Jeff Tisman

“Wat gaat hij doen met een camera?” De beroemde woorden die mijn moeder sprak toen mijn vader mijn eerste camera voor me kocht bij een warenhuis in NJ. Het merk was een Chinon. Het werd geleverd met een 50mm, een flitser en een tas. En ik heb nooit achterom gekeken. Mijn moeder is nu mijn grootste cheerleader.

Fotografie was zo’n beetje de enige klas waarin ik uitblonk op school. Ik ben nooit naar de universiteit gegaan. Net na de middelbare school had mijn moeder een consignatiewinkel in Red Bank NJ. Daar maakte ik kennis met Danny Sanchez, een bekende portret- en modefotograaf.

Hij had een assistent nodig en ik stond te popelen om in te stappen. Hij had een vriend genaamd Mark Weiss, die op dat moment de beste rockfotograaf was, die toevallig ook een assistent nodig had. Mijn eerste baan met Mark was hem assisteren bij Bon Jovi’s ‘Slippery When Wet’ promotiefoto’s. Daar ging een hele wereld open. Ik dacht bij mezelf: “Je kunt je brood verdienen met het fotograferen van rock-‘n-rollbands?!?!?!?!” Dat was dus eigenlijk mijn begin.

Uiteindelijk ben ik zo’n tien jaar in mijn eentje rockbands gaan fotograferen. Het was in die jaren dat ik bevriend raakte met een meisje genaamd Andi die werkte voor Atlantic Records in NYC en die ging trouwen. Ze vroeg of ik haar bruiloft wilde fotograferen. Ik zei: “Zeker, maar ik heb nog nooit een bruiloft gefotografeerd”. Ze zei: “Dat is oké. Ik ben nog nooit getrouwd geweest”. En zo begon mijn carrière met het fotograferen van bruiloften.

Er waren geen regels. Geen cheesy poses. Geen “knip de taart aan en kijk naar de fotograaf”. Ik deed eigenlijk wat ik deed als ik een rock-‘n-rollband fotografeerde. Alleen deze keer legde ik een bruid en bruidegom vast en vertelde hun verhaal door mijn lens. Opnieuw dacht ik bij mezelf: “Als ik bruiloften op mijn manier kan vastleggen, zou dit geweldig zijn.” 23 jaar en meer dan 1000 bruiloften later, ik hou nog steeds van wat ik doe.

Ik werd onlangs in SLR Lounge opgeschreven over het belang van het opleiden van jezelf. Stop nooit met leren. Je zult het NOOIT allemaal weten. Dat is wat ik zo leuk vind aan dit vakgebied. Ik kan iets nieuws leren van iemand die net is begonnen of iemand die al zo lang fotografeert als ik. Er is altijd ruimte voor groei. Een van mijn favoriete citaten van Jerry Ghionis is: “Je hoeft niet de beste te zijn. Gewoon beter dan vorige week” en dat is waar ik naar streef elk weekend dat ik het geluk heb om iemands verhaal te vertellen.

Mijn kit:

Lichamen

Nikon D5 – Mijn werkpaard. Ik ben helemaal weg van deze camera. Ik ben extreem hard op mijn spullen. En deze camera kan het aan. Ik heb gekozen voor de dubbele XQD kaarten. Ik schiet 128 gig cards. De ene met RAW en de andere geback-upt naar JPG. De schrijfsnelheid is zo snel dat ik nooit een opname mis.

Nikon D810 – Geloof het of niet, ik fotografeer voornamelijk de hele dag solo met mijn D5. Ik gebruik mijn D810 voor de ceremonie en zo’n beetje de eerste dans tijdens de receptie en dat is het. Ik fotografeer meestal de 70-200 met mijn D5 en de 16-35 (mijn nieuwe FAVORIETE lens. Daarover later meer) op de D810. Een van de belangrijkste redenen waarom ik het niet zo vaak gebruik, is eigenlijk alleen de grootte. Ik hou van de ergonomie van mijn D5. Ik ben een grote kerel en het voelt gewoon goed in mijn handen. De D810 is een beetje klein. Ik weet van de batterij grip, maar het voelt nog steeds niet hetzelfde.

