A-Z van essentiële fotografietermen voor beginners

Dit is een lijst met de meest voorkomende fotografietermen en definities om u te helpen alles te begrijpen wat een fotograaf moet weten.

Leren over sluitertijd, diafragmavoorkeuze, spotmeting, dynamisch bereik en alle andere fotografietermen kan een beetje overweldigend zijn, vooral voor degenen die net beginnen … maar maak je geen zorgen!

We hebben het hier eenvoudig voor je gehouden door alleen de essentiële 25 fotograaftermen op te nemen die van toepassing zijn op iedereen met een camera.

We willen het leren maken van een betere foto zo leuk mogelijk maken 😉

Laten we ons erin vastbijten!

35 must-know fotografietermen voor beginnende fotografen

AI Servo Modus (Continu/AF-C)

AI Servo is een vorm van autofocus waarbij je camera continu de scherpstelling bijwerkt op basis van of je onderwerp dichter of verder van je af beweegt in het beeld. Op Nikon camera’s staat het bekend als Continuous/AF-C.

Het is belangrijk omdat het helpt om onderwerpen scherp naar of van je af te houden.

Door de AI Servo-modus te starten (raadpleeg de handleiding van uw camera voor de locatie van al deze fotografietermen), houdt u de sluiterknop van uw camera halverwege ingedrukt om de focus op uw onderwerp te vergrendelen, en naarmate ze dichter of verder van u vandaan komen, houdt uw camera ze scherp.

AI Servo-modus is geweldig bij het fotograferen van kinderen, die mogelijk recht op je af rennen. Druk gewoon half op de sluiterknop met het brandpunt op het kind en klik vervolgens de knop volledig naar beneden wanneer u klaar bent om uw foto te maken – AI Servo-modus zorgt ervoor dat wanneer u dat doet, ze scherp zijn.

Over het algemeen geldt dat hoe geavanceerder uw camera, hoe beter de AI Servo zal zijn in het scherpstellen van snel bewegende onderwerpen.

Lees ook: AI focus vs AI servo: welke AF-modus is de beste?

Omgevingslicht

Omgevingslicht is elk licht dat al bestaat in een scène die je gaat fotograferen, in tegenstelling tot elk licht dat je als fotograaf besluit toe te voegen.

Een voorbeeld is de zon, de koplamp van een auto of zelfs een bureaulamp in uw kantoor – het is gewoon licht dat er ‘al is’.

De fotografieterm ‘belichting voor het omgevingslicht’ verwijst naar het instellen van het diafragma, de sluitertijd en / of ISO van uw camera op een manier dat het omgevingslicht recht naar u kijkt op de achterkant van het LCD-scherm van uw camera (hetzij nadat u de foto hebt gemaakt, hetzij via de Live View-functie van uw camera) – u kunt er meer over lezen in deze handleiding.

Een goed begrip van het begrip omgevingslicht is ook belangrijk voor flitsfotografie, omdat je hier extra licht bovenop het bestaande licht legt om een bepaald effect te produceren.

Opening

Diafragma is een van de drie belangrijkste pijlers die de basis leggen voor fotografie (de andere twee zijn sluitertijd en ISO). Diafragma is in feite de opening die licht in je camera toelaat.

U kunt de grootte van deze opening en dus de hoeveelheid licht die uiteindelijk je sensor (of je film, als je analoog fotografeert) zal raken.

Als je naar het instelwiel van je camera kijkt, vind je afgekort A of Av (wat staat voor Diafragmawaarde). Deze modus wordt Diafragmavoorkeuze genoemd.

Als u het selecteert, zorgt u ervoor dat u degene bent die het diafragma instelt (of F-stop, zoals het ook bekend staat) en dat de camera automatisch een geschikte sluitertijd kiest om een correct belicht beeld te maken.

Over het algemeen geldt: hoe duurder een objectief, hoe groter het maximale beschikbare diafragma.

De tweede element dat het diafragma regelt, is de scherptediepte, of hoeveel van je foto scherp is.

Als u scherpstelt op een onderwerp dat dichter bij uw camera staat dan de achtergrond, hoe groter het diafragma dat u kiest op de lens van uw camera, hoe minder de achtergrond scherp is.

Wat zijn de twee soorten scherptediepte? Ondiep en diep – scherptediepte kan creatief worden gebruikt om de achtergrondelementen te vervagen of op te nemen. Fotojournalisten fotograferen vaak met kleinere diafragma’s (f/8+) om zoveel mogelijk van hun scène scherp te stellen, om zo het verhaal van de scène te vertellen.

