opstarttijd is ook geweldig.

Een uniek kenmerk van de Leica Q2 zijn de in-camera frame bijsnijdopties, waarmee u kunt fotograferen met een 35mm, 50mm en 75mm frame ‘outline’, wat resulteert in respectievelijk 30, 14,7 en 6.6MP beelden.

In Lightroom houd je twee van elke afbeelding over: de originele 28mm-versie en de in-camera bijgesneden versie.

Als je een hele reeks in-camera-uitsnedes hebt geschoten, kan het tijdens de postproductie nogal vervelend worden met alle ‘duplicaten’, maar ik denk dat deze functie bedoeld is voor de ‘oneven opname’, in plaats van regelmatig gebruik.

Ik vond het ook een beetje vreemd om te proberen te componeren met de bijgesneden framecontour binnen de originele 28 mm zoeker – ik geef absoluut de voorkeur aan de APS-C-bijsnijdmodus-implementatie op andere spiegelloze camera’s, die inzoomt op het eigenlijke zoekerscherm.

Ik was ook geen fan van de plaatsing van de achterste wijzerplaat, die naar mijn smaak iets te dicht bij de rand van de camera leek. Ik weet zeker dat ik eraan zou wennen, hoor.

Ik was echter een grote fan van de plaatsing van de macro-instelknop en hoe je handmatig scherpstelt via een ingesprongen knop op de lensring – dit in combinatie met focus peaking en zoekervergroting maakt handmatig scherpstellen eenvoudig en erg leuk.

Tot slot heb ik besloten om de Leica Q2 uitblinkt voor elk type fotografie, maar de stijl moedigt je aan om te vertragen, waardoor hij perfect is voor het fotograferen van landschappen.

Het is echt een klasse apart, letterlijk niets zoals de andere camera’s op deze lijst – ten goede of ten kwade, je kunt het gewoon niet vergelijken.

Waarom raad ik het niet aan als de beste compactcamera voor professionals? Nou, hoewel professionals op zoek zijn naar de beste beeldkwaliteit van een camera van dit formaat, denk ik dat ze ook op zoek zijn naar een lichte grootte / gewichtsbesparing op hun belangrijkste ‘werkpaard’ lichaam … en de Leica Q2 heeft vergelijkbare afmetingen als de meeste full frame MILC’s.

Dan is er natuurlijk de vraag of de gemiddelde pro zich comfortabel zou voelen bij een camera die waarschijnlijk Duurder dan hun hoofdcamera, net als een alledaagse / vakantiecamera. Ik weet dat ik dat niet zou doen, ondanks dat ik enorm heb genoten van mijn tijd met de Q2.

Samenvattend: ja, het is duur, maar voor sommigen is het zeker een prijs die het waard is om te betalen.

Bronnen & Referenties

• Leica Q2 firmware update (versie 4.0)

Beste compactcamera’s: definitieve aanbevelingen

Ik heb genoten van mijn tijd met het fotograferen van alle camera’s die in deze gids worden gebruikt. Er is iets aan het hebben van een camera die klein / licht genoeg is om elke dag bij je te hebben dat ik vertederend vind – ik hou van het gevoel van een capabel apparaat om alle kostbare momenten van het leven vast te leggen.

Het kopen van een compactcamera is een investering, maar terecht – zonder de juiste uitgaven, blijft u alleen achter met iets dat zo goed is als, of mogelijk slechter bij het vastleggen van een beeld dan je smartphone.

Alle camera’s in deze handleiding kunnen geweldige beelden produceren. Een grotere sensor levert meer aangename bokeh en prestaties bij weinig licht op, maar de keerzijde is meestal ook een grotere camerabehuizing.

Beslis wat voor jou het belangrijkst is – heb je iets nodig dat in zakformaat is met bliksemsnelle autofocus? Of ben je in staat om die functies te verwaarlozen ten gunste van de absoluut beste beeldkwaliteit en bokeh die kan wedijveren met een veel grotere camera?

Ik moet toegeven, ik zit vast in het midden… dus zal waarschijnlijk eindigen met het kopen van een paar! En met jou? Laat je gedachten achter in de comments.