Nikon D800 – Strikt een back-up. Voor het geval dat. Ik mag het wekenlang niet naar buiten brengen. Maar als er iets zou gebeuren, weet ik dat het er is.

Lenzen

Ik heb veel lenzen bij me. Sommigen vaak gebruikt, andere helemaal niet. Ik ga in volgorde van mm maat.

Nikon 16mm f/2.8 – Ik weet het, ik weet het. De ‘gimmick’ lens zoals sommigen het noemen. Ik geloof nog steeds dat er een tijd en plaats is voor deze lens. Het is zeker niet voor iedereen, maar het is nog steeds een klassieker. Het is geweldig voor grote groepsfoto’s en als je dat eigenzinnige stel hebt dat ‘het snapt’.

Nikon 35mm f/1.4 – Uitstekende prime lens. Scherp door en door. Geweldig voor ontvangstfoto’s bij weinig licht en natuurlijk de hele dag algemene verhalen vertellen. Dit was een van mijn favoriete lenzen die op sommige dagen nooit de camera zou verlaten, vooral tijdens recepties.

Nikon 16-35mm f/4.0 – Ahhhhhhh ja. Mijn nieuwe favoriet. Ik weet dat het vreemd klinkt na net te hebben geschreven over een 16 &35. Maar… er is een verschil. Dit heeft die twee lenzen zo’n beetje vervangen. Ik kan praktisch de hele ontvangst vastleggen met deze lens, behalve de eerste dans en toasts. Wat een geweldige lens. Ik kan meteen in de actie komen op de dansvloer. Vroeger had ik de Nikon 14-24mm f/2.8, die ik liefkozend de ‘Cyclops’ noemde. Degenen die er nog een hebben, zullen weten wat ik bedoel. Maar de 24mm was gewoon niet genoeg als je ineens een groepsfoto moest maken of het frame wat meer moest vullen. Het hebben van die 16-35 maakt een ENORM verschil in de manier waarop ik mijn recepties fotografeer. Ik wou dat het een beetje sneller was. Dat is een van de redenen waarom ik mijn Nikon 35mm f/1.4 nog steeds behoud. in mijn tas.

Nikon 50mm f/1.4 Nikon 60mm f/2.8 macro – Er was een tijd dat ik deze lenzen veel meer zou gebruiken, maar de laatste tijd helemaal niet veel. Nogmaals, meer in mijn tas als back-ups. Ik heb nu een Nikon 105mm f/2.8 bij me die ik veel veelzijdiger vind als ik een macrolens gebruik.

Nikon 85mm f/1.4 – Als iemand die net begint in de fotografie vraagt in welke lens denk je dat ik eerst moet investeren. Ik zeg bijna altijd een 85mm speciaal voor portretwerk. Ik geloof niet dat er een betere lens is voor het vastleggen van portretten. Ik hou van deze lens. Het is mijn go to voor B &G portretten en vooral de familie formelen. Zo’n grote scherpte en bokeh. Ik wil bijna nog een in mijn tas voor het geval er iets met deze gebeurt!!

Nikon 105mm Micro f/2.8 – Dit is mijn details lens en voor verbazingwekkend ongelooflijke uitstekende (is dat zelfs een woord?) foto’s van de bruid. Tack scherpe, snelle, mooie lens. Ik gebruik ook voor mijn receptie close-ups inclusief de taart en tafelsettings.

“En last but not least. Moet ik zijn naam zeggen? Moet ik zijn naam zeggen? (zei met je beste Bruce Springsteen-stem. Knipoog naar mijn Jersey roots) De grote… Nikon 70-200mm f/2.8 – Wat kan ik zeggen dat er niet gezegd is over dit werkpaard. Verbazingwekkende snelheid, scherpte en al het andere dat je wilt in een lens. Absoluut een van mijn meest gebruikte lenzen gedurende de dag, vooral voor B & G-portretten. Ik gebruik het voor al mijn eerste dansfoto’s en toasts, ook tijdens de receptie.