Trouwfotografen daarentegen geven meestal de voorkeur aan grotere diafragma’s (f/2.8, f/1.8 etc), meestal zodat ze onnodige elementen die het onderwerp van hun frame verstoren kunnen ‘vervagen’.

Diafragmavoorkeuze

Is de diafragmavoorkeuzemodus de beste? Welnu, veel fotografen fotograferen vaak in diafragmavoorkeuze, omdat het een zeer populaire en efficiënte manier is om een camera te gebruiken.

De fotografieterm Diafragmavoorkeuze verwijst naar het zo instellen van de camera jij bepaal de diafragma-instelling van de lens en de camera bepaalt al het andere.

Als u er bijvoorbeeld voor kiest om uw lens op een zonnige dag met f / 2.8 in diafragmavoorkeuze te fotograferen, kan uw camera besluiten dat de sluitertijd 1/4000 en de ISO 100 moet zijn, om ervoor te zorgen dat er niet veel licht in de foto komt, waardoor deze te fel wordt.

(Zie ook: diafragmavoorkeuze met automatische ISO)

De cameravoorkeuzemodi (diafragmavoorkeuze en sluitertijdvoorkeuze) zijn handig omdat je je hiermee kunt concentreren op één element van de ‘belichtingsdriehoek’ voor je creatieve controle, terwijl je de andere elementen aan de camera overlaat.

Als u ervoor kiest om het diafragma in diafragmavoorkeuze te regelen, kunt u de scherptediepte van uw afbeelding (d.w.z. hoeveel er in focus is). Omdat de camera de sluitertijd en ISO aanpast om een gebalanceerde belichting te behouden, zal het diafragma in dit geval meestal niet de hoeveelheid licht.

Diafragmavoorkeuze wordt meestal afgekort tot ‘A’ of ‘Av’ op het instelwiel van je camera. Wanneer u klaar bent om afstand te nemen van de automatische instelling van uw camera, draait u de draaiknop naar diafragmavoorkeuze en experimenteert u met het wijzigen van het diafragma van uw lens om te zien hoe dit uw uiteindelijke afbeelding beïnvloedt.

Aspectverhouding

Beeldverhouding houdt zich bezig met breedte en hoogte, waarbij breedte altijd vóór hoogte komt, bijvoorbeeld: 16: 9. Alle spiegelreflexcamera’s maken gebruik van de 3:2 beeldverhouding, wat betekent dat het beeld anderhalf keer zo breed als hoog is.

Als u een foto in portret (d.w.z. verticale oriëntatie) maakt, schakelt uw beeldverhouding over naar 2:3.

Je hebt misschien een zogenaamde micro-four-thirds sensorcamera of een compactcamera, waarbij de beeldverhouding 4: 3 is. Als je foto vierkant is (zoals op Instagram), is de beeldverhouding 1:1.

Wanneer u uw foto afdrukt, kan het zijn dat de hoogte-breedteverhouding van het meest voorkomende afdrukpapier niet overeenkomt met die van uw afbeeldingen.

De enige manier om dit te omzeilen is door af te drukken met een witte rand, of om uw afbeelding bij te snijden tot 1:1.4142 (de vierkantswortel van twee), wat de beeldverhouding is van gangbare papierformaten (A2, A3, A4, A5 enz.).

Wat betreft welke beeldverhouding het beste is, is er niet echt een duidelijk antwoord – het hangt af van het uiterlijk dat u probeert te bereiken, de beperkingen van uw camerasensor en waar u het beeld wilt laten zien,

Blauw Uur

Blauw uur is de schemertijd in de ochtend of avond wanneer de zon vrij laag onder de horizon staat en het licht een koelere, meer blauwachtige toon aanneemt.

Net als het gouden uur (zie hieronder voor meer informatie over het gouden uur), kan het een geweldige tijd zijn om te fotograferen, omdat het je foto’s een onderscheidende sfeer geeft. In sommige gevallen kan het zelfs magischer zijn dan het gouden uur zelf. Het heeft een vleugje mysterie dat onmisbaar is als dat het soort sfeer is waarnaar je op zoek bent.

Het is geweldig voor het vastleggen van onderwerpen met kunstmatige lichtbronnen zoals bruggen of monumentale gebouwen. Het kan ook meer dan geschikt zijn voor portretfotografie – je krijgt echt zacht, zacht licht op het gezicht van je model.

