De Sony QX100 is een nieuw type digitale camera genaamd een Smart Lens, ontworpen om de fotografische mogelijkheden van uw iOS- of Android-smartphone te verbeteren. Een Smart Lens bevat de sensor en optisch gestabiliseerde zoomlens van een bestaande Sony camera, geperst in een kleine cilinder als een afgezaagd blikje. Ze beschikken ook over hun eigen batterij en Micro SD-sleuf en communiceren met uw telefoon via Wifi – met NFC om onderhandelen over compatibele handsets te vereenvoudigen – zodat u eenvoudig het scherm op uw telefoon gebruikt om de camera samen te stellen en te bedienen. Dus in plaats van Smart Lens, kun je ze ook zien als schermloze camera’s.
Sony levert elke Smart Lens met een beugel voor het vastgrijpen op handsets van tussen de 54 en 75 mm breed en tot 13 mm dik, maar het is mogelijk om de Smart Lens los te maken van de beugel en deze zo ver weg te gebruiken als het Wifi-signaal zal bereiken; ze hebben ook hun eigen statiefdraden. Dit betekent dat u smartlenzen niet alleen kunt gebruiken met grotere tablets, zoals iPads of grotere NEXUS-apparaten, maar ze ook onder ongebruikelijke hoeken of voor zelfportretten kunt plaatsen terwijl u ze effectief op afstand bedient met de mobiel.
Sony lanceerde zijn Smart Lens-serie in september 2013 met twee modellen. De QX100, hier bekeken, is gebaseerd op de 20 Megapixel / 1in sensor en 3,6x zoom van de Cyber-shot RX100 II; inderdaad is de QX100 effectief een RX100 II zonder scherm. Het onderste model is de QX10 met de 18 Megapixel / 1/2.3in sensor en 10x zoom van de Cyber-shot WX150 / WX200; nogmaals, het is in wezen een schermloze versie van deze superzoomcompact. Tijdens een persevenement van Sony mocht ik beide Smart Lenses proberen en te zien hoe ze in de praktijk werken – lees verder voor mijn hands-on preview.
 |
Sony Cyber-shot QX100 hands-on preview
Sony’s redenering voor Smart Lenses wordt gedreven door het feit dat steeds meer mensen foto’s maken en delen met hun smartphones, maar ontevreden zijn over hun beeldkwaliteit en gebrek aan optische zoom, om nog maar te zwijgen van de afwezigheid van stabilisatie. De Smart Lenses lossen dit zeker op door de bestaande ingebouwde camera te omzeilen en in plaats daarvan hun eigen sensor en optiek te gebruiken – ze gebruiken zelfs hun eigen opslag en stroom, dus ongeveer het enige deel van je telefoon dat ze wel gebruiken, is het scherm.
Zelfs de software is anders. In plaats van te proberen afbeeldingen te leveren aan de standaard camera-app, zijn de Sony Smart Lenses ontworpen om te werken met een onlangs geüpgradede versie van Sony’s Play Memories-app, die volledige controle biedt over de instellingen, sluiter en zoom. Interessant is dat de Smart Lenses ook hun eigen ontspanknop en zoombediening hebben, dus je hoeft de telefoon daar ook niet eens voor te gebruiken. Zoals ik hierboven al zei, hoeven ze niet eens fysiek aan de telefoon te worden bevestigd om te werken – het zijn echt bijna volledig onafhankelijke digitale camera’s, alleen zonder schermen en uitgerust met basisbediening.
In het vlees is de QX100 een bevredigend gehurkte cilindrische vorm en zoals de meeste gadgets van Sony ziet en voelt het goed aan in je handen. Ik maakte me aanvankelijk zorgen over scherm- en sluitervertraging via de Wifi-link, maar door de lens en telefoon binnen een paar meter van elkaar te houden, voelden ze zich responsief.
 |
 |
|
Het belangrijkste verkoopargument van de QX100 is de 1-inch sensor, die ongeveer zes keer groter is dan de kleine sensor in de meeste telefoons. In combinatie met een Zeiss-zoom van hogere kwaliteit betekent dit beelden van veel hogere kwaliteit, vooral bij weinig licht, terwijl je met het 3,6x optische zoombereik ook dichter bij onderwerpen kunt komen. De boodschap van de QX100 gaat dus helemaal over het leveren van een veel superieure beeldkwaliteit aan de camera van uw bestaande telefoon.
