Gids voor balans in fotografie

Begrijpen hoe je balans in je fotografie kunt gebruiken, is cruciaal voor het maken van afbeeldingen die een impact hebben op je kijker.

Balans kan een vrij abstract concept zijn om je hoofd rond te krijgen en om deze reden krijgt het vaak niet zoveel focus als zou moeten.

Balans helpt om het beeld van de kijker rond het beeld te leiden zonder te zwaar op een bepaald deel te rusten, waardoor een gevoel van voldoening ontstaat.

Balans zal een belangrijke rol spelen bij het vormgeven van de emotionele reactie die een foto creëert, dus het is belangrijk om te begrijpen hoe het je beeldvorming kan beïnvloeden en hoe je deze kennis goed kunt gebruiken.

Zie ook: Wat is Radiale Balans

Wat is Balans in Fotografie Compositie?

Balans is een manier om de compositie van een foto te gebruiken om een gevoel van eenheid te creëren, waardoor een kijker een gevoel van voldoening krijgt. Alle elementen in de foto werken met elkaar samen, waardoor het beeld compleet en samenhangend is.

Als alternatief wilt u misschien een gevoel van onbalans om een gevoel van disharmonie op te wekken, doelbewust spanning te creëren die uw kijker op scherp zet en hun gevoel van hoe een foto bij elkaar moet zitten, verstoort.

Balance is gebaseerd op de geschiedenis van de mensheid van het maken van beelden, gebaseerd op conventies die al eeuwenlang worden gebruikt in schilderijen van beeldende kunst. Niet alleen houden onze hersenen van nature van deze conventies, maar ze leren ons ook hoe we elk nieuw beeld dat we zien kunnen begrijpen.

Als een beeld in balans voelt, is het iets dat we instinctief kennen en kunnen waarderen, zelfs als die waardering volledig onbewust is.

Hoe we ervoor kiezen om de verschillende concurrerende elementen in onze foto naast elkaar te plaatsen, bepaalt het gevoel van evenwicht en er zijn verschillende manieren om te begrijpen hoe deze balans werkt.

(Bekijk voor meer inspiratie deze voorbeelden van juxtapostion-fotografie die onlangs is gebruikt.)

Wat zijn de soorten balans in fotografie?

Er zijn vijf verschillende soorten balans in fotografie.

Terwijl je misschien niet met je camera op pad gaat en denkt: “Juist, ik ga dit soort balans gebruiken om deze foto van dit specifieke onderwerp te maken”, het leren kennen van deze basisprincipes geeft je een solide basis om je als fotograaf te ontwikkelen.

1. Formeel / Symmetrisch

Formele foto’s zijn symmetrisch en splitsen het beeld meestal met behulp van een denkbeeldige, verticale lijn in het midden, zodat de linker- en rechterhelft vrij dicht bij identiek zijn, of op zijn minst gelijke hoeveelheden visueel gewicht bevatten.

Sommige kleine details in de scène kunnen deze symmetrie verstoren, maar het hoofdonderwerp heeft genoeg symmetrisch evenwicht dat het een overweldigend gevoel van gelijkmatigheid in de foto geeft, waarbij elke kant van het beeld gelijkmatig aanvoelt.

Dit is hoe velen van ons beginnen in de fotografie: het onderwerp van het beeld precies in het midden van het frame plaatsen, zodat er aan elke kant gelijkmatige ruimte is.

Dit is een eenvoudige en begrijpelijke manier om een foto te maken: je wilt iets vastleggen in een afbeelding en het is logisch om het in het belangrijkste deel van het frame te plaatsen: het midden.

Symmetrische foto’s omringen ons en gebeuren vaak waar een afbeelding gewoon eenvoudig moet zijn, zoals in een portret, of als een middel om een basisboodschap over te brengen of te illustreren.

Het menselijk brein houdt van patronen en hierdoor kan symmetrie in fotografie echt de aandacht van een kijker trekken.

Hoewel we misschien graag verder willen gaan met complexere manieren om foto’s samen te stellen, kan de eenvoud van symmetrisch evenwicht het een krachtig hulpmiddel maken. Het is perfect voor een impactvol beeld waarbij je zo min mogelijk afleiding wilt, en het leent zich ook goed voor onderwerpen als schoonheid of glamour.

Een perfect gecentreerd gezicht maakt gebruik van ons begrip van symmetrie als iets dat wenselijk en aantrekkelijk is, en voedt ons eigen onderbewuste gevoel dat een symmetrisch gezicht een mooi gezicht is.

Formele fotografie is sterk gebaseerd op beeldende kunst, helemaal teruggaand tot schilderijen uit de 15e eeuw, of zelfs zo ver terug als Griekse tempels uit 600 voor Christus. Symmetrie geeft ons een gevoel van stabiliteit, kalmte, rust en formaliteit.