Tijdens de zonsopgang komt het blauwe uur direct voor het gouden uur, terwijl het bij zonsondergang direct daarna komt.

Bokeh

Als uw diafragmawaarden laag zijn, ziet u gebieden van uw afbeelding die onscherp zijn en deze gebieden worden als onscherp weergegeven. De term “bokeh” vertegenwoordigt de schoonheid van deze onscherpte, om zo te zeggen.

Mooie bokeh-achtergrond is zeer wenselijk voor degenen onder ons die in het genre van po zijnrtrait fotografie. Het kan ook heel waardevol zijn voor natuur- en productfotografie, afhankelijk van uw specifieke taak.

Het is belangrijk om te weten dat bokeh wordt weergegeven door uw lens en niet door uw camerabody. Verschillende soorten lenzen hebben unieke ontwerpen die onderscheidende bokeh-resultaten opleveren.

Over het algemeen is een prime lens in staat om een mooier bokeh-effect te creëren dan een zoomlens. U kunt de achtergrond ook vervagen met software zoals Lightroom.

Chromatische aberratie

Er zijn twee primaire vormen van chromatische aberratie: Longitudinale en Laterale, met aangetaste beelden van onderwerpen met onscherpe randen en ‘fringinging’ van verschillende kleuren.

Meestal zie je een paarse franje, maar het kan ook verschijnen als rood, groen, blauw, geel of magenta. Dit merk je het meest wanneer er veel contrast in de foto zit, of wanneer een object wordt verlicht door sterk licht.

Een veel voorkomende vorm van chromatische aberratie verschijnt wanneer u een foto van een boom maakt. Het contrast tussen de bladeren en de heldere lucht die door de openingen heen te zien is, verschijnt meestal met randen.

Het is een persoonlijke voorkeur of u besluit de CA te repareren in een app voor het bewerken van afbeeldingen zoals Lightroom, maar meestal is het een eenvoudig proces.

Kleur Banding

Kleurbanding is een specifiek type visueel artefact dat optreedt wanneer de bitdiepte van een monitor te laag is om voldoende kleurschakeringen te ondersteunen om een vloeiende overgang mogelijk te maken.

Je bent het misschien tegengekomen wanneer je een zonsondergang maakt, of een foto met grote gebieden van kleurverloop. Het ziet eruit als een reeks lijnen, ringen of banden, die de verschillende tinten en tonen scheiden, in plaats van weer te geven als een vloeiend verloop.

Gewassensor

Een ‘Crop’-sensor verwijst naar elke sensor die kleiner is dan het traditionele 35mm-filmframe, ook wel ‘full frame’ genoemd. De meest voorkomende soorten gewassensoren zijn APS-C en micro 4/3 (MFT) systemen.

(Zie onze gids voor full frame versus bijsnijden voor meer informatie.)

Er zijn verschillende voordelen van het kiezen van een camera met een cropsensor. ASP-C en MFT camera zijn meestal goedkoper, kleiner en lichter dan hun full frame tegenhangers.

Door het bijsnijden van de werkelijke grootte van het beeld, wordt de equivalente brandpuntsafstand van de lens vergroot, waardoor een virtueel tele-effect ontstaat dat nuttig is voor sommige sport-, natuur- en macrofotografie.

Voor landschap, architectuur en andere vormen van fotografie die afhankelijk zijn van groothoeklenzen, is de cropsensor echter niet zo geschikt.

Dof

DOF, kort voor Scherptediepte, is de afstand tussen het dichtstbijzijnde en het verste object op uw foto die beide scherp zijn.

Er zijn drie belangrijke factoren die DOF direct beïnvloeden: hoe ver ben je van het onderwerp verwijderd, de waarde van je diafragma en de brandpuntsafstand van de lens die je momenteel gebruikt.

Als u uw camera instelt op lage diafragmawaarden, creëert u een ondiepere scherptediepte.

Dynamisch bereik

In de fotografie noemen we dynamisch bereik het verschil dat ontstaat tussen de lichtste en de donkerste tinten in een beeld oftewel: zuiver wit en puur zwart.

Ons menselijk oog is in staat om een breed scala aan tonen te registreren, veel meer dan zelfs de beste digitale camera aankan.

De nooit eindigende strijd van digitale fotografie is om dit bereik zoveel mogelijk uit te breiden en voortdurend verbeteringen op dit gebied aan te brengen.

Een groter bereik dan uw camera aankan, resulteert in donkere tinten zonder detail (onderbelicht beeld) of in lichte tonen zonder detail (overbelicht beeld).