Maar met een diameter van 63 mm en een dikte van 56 mm is de QX100 niet bepaald zakformaat – het is alsof je een kleine lens hebt voor een DSLR of systeemcamera, en ze glijden niet bepaald ongezien in broekzakken. Ondertussen zijn de sensor, lens en daaropvolgende JPEG-kwaliteit in wezen niet anders dan de RX100 II, maar er zijn een aantal belangrijke verschillen om op te letten voor het geval u de QX100 als alternatief overweegt. Om te beginnen kun je nog geen RAW-bestanden opnemen, alleen JPEG’s. Ten tweede biedt de Play Memories-app mogelijk programma- en diafragmavoorkeuzemodi, maar er zijn geen sluitertijdvoorkeuze of handmatige belichtingsmodi. Verbazingwekkend genoeg is er voor een Sony niet eens een Sweep Panorama-optie.
Er is ook geen flitser en de levensduur van de batterij is ook korter. De QX100 hoeft misschien geen scherm van stroom te voorzien, maar hij moet wel wifi gebruiken de hele tijd dat hij onder controle is van de smartphone. Sony citeert 220 pictures per lading (plus natuurlijk de extra impact op de batterij van je smartphone), vergeleken met 330 opnames op de native RX100 II.
Dus als je voor de echte RX100 II zou gaan, zou je profiteren van handmatige bediening, RAW-bestanden, veegpanorama’s, een langere levensduur van de batterij en een behuizing die met een dikte van 38 mm gemakkelijker in zakken zou kunnen knijpen; je krijgt er zelfs een gratis scherm bij!
Maar een belangrijk verschil dat ik nog niet heb genoemd, is de prijs: de RX100 II kost ongeveer 50% meer dan de QX100. Dus hoewel er een aantal beperkingen en beperkingen zijn, geeft de QX100 je de JPEG-kwaliteit en de optiek van de RX100 II tegen een veel lagere prijs. Als je kunt leven zonder de ontbrekende functies, kan het voor sommigen een koopje zijn.
Maar hoewel ik de kwaliteit van de QX100 aantrekkelijk vind, vraag ik me af wie hem eigenlijk zal kopen ten opzichte van de veel goedkopere en kleinere QX10. De QX100 is groter dan hij eruit ziet en zal zeker niet in kleine zakken zoals je telefoon glijden. Het is een vrij dik apparaat dat eigenlijk minder in zakformaat en minder capabel is dan de camera waarop het is gebaseerd. En als je van het idee houdt om een lens in de ene hand te houden en in de andere hand met je telefoon te componeren, vergeet dan niet dat je dit al kunt doen met de RX100 II, en nogmaals, het is meer in zakformaat dan een QX100 en uitgerust met een batterij die langer meegaat.
Daarentegen is de QX10 minder dan de helft van de prijs van de QX100, bijna de helft van de dikte, biedt drie keer het optische zoombereik en voor liefhebbers die graag specificaties vergelijken, lijdt hij minder aan verschillen met het model waarop het is gebaseerd. Dus hoewel de QX10 de grote sensor van de QX100 mist, is het voor mij eigenlijk de verstandigste keuze – zolang het Smart Lens-concept je aanspreekt natuurlijk. Ik denk inderdaad dat de specificatie van de QX100 in eerste instantie veel mensen naar het concept zal trekken, maar zodra ze meer onderzoek doen, zullen ze uiteindelijk vinden dat de QX10 de verstandigste begeleiding van een telefoon is, of dat eigenlijk de camera die ze echt willen een volwaardige RX100 II is. Daarover gesproken, als je meer wilt weten over de RX100 II en zijn kwaliteit, bekijk dan mijn diepgaande Sony RX100 II review!
Ik zou heel graag horen wat je denkt over dit nieuwe concept in digitale fotografie, en hoewel er een aantal zwakheden in de implementatie zijn, kan ik niet anders dan Sony bewonderen omdat het altijd iets anders probeert. Laat me weten wat je ervan vindt op Twitter, Facebook en G+!