Het kan ons het gevoel geven dat iets compleet is, gemaakt met precisie en controle.

De centrale lijn die een afbeelding verdeelt, hoeft niet noodzakelijkerwijs v uit te voerenertisch. Soms kan een gevoel van evenwichtssymmetrie worden geïmpliceerd en het kan zelfs diagonaal optreden:

Vanwege dit alles kan een formele foto kinderlijk eenvoudig zijn in zijn benadering, of misschien pijnlijk duidelijk in zijn constructie, of zorgvuldig geconstrueerd om een sterk gevoel van balans en harmonie te geven – of mogelijk zelfs een mix van alle drie.

2. Informeel / Asymmetrisch

Een informele foto maakt gebruik van asymmetrie in zijn compositie, waardoor complexere beelden ontstaan.

In eerste instantie zou je kunnen aannemen dat dit betekent dat een informele foto onevenwichtig is, maar de techniek maakt gebruik van de liefde van de hersenen voor patronen om elementen in het frame naast elkaar te plaatsen, zodat ze het gevoel hebben dat ze perfect ten opzichte van elkaar zijn geplaatst.

Het is de relatie tussen de verschillende elementen die een gevoel van evenwicht in de fotografie creëert, opnieuw puttend uit hoe we als samenleving hebben geleerd om beelden te zien, gevormd door een kunstgeschiedenis en de beelden die ons elke dag omringen.

Een foto met asymmetrisch evenwicht sluit vaak nauw aan bij de regel van derden. In een foto met een verhouding van 3:2 en een liggende oriëntatie kunnen we het onderwerp weghalen van het midden van het frame en het zo plaatsen dat het op een van de twee denkbeeldige, verticale lijnen zit die de regel van derden suggereert.

De rest van de scène bepaalt hoe het hoofdonderwerp kan worden geplaatst bij het creëren van dit gevoel van asymmetrisch evenwicht, maar het is belangrijk om te onthouden dat een onderwerp visueel gewicht krijgt naarmate het dichter bij de rand van het beeld komt.

Andere factoren zoals geometrie spelen ook een belangrijke rol in de manier waarop dit evenwicht wordt gecreëerd. Overweeg deze twee driehoeken:

De eerste driehoek heeft stabiliteit en heeft niet het gevoel dat hij moet bewegen. Daarentegen creëert de tweede driehoek, hoewel hij een bijna identieke positie inneemt, spanning, waarbij de linkerhoek ons wegwijst van het midden van het frame, zijn onstabiele basis weerspiegelt en de indruk wekt dat hij wil ontsnappen.

Het eerste beeld geeft een gevoel van asymmetrisch evenwicht, terwijl het tweede beeld een gevoel van spanning impliceert.

Soortgelijke dingen kunnen gebeuren met mensen. Een portret van een persoon die aan de ene kant van een frame naar binnen kijkt, voelt kalm, maar als die persoon naar links is gepositioneerd en naar links kijkt, creëert dit een gevoel van stress.

Als een persoon ruimte heeft binnen het frame om in te kijken – vaak aangeduid als ruimte zoeken — er is een gevoel van evenwicht.

Dit wordt verder benadrukt als een persoon beweegt. Overweeg deze foto:

Hoewel de geometrie van de compositie aangenaam kan zijn, geeft de foto een gevoel van onzekerheid omdat het niet duidelijk is waar de persoon naartoe gaat.

Een kijker kan het gevoel hebben dat dit beeld niet helemaal bevredigend is omdat zijn gevoel van evenwicht wordt verstoord door de beweging van de persoon naar de rand van het frame.

Daarentegen kan het geven van de persoon de ruimte om in te trekken een gevoel van balans en harmonie creëren:

Een andere manier om een onderwerp dat je uit het midden hebt geplaatst in evenwicht te brengen, is door een secundair element aan de andere kant van het beeld te gebruiken – niet om het beeld perfect in evenwicht te brengen in termen van symmetrie of gewicht, maar om als een compliment te fungeren.

Negatieve ruimte – lege gebieden – kunnen zwaar aanvoelen in hun visuele gewicht, en het opbreken van die ruimte kan een gevoel van gelijkmatigheid creëren.

Vaak biedt het secundaire element contrast met het primaire onderwerp, verschillend in grootte, geometrie, helderheid, levendigheid, kleur, textuur – zelfs focus of nabijheid van de lens. Achtergrondelementen kunnen worden gebruikt om de belangrijkste voorgrondinteresse aan te vullen.

In dit voorbeeld dat hint naar de regel van derden, complimenteren de verre, onscherpe mensen het hoofdonderwerp:

Contrasterende kleuren kunnen ook effectief zijn:

Soms, afhankelijk van hoe het is ingelijst, kan de negatieve ruimte in een afbeelding voldoende contrast bieden om balans te geven:

3. Toonbalans

Toonbalans is een vorm van informeel evenwicht en is het beste onderstond in termen van zwart-wit fotografie.