Dit is wat er meestal gebeurt als je bijvoorbeeld een persoon probeert te fotograferen die in de schaduw zit tegen een heldere zomerhemel. Je krijgt de persoon of de lucht goed belicht, maar niet beide.

Blootstelling

De belichting van je foto is in wezen hoeveel licht de sensor of film heeft bereikt. Je krijgt je belichting uit een combinatie van drie verschillende variabelen (bekend als de ‘belichtingsdriehoek’): Diafragma, Sluitertijd en ISO.

Om de juiste belichting te krijgen, heb je de juiste mix van die drie dingen nodig.

Als je het “recept” niet goed hebt, ziet je afbeelding er te donker (onderbelicht) of te helder (overbelicht) uit. Hoe weet je zeker dat je de balans maakt?

Trial by fire is hier de beste strategie! Experimenteer met je instellingen en kijk hoe de afbeelding die je hebt gemaakt, verandert. Na verloop van tijd zul je leren dat je in uitdagende situaties niet de perfecte balans kunt hebben, dus je zult de ISO moeten opofferen om bijvoorbeeld een hogere sluitertijd te krijgen.

Verstandig kiezen welke parameter je wilt opofferen in je specifieke verlichtingsscenario is ook een onderdeel van het spel.

Brandpuntsafstand

Deze term heeft een beetje een misleidende naam – het is niet verbonden met de werkelijke fysieke lengte van je lens. Het is eigenlijk de afstand tussen het optische centrum van de lens zelf en de sensor van de camera. Het wordt gemeten in millimeters.

Het is belangrijk om te weten dat lenzen hun naam krijgen op basis van hun brandpuntsafstand. Hier is een eenvoudig voorbeeld: als je een 50mm-lens hebt, betekent dit dat de brandpuntsafstand 50 millimeter is.

Brandpuntsafstand wordt ook gebruikt om de drie verschillende soorten lenzen te categoriseren: groothoek, standaard en Tele.

Focus stapelen

Vaak gebruikt in macro-, product- en landschapsfotografie, is focus stacking een manier om scherpe focus te bereiken vanaf de voorgrond van een foto tot aan de achtergrond.

De scherptediepte is gebaseerd op drie elementen: het diafragma van de camera, de afstand tussen de voorgrond en de achtergrond en de brandpuntsafstand van je lens.

Door focus stacking kunnen fotografen een brede scherptediepte nabootsen door een scène meerdere keren te fotograferen, de focus op verschillende punten te plaatsen en de afbeeldingen achteraf te ‘stapelen’ en ‘blenden’ met behulp van een foto-editor.

Met deze techniek kun je ook fotograferen met het optimale diafragma van elke lens (d.w.z. de scherpste instelling), zonder dat je compromissen hoeft te sluiten door een smal diafragma te gebruiken om alles scherp te houden.

Framing

Framing is de subtiele kunst om ervoor te zorgen dat het onderwerp van uw foto altijd de belangrijkste focus is voor de kijker. Fotografen ‘creëren’ frames terwijl ze hun foto’s samenstellen in de zoeker van de camera (of op het LCD-scherm aan de achterzijde).

Verschillende elementen kunnen worden gebruikt om een onderwerp te kaderen, waaronder architectuur, natuur (zie hierboven), mensen of zelfs de eigen lichaamsdelen van het onderwerp.

U kunt ook kleuren, schaduwen, hooglichten en contrast gebruiken om het onderwerp weg te trekken van afleidende voorgrond- of achtergrondelementen.

Volledig frame

Full frame is een productspecificatie die je heel vaak ziet in de beschrijvingen van camera’s gericht op professionals. Het is een van de belangrijke termen die tegenwoordig in de digitale fotografie worden gebruikt.

Full frame camera’s hebben een sensor die qua grootte gelijk is aan 35mm film. Dit is het grootste formaat dat je op de markt kunt vinden zonder een middenformaat camera te kopen.

Het full frame type sensor is meestal te vinden in high-end camera’s (zowel in DSLR’s als in spiegelloze camera’s). Zie ook: full frame vs crop.

Gouden Uur

Is het je ooit opgevallen hoe het licht opwarmt en een geweldige tint zacht oranje / rood neemt vlak voor de zonsondergang of na de zonsopgang? Dit soort natuurlijk licht is perfect voor portretten en het is een optie die het ontdekken waard is door elke fotograaf.