Flitsen

Godox V860IIN (6) – Ik ben onlangs overgestapt van mijn Nikon Speedlights naar deze omdat ik erg ongelukkig was, niet met de flitsers, maar met het radiosysteem dat ik gebruikte. Het was zo onbetrouwbaar. Een vriend van mij stelde me voor aan deze en ik hou van hen. Ze zijn zeer betrouwbaar en tot nu toe heb ik heel weinig klachten. Ze raken soms oververhit als je te veel stroom gebruikt en snel fotografeert, dus ik heb geleerd om de output aan te passen aan wat ik nodig heb.

Godox AD360 II N – Hou van deze flits. Dit is mijn go to flash voor al mijn OCF-portretten gedurende de dag. Ik gebruik een 26-inch Octabank voor al mijn licht. Mooi, zacht, gelijkmatig licht en de kracht die ik met deze flitser kan krijgen is vaak genoeg in HSS om die luchten echt te verzadigen. Geweldige flitser en geweldige recycletijd.

Magmod– Ik moet toegeven dat ik deze niet zo vaak gebruik als veel andere fotografen. Het is echter een geweldig product. Het is fijn om ze bij de hand te hebben in je tas o’ tricks om te trekken wanneer dat nodig is. Ik gebruik ze meestal voor bruids- en bruidegomvoorbereiding en wat ontvangst.

Het ‘groene monster’ (mijn koeltas zoals ik het noem). In een interview dat ik hoorde over Howard Stern, met Lars Ulrich van Metallica, had hij het over zijn gezondheid en stretching routine voor het spelen van de drums zoals hij dat avond na avond doet. Hij zei iets waarvan ik denk dat het ook heel waar is voor bruidsfotografie. Je moet het respecteren. Ik denk niet dat mensen beseffen hoe veeleisend het is en hoe zwaar het is voor je lichaam. Lars vertelt over het belang van stretchen en goed eten. En dat is waar dit me brengt.

Ik ben zo’n beetje gestopt met het eten van ‘bruiloftseten’. Soms, toen ik dat deed, bestond de maaltijd van de verkoper uit overgebleven cocktailvoedsel of een waardeloze sandwich die schijnbaar een week voor het evenement was gemaakt. Zeker niet genoeg om je op de been te houden en op optimale snelheid te blijven. Om de hele dag door te komen ben ik constant iets aan het eten of drinken. Elke kans die ik krijg, ‘voed’ ik mijn lichaam. Maar niet met suikerhoudende dranken en snoeprepen. Ik heb het over gezond. Ik drink elke trouwdag bijna twee liter water, 4-6 kokoswaters en 2-4 Orgain-eiwitshakes.

Ik kies voor Go-Macro energierepen die vol zitten met eiwitten. Vermont kalkoenvlees stokjes. (Ik eet geen zoogdieren) Als ik een opkikker nodig heb, drink ik een natuurlijke Hi-Ball energiedrank. Ze smaken geweldig en nogmaals, geen toegevoegde suiker. Ik ben geen koffiedrinker, dus ik heb af en toe een beetje cafeïneboost nodig en deze zijn geweldig.

De rest van mijn koeltas bevat meestal 2-4 hardgekookte eieren, fruit zoals appels en bananen. Ik heb ook Garden of Life ‘Magnesium’ bij me. Helpt beenkrampen en spiervermoeidheid te voorkomen voor het weekend wanneer je een dubbel of driedubbele hebt. Mijn vrouw maakt ook deze geweldige ‘power cookies’ voor me. Ze hebben een zoete aardappel en notenboterbasis en verschillende noten, zaden en wat boerenkool of spinazie. Je zou ervan schrikken hoe goed ze zijn. Ik eet elke bruiloft ongeveer een dozijn van deze koekjes.

Mijn laatste krachtpatser in mijn tas – mijn, of ik moet zeggen de essentiële oliën van mijn vrouw. Ik heb mijn persoonlijke aangepaste blend roller om focus en stress te ondersteunen. En altijd een fles pepermunt, goed voor alles! Alleen Young Living. Ze helpen me om gezond te blijven tijdens mijn gekke dagen en mijn geest in het spel te houden!

Heel erg bedankt Mark dat je me een beetje over mijn spullen hebt laten praten! Na jaren over Shotkit-fotografen te hebben gelezen, ben ik nu vereerd om een van hen te zijn. En bedankt aan elke collega-foto die er is die het zo ver heeft geschopt in mijn post. Proost!!

www.jefftismanphotography.com