We proberen vaak een gelijkmatige spreiding van tonen in een afbeelding te creëren, van volledig zwart, via een reeks grijstinten, tot volledig wit.

Donkere gebieden hebben van nature meer visueel gewicht en de toonbalans wordt bereikt wanneer de verschillende elementen van een afbeelding de zwaardere gebieden in evenwicht brengen.

4. Kleurbalans

Kleur biedt een ander soort informele balans. Levendige kleuren hebben van nature meer visueel gewicht, terwijl meer neutrale tinten minder vasthouden, waardoor we kunnen proberen balans tussen de twee te vinden.

Gedurfde kleuren kunnen overweldigend aanvoelen en het mengen van meer neutrale tinten kan een afbeelding egaliseren. U kunt ook kleuren gebruiken die zich aan de andere kant van het kleurenwiel bevinden om balans te geven.

Dit is niet altijd iets dat we kunnen controleren tijdens het fotograferen, maar het kan iets zijn dat je wilt benadrukken wanneer je je foto’s gaat bewerken.

5. Conceptueel evenwicht

Conceptuele balans is het laatste type informele balans, dit keer weg van de vorm van een onderwerp en naar een soort balans die metafysisch is – d.w.z. meer abstracte ideeën zoals kennis, zijn, tijd en ruimte.

In plaats van een secundair element te gebruiken dat contrast biedt in termen van vorm, afstand, kleur, toon, textuur, enz., Wordt balans bereikt omdat het thema van dat secundaire element sterk verschilt van het hoofdonderwerp.

Een foto die conceptueel evenwicht gebruikt, kan een historisch stenen gebouw naast een glazen wolkenkrabber plaatsen of, zoals te zien in ons voorbeeld, opsluiting versus vrijheid.

Bekijk hier meer over conceptuele fotografie.

Tips voor het creëren van balans in uw foto’s

• Geometrisch denken – naarmate je meer foto’s maakt, zul je vanzelf meer geometrische vormen in je afbeeldingen gaan zien en zul je leren hoe ze bij elkaar passen om een aangename en evenwichtige compositie te creëren.

• Ga minimaal – als een compositie onevenwichtig aanvoelt, kijk dan of je alles wat onnodig is kunt verwijderen, waardoor wat er in het frame zit, wordt teruggebracht tot de essentiële onderdelen. Hoe minder elementen, hoe gemakkelijker ze in balans zijn.

• Je werk bewerken – dit betekent niet spelen met presets in Lightroom; in plaats daarvan betekent het dat je door je afbeeldingen kijkt en uitzoekt welke werken – en waarom ze werken.

• Spelen met bijsnijden – soms kan een zwakke compositie worden omgezet in een geweldige foto door deze eenvoudigweg intelligent bij te snijden. Probeer ook verschillende verhoudingen – 4: 5 en 1: 1 lenen zich voor verschillende manieren om een foto in evenwicht te brengen.

• Probeer een groothoeklens – een groothoeklens – misschien iets tussen 24 mm en 35 mm – kan in het begin een beetje uitdagend aanvoelen omdat het zoveel van wat er voor je ligt in zich opneemt. De breedte maakt het echter gemakkelijker om geometrische vormen te vinden en het geeft u ook meer opties om bij te snijden wanneer u gaat bewerken.

• Maak veel foto’s – het mooie van digitale fotografie is dat er bijna geen limiet is aan het aantal foto’s dat je kunt maken, dus probeer veel verschillende composities voor hetzelfde onderwerp. Je kansen om een geweldige foto te krijgen worden vergroot en door je foto’s te bekijken, zul je leren waarom andere composities niet zo goed werkten.

• Breng tijd door met de meesters – de grootste namen in de geschiedenis van de fotografie wisten hoe ze evenwichtige composities moesten maken en hun werk kan een waardevolle bron zijn voor het ontwikkelen van je oog. En vergeet schilders niet – fotografen volgen gewoon de regels die ze hebben opgesteld!

• Praktijk – het verbeteren van de balans in je foto’s wordt niet bereikt door dit artikel uit je hoofd te leren en de ideeën op elke foto toe te passen. Het vinden van balans komt voort uit ervaring en ervaring komt door oefening.

Fotografie in evenwicht brengen | Laatste woorden

Balans is een complex onderwerp als het gaat om het maken van impactvolle foto’s en, zoals gezegd, het is niet genoeg om te lezen over hoe het werkt. In plaats daarvan komt een goed begrip van balans in fotografie door veel foto’s te maken en uit te zoeken wat werkt en wat niet.

Hopelijk is dit artikel een goed startpunt! Wees niet verlegen als je vragen hebt – stuur ons hieronder een reactie. Succes!