Tijdens deze tijd van de dag staat de zon lager en is het licht niet zo hard – deze twee zorgen voor een prachtige combinatie. Het is ook behoorlijk flatterend voor het menselijk gezicht omdat er geen scherpe schaduwen worden gevormd.

Het enige nadeel hier is dat het gouden ‘uur’ niet lang duurt – het is meestal ongeveer 20-30 minuten hooguit. Dus als je van plan bent om je model op dit moment mee te nemen voor een fotoshoot, wees dan bereid om snel te handelen en verspil niet te veel tijd met aarzelen, want in een oogwenk zal dit magische licht verdwenen zijn!

HDR

HDR is direct verbonden met de fotografieterm die we hierboven hebben besproken. HDR staat voor High Dynamic Range en het laat je in principe kunstmatig het bereik uitbreiden tussen de donkere en de heldere tonen die je camera kan bieden.

Het wordt gedaan door ten minste drie afbeeldingen te combineren (het zou ook met meer kunnen worden gedaan) met verschillende belichtingen. Het doel hier is om de donkere en de heldere gebieden afzonderlijk goed bloot te leggen.

Door deze informatie digitaal te combineren, kunt u details in uw afbeelding registreren die anders alleen zichtbaar zouden zijn voor ons menselijk oog. Bekijk onze Aurora HDR-recensie voor een geweldige app die zal helpen;.

High Key Verlichting

Dit is een stijl van belichting die gericht is op het verminderen van de lichtverhouding in een scène, wat resulteert in een fel verlicht onderwerp met meer invullicht, minder contrast en minder schaduwen.

Vanwege het lichte en luchtige gevoel helpt high key verlichting een opbeurende, optimistische en jeugdige uitstraling aan een beeld te geven. Om deze reden is het een hoofdbestanddeel voor portret- en productfotografie met cosmetica.

Je kunt deze belichtingstechniek ook gebruiken om een achtergrond te ‘wissen’, door een toetslicht op het onderwerp te plaatsen en een helderder licht op de achtergrond (of de zon) te gebruiken.

High key verlichting is het tegenovergestelde van low key verlichting, die schaduwen in een sce verbetertne voor drama en mysterie.

Histogram

Dit is echt een essentiële term in de fotografiewereld. Histogrammen zijn in feite visuele weergaven van gegevens en ze tonen alle tonen die op uw afbeelding zijn opgenomen – van puur zwart (0% helderheid) tot zuiver wit (100% helderheid).

Donkere tinten bevinden zich aan de linkerkant van de afbeelding en lichtere tonen worden aan de rechterkant weergegeven. In het midden vind je een reeks middentonen die niet te donker of te helder zijn.

Door te leren hoe je je histogram moet lezen, leer je bepalen of je foto de juiste belichting heeft. Als u de grafiek ziet die het “plafond” van het histogram aan de linkerkant raakt, betekent dit dat u details in de donkere tinten bent kwijtgeraakt.

Als u de grafiek aan de andere kant (aan de rechterkant) het plafond ziet raken, betekent dit dat u wat detail in de heldere delen van uw afbeelding bent kwijtgeraakt.

.ISO

ISO is een van de belangrijkste componenten die de magie van fotografie laat werken. Als je je ooit hebt afgevraagd wat het acroniem ISO betekent, staat het voor International Organization for Standardization.

ISO geeft aan hoe gevoelig je sensor is voor het licht dat hem heeft bereikt.

Het is interessant om op te merken dat ISO een term was om filmgevoeligheid te beschrijven, maar het werd later een onderdeel van de digitale wereld van fotografie.

Hoe minder licht je beschikbaar hebt om je opname te maken, hoe hoger het aantal ISO dat je nodig hebt. Maar je kunt niet zomaar voor de hoge aantallen gaan zonder rekening te houden met de gevolgen, zoals veel andere dingen in het leven. 🙂

Vertaald naar de taal van de fotografie betekent dit dat hoe hoger je ISO, hoe meer je beeld geleidelijk ruis zal gaan krijgen. Dit zal resulteren in het verlagen van de algehele kwaliteit van de foto.

Lichtmeter

Een lichtmeter is iets heel handigs wanneer je je belichting met nauwkeurigheid en precisie moet bepalen. Het is een apparaat dat is ontworpen om de helderheid van de scène te meten.

Zijn lichtmeters de moeite waard? In sommige gevallen wel, omdat ze de fotograaf in staat stellen de juiste beslissing te nemen – zoals welk diafragma en sluitertijd nodig zijn voor een bepaalde situatie.

