Ik ben een fotojournalist gevestigd in de Zwitserse hoofdstad Bern, waar ik de gebruikelijke fotografen “drukte” doe om eten op tafel te krijgen. Mijn passie ligt echter bij reizen, het documenteren van conflicten en sociale kwesties.
Voor 2015 werkte ik in Kirgizië, Gaza, Libanon, Cambodja, Noord-Korea en oekraïne. Toen ISIS in de zomer van 2014 grote delen van Noord-Irak overnam, besloot ik om van deze zich ontvouwende oorlog het centrum van mijn werk te maken.
Tussen medio 2015 en de herovering door het Iraakse leger van Mosul, de op een na grootste stad van Irak, in juli 2017, reisde ik naar de regio om talloze keren verslag te doen van de gevechten. Het grootste deel van mijn tijd in Irak bracht ik door met de Koerdische Peshmerga of verschillende takken van de Iraakse strijdkrachten. Tijdens de 9 maanden van brute straat-tot-straatgevechten om Mosul te heroveren, was ik vier keer ingebed met Iraakse troepen die vochten tegen de waanzin van stedelijke oorlogvoering.
Ik zie camera-uitrusting als gereedschap, waardoor ik een verhaal visueel kan documenteren. Ik kies de uitrusting die ik gebruik voor oorlogsjournalistiek op basis van gewicht, locatie en veelzijdigheid. Ik bekijk ook hoe de apparatuur visuele continuïteit zal produceren. Omdat ik halverwege de dertig ben en relatief fit, zou normaal gesproken gewicht geen grote factor zijn. Kogelvrije vesten en de genadeloze hitte in Noord-Irak maakten de kwestie echter belangrijker.
Normaal gesproken zou ik werken met vaste brandpunten: 24mm/35mm/85mm, waarbij ik ongeveer 80 procent van de opnames in 35mm maak. Maar tijdens de strijd om Mosul bevond ik me vaak in smalle schietsituaties met weinig tijd om te kaderen of te reageren. Daarom heb ik een compromis gesloten tussen lenzen met een vaste brandpuntsafstand en zoom. Ik gebruikte de Tamron SP 15-30mm f/2.8 Di VC USD
De derde lens, een Nikon 85mm f/1.8G
Natuurlijk is persoonlijke veiligheid de sleutel tot het werken in conflicten, een van de grootste bedreigingen in Mosul waren mortieren en IED’s. Ik heb hetzelfde kogelvrije vest gebruikt sinds de eerste keer dat ik voet zette in een oorlogsgebied, een VestGuard PRESS Body Armour NIJ, met keramische platen van niveau VI. Gelukkig zijn ze tot nu toe nog nooit getest. VestGuard is een prachtig klein bedrijf buiten Londen. Ik bezocht ze vele jaren geleden en ze hielpen me bij het kiezen en passen van het juiste model voor mijn grootte en type werk. De ballistische helm die ik draag is het standaard Zwitserse legermodel, dat ik uit mijn eigen tijd heb bewaard.
Om mijn ogen te beschermen, heb ik een Bollé tactische bril
De rugzak op de afbeelding is de ThinkTank Shape Shifter 2.0
Ik bewaar dingen zoals lenzenreinigers, visitekaartjes, notitieboekje, pennen, enz. in een Lowepro GearUp Switch Wrap DLX
Terwijl je een paar dagen achter elkaar in het veld bent, is het een goed idee om de mobiele telefoon draaiende te houden. Daarom gebruik ik een Xtorm Power Bank Infinity
Een zaklamp is belangrijk om ingebed te werken met de strijdkrachten. ISIS groef een complex doolhof van tunnelsystemen in Mosul en de stroom in Mosul viel ’s nachts grotendeels uit. De Petzl STRIX IR
Als journalist is praten over mezelf, of in dit geval mijn uitrusting, ongebruikelijk voor mij, omdat het altijd moet gaan over de mensen over wie ik rapporteer. Ik hoop echter dat mijn uitrustingslay-out andere journalisten kan helpen bij gevaarlijke opdrachten.
Ik werk vrijwillig in oorlogsgebieden. Ik kan mijn paspoort laten zien op een luchthaven en terug zijn in veilig Zwitserland wanneer ik maar wil. De burgers die ik in Mosul ontmoette met hun door oorlog geruïneerde levens, hadden die keuze niet.
www.alexkuehni.com
Bekijk deze 8 essentiële tools om je te helpen slagen als professionele fotograaf.
Inclusief tijdelijke kortingen.
Lees hier meer