De lichtmeter kan in uw camera worden ingebouwd of het kan een extern apparaat zijn dat meestal wordt gebruikt in een studio-omgeving. De externe apparaten zijn geavanceerder en bieden meer mogelijkheden om het licht te meten.

Metagegevens

Wanneer het tijd is om uw afbeeldingen te beheren, is het erg belangrijk om vertrouwd te raken met de term metadata. Het uiteindelijke doel van metadata is om u te helpen uw foto’s te sorteren door het gemakkelijker en sneller te maken om naar een bepaalde afbeelding te zoeken wanneer dat nodig is.

Wat voor soort informatie is inbegrepen? Dit zijn de essenties: camera-instellingen, wanneer het beeld is gemaakt, wat voor soort camera is gebruikt en de brandpuntsafstand.

Het grootste deel van deze informatie wordt automatisch aan de foto toegevoegd, maar er zijn enkele stukken die later kunnen worden toegevoegd – u kunt bijvoorbeeld trefwoorden toevoegen.

Meetmodi

Met moderne digitale camera’s kunt u verschillende meetmodi selecteren voor het vastleggen van afbeeldingen. Deze omvatten spot, matrix (ook bekend als evaluatief) en centrumgewogen meting, en bepalen hoe de camera het licht in een bepaalde scène evalueert op basis van een selectie met behulp van het brandpunt van de zoeker.

• Spotmeting – biedt een meterstand van tussen de 1-5% van het beeld en is vooral handig voor portretten of afbeeldingen waarin veel hoog of laag contrast is.
• Matrixmeting – neemt meerdere metingen uit het hele frame om tot een algemene lezing voor het hele beeld te komen.
• Centrumgewogen meting – neemt metingen van alleen het centrale gebied van het frame in plaats van het specifieke brandpunt.

Lawaai

Ruis is wat je krijgt als je je ISO te ver doorduwt. Dat gebeurt meestal bij weinig licht wanneer u hogere ISO-waarden gebruikt.

Ruis leidt tot de visuele vervorming van uw digitale afbeelding – hoe meer u ervan heeft, hoe zichtbaarder de granulaire structuur op uw foto wordt.

Vroeger, voor het digitale tijdperk, had ruis een alternatieve versie: filmkorrel. Filmkorrel wordt als wenselijker beschouwd dan ruis omdat het een subtiele structuur toevoegt zonder in te boeten aan beeldkwaliteit. Het is een perfecte match met zwart-wit foto’s.

Als je op zoek bent naar een geweldige softwaretool om ruis te verwijderen en korrelige foto’s te repareren, bekijk dan onze recensie van TopazDeNoise.

Prime Lens

Dit zijn lenzen met vast brandpunt – het tegenovergestelde van zoomlenzen, die een variabele brandpuntsafstand hebben. Dit soort lenzen hebben meestal een indrukwekkend maximaal diafragma: van f/2.8 tot f/1.2.

Ze zijn geweldig voor portretfotografie en voor het bereiken van een geringe scherptediepte in het algemeen. Prime-lenzen zijn in staat om meer licht in je camera te laten komen vanwege de grotere diafragmawaarden die ze bieden.

Wat hun grootte betreft, zijn ze meestal sneller om mee te werken en kleiner dan de zoomlenzen omdat hun opbouw niet zo ingewikkeld is. Prime lenzen staan erom bekend dat ze, in de meeste gevallen althans, scherpere beelden produceren met een betere beeldkwaliteit in vergelijking met de zoomlenzen.

.RAW

RAW is een soort bestandsformaat dat de voorkeur heeft van professionele fotografen en dat de beeldgegevens verzamelt die door uw sensor zijn vastgelegd zonder deze te comprimeren. Geen compressie betekent geen verlies van de algehele kwaliteit.

RAW-beelden zijn levensreddend wanneer je een overbelichte foto hebt (je hebt te veel licht door je lens binnengelaten) of wanneer je een onderbelichte foto hebt (het beeld is te donker). De gegevens kunnen eenvoudig per post worden teruggebracht omdat ze correct zijn opgeslagen in het RAW-bestand.

Met andere woorden, vrees niet als je bijvoorbeeld volledig details in de lucht bent kwijtgeraakt; de kans is groot dat u achteraf een aanzienlijk deel ervan kunt herstellen met uw bewerkingssoftware.

Het enige nadeel van RAW-bestanden is dat ze behoorlijk groot zijn in vergelijking met JPEG-bestanden en ze nemen veel ruimte in beslag op je schijf. Maar nogmaals, dit is een kleine prijs om te betalen voor alle voordelen die u ervoor terugkrijgt.

Resolutie

Afwikkelingsmaatregelen hoeveel detail uw afbeelding kan bevatten. In de fotografie gebruiken we deze term heel vaak om de sensormogelijkheden van onze digitale camera’s te beschrijven.

Een hogere resolutie resulteert in meer beelddetails. Resolutie is ook een belangrijke factor als het gaat om afdrukken – u moet er goed op letten als u wilt dat uw afdrukken kristalhelder en van goede kwaliteit zijn.

Zie ook: hoe de resolutie van een afbeelding te verhogen.

Verzadiging

Verzadiging is een van de belangrijkste fotografietermen bij het werken met kleur. Het meet hoe intens een bepaalde kleur is. Hoe intenser het is, hoe levendiger het eruit ziet en hoe meer het de aandacht van de kijker trekt.

Het verhogen van de verzadiging van alle kleuren op je foto is zelden een goed idee, tenzij het specifiek bedoeld is. Aan de andere kant kan het kiezen van slechts één kleur (of een combinatie van twee) en het stimuleren van hun verzadiging de perfecte manier zijn om een mooi kleuraccent te introduceren.

Door de verzadigingswaarden te verlagen, ontstaat een beeld met afgezwakte of gedempte kleuren die de algehele stemming drastisch kunnen veranderen. Volledige desaturatie geeft u een zwart-wit foto.

S-curve

De s curve in de fotografie is een compositorisch hulpmiddel dat de kijker meeneemt op een virtuele ‘reis’ door de scène van een beeld. Het kan worden gebruikt om het oog op het onderwerp te richten, of gewoon om het oog wat tijd te geven om in een portret te blijven hangen, voordat het eruit wordt geleid.

Net als bij leidende lijnen kunnen fotografen drama en intriges creëren door een s-curve te gebruiken, de kijker aan te moedigen de scène te verkennen en onderweg verschillende secundaire elementen te benadrukken.

LET OP. dit moet niet worden verward met een S-curve in de bewerking, die betrekking heeft op het vergroten van schaduwen en het verminderen van hooglichten tijdens de postproductie.

(Camera) Aantal sluiters

Niet te verwarren met de sluiter snelheid, verwijst het aantal sluiters van een camera naar het aantal keren dat de sluiter is ‘afgevuurd’ – d.w.z. geopend en gesloten. Deze ‘handelingen’ hebben betrekking op de levensverwachting van de camera, want zonder de sluiter kan deze geen foto maken.

Het kennen van het aantal sluiters van een camera is handig om te meten hoeveel het is gebruikt en hoe lang het waarschijnlijk betrouwbaar is.

Over het algemeen geldt: hoe duurder de camera, hoe langer de levensverwachting. Bovendien gaan de meeste luiken veel langer mee dan hun geschatte levensduur.

Sluitertijd

Sluitertijd is een van de belangrijkste variabelen die deel uitmaken van de ‘belichtingsdriehoek’ (zie Belichting hierboven).

Sluitertijd, in een notendop, is de tijdsduur dat uw sensor / film wordt blootgesteld aan licht (hetzelfde licht dat u door uw cameralens binnenlaat door het diafragma aan te passen).

Met hoge sluitertijden kun je een moment in de tijd bevriezen en een snel bewegend onderwerp vastleggen. Integendeel, als je sluitertijden laag zijn (d.w.z. de sluiter langer open is), kun je uiteindelijk een wazig effect op je beeld hebben. Dit kan als een fout worden beschouwd, maar het kan ook opzettelijk worden gebruikt om een bepaalde stemming te bereiken.

Het maakt niet uit wat voor soort fotografie waar je je op focust, het beheersen van de sluitertijd is een must voor zowel amateurs als professionals.

Na verloop van tijd zul je het gemakkelijker vinden om de juiste sluitertijd voor de gelegenheid te kiezen. Ik weet bijvoorbeeld al dat als ik mijn huskyhond wil invriezen terwijl ze in het wild rent, ik minstens 1/500 moet gebruiken om haar gekke gezichtsuitdrukking goed vast te leggen.

Sferische aberratie

Dit is een veel voorkomend beelddefect dat optreedt wanneer inkomende lichtstralen door de verschillende punten van een bolvormige cameralens gaan en op verschillende punten op de sensor van een camera scherpstellen, wat de resolutie, helderheid en zelfs focus beïnvloedt.

Foto’s gemaakt met grote diafragma’s kunnen minder scherp zijn, terwijl omgekeerd ‘diafragmeren’ (d.w.z. met een kleiner diafragma) kan resulteren in een scherper beeld.

Veel moderne lenzen gebruiken een asferisch lensoppervlak om het effect tegen te gaan, waarbij lichtstralen samenkomen in een enkel brandpunt. U kunt ook sferische aberratie in post corrigeren, meestal met één klik.

Wat is het verschil tussen sferische aberratie en chromatische aberratie? Sferische aberratie heeft te maken met lenskromming, en chromatische aberratie heeft te maken met kleur (chroma).

Levendigheid

Praten over verzadiging is een geschikt moment om een andere term naar voren te brengen: Vibrance. De beste manier om je dit voor te stellen is om het te beschouwen als een slimme verzadigingsinstelling, hoewel ze niet precies hetzelfde zijn – zie hier voor de verschillen.

Vibrance is opnieuw bedoeld om je kleuren op te fleuren in de postproductie. Alleen vallen dit keer niet alle kleuren op het beeld onder de radar van de digitale verbetering. Vibrance “kiest” kleuren die minder intens zijn in vergelijking met de anderen en voegt alleen verzadiging toe.

Het gebruik van vibrance maakt het moeilijker om over de top te gaan bij het bewerken van uw afbeeldingen.

Vignettering

Lichtafval is wanneer de randen van uw foto donkerder en onverzadigder lijken. Dit gebeurt meestal om de hoek. Het wordt over het algemeen als een fout beschouwd, maar je kunt het ook in je voordeel gebruiken als onderdeel van het creatieve bewerkingsproces.

Als lichtafval op een subtiele manier wordt toegevoegd, kan dit de aandacht van de kijker effectief naar het midden van uw foto leiden. Maar als het te veel is, kan het er een beetje ouderwets uitzien en tenzij dat iets is dat je doelbewust wilt, is het beter om het te vermijden.

U kunt ook een vignet toevoegen in de postproductie met behulp van fotobewerkingssoftware zoals Lightroom – zie onze gids.

Witbalans

Witbalans heeft veel te maken met de kleurtemperatuur van het licht dat over je bijna vast te leggen scène overloopt. Zorgen dat je de witbalans van tevoren hebt ingesteld, zorgt voor realistische kleuren, zonder rare kleurzwemen.

Om je een klein geheimpje te vertellen: witbalans kan gemakkelijk worden gewijzigd in de post, maar het is echt geen goed idee om je al te comfortabel te voelen met deze gedachte. Het is altijd beter om dingen van tevoren in te stellen. Dat maakt je achteraf minder afhankelijk van de bewerking.

Onze camera’s hebben vooraf ingestelde modi met de meest voorkomende witbalanswaarden, maar je hebt ook de mogelijkheid om zelf de cijfers te kiezen. Wit gebalanceerd wordt gemeten in Kelvins.

Zoomlens

Over prime lenzen gesproken, we kunnen niet overslaan om hun belangrijkste tegenstanders te noemen: de zoomlenzen. Met dit type lens, brandpuntsafstand kan worden gewijzigd naar verschillende waarden.

Dit belangrijkste kenmerk van zoomlenzen is toevallig ook hun belangrijkste voordeel en wat ze zo populair maakt bij veel fotografen. De brandpuntsafstand gemakkelijk kunnen wijzigen, betekent meer flexibiliteit.

Misschien wil je dichter bij je onderwerp komen, maar het is om de een of andere reden onmogelijk. In dat geval wordt het hebben van een zoomlens een noodzaak en iets zonder welke je simpelweg niet kunt fotograferen.

Laatste woorden

Het doel van deze gids is om alleen de fotografietermen op te nemen die we het meest gebruikelijk achtten. Dit zijn degenen die elke fotograaf zou moeten kennen en begrijpen om een betere foto te maken.

Er zijn veel meer fotografiedefinities die elk minuscuul aspect van camera-apparatuur of de kunst van het maken van een foto beschrijven, maar veel van hen zijn vrij specifiek van aard.

Door je een selectie van de meest voorkomende fotografietermen te bieden, hopen we dat we je meer vertrouwen hebben gegeven om de controle over je camera te nemen en erop uit te gaan en foto’s te maken.

Waren er gemeenschappelijke termen die we misten? Laat het ons weten in de comments!