Francesco Spighi

Hallo mensen! Mijn naam is Francesco. Ik ben een Italiaanse trouwfotograaf, gevestigd in Florence (Toscane), maar blij om te reizen waar ik iemand vind die houdt van wat ik doe (en de manier waarop ik het doe).

Ik ben in 2013 bij toeval begonnen met bruidsfotografie, zonder plan. Ik besloot al snel om mijn vorige baan op te zeggen (ik zou willen zeggen mijn vorige leven – ik was een ingenieur en een projectmanager) om “gewoon” een fotograaf te worden, helemaal aan het einde van 2015.

Toen ik jong was, hield ik van tekenen en ik was er best goed in. Ik zou uren en dagen besteden aan het observeren en kopiëren van alles, en hoe het licht het vormt. Met fotografie ontdekte ik een andere manier om de werkelijkheid weer te geven. Maar we kunnen gemakkelijk zeggen dat het gewoon een ander hulpmiddel is om te beschrijven hoe het licht bepaalt wat ons omringt.

Iemand zegt dat ik getalenteerd ben, maar ik denk dat de enige vaardigheid die ik heb het vermogen is om te observeren. Deze passie voor licht en vormen leidde me naar fotografie en dwong me om te studeren en de oneindige manieren waarop we de werkelijkheid moeten weergeven diep te begrijpen.

Ik begreep langzaam – jaar na jaar – dat wat me leidt in fotografie licht en waarheid zijn. Ik ben eerlijk, ik hou niet van liegen. En ik doe hetzelfde met fotografie. Ik probeer dicht bij mijn visie te blijven en de ideeën of trends van anderen niet te laten beïnvloeden en te definiëren wie ik ben en de manier waarop ik dingen zie. Maar tegelijkertijd probeer ik mensen te portretteren zoals ze zijn, zonder op hen te projecteren wat ik verwacht te krijgen.

In mijn ideale proces is het maken van een foto de allerlaatste van een lange reis die ik met mijn onderwerpen doe, en het telt voor niet meer dan 5% in het hele proces. Elke foto begint met een verhaal dat ik probeer te begrijpen.

Als je mijn kit bekijkt, lijkt het enorm, maar ik ben meestal heel licht. Wat je ziet in de centrale streep van de foto is wat ik gebruik om 95% van mijn werk gedaan te krijgen.

Twee Nikon D850 – Ik gebruik altijd twee identieke camera’s, een Nikon AF-S 58mm f/1.4 G en een Nikon AF-S 28mm f/1.4 E ED. Ik fotografeer 70% van mijn werk met de 28mm, ik denk dat deze focal lens de basis is van al mijn fotografie.

Nikon D850 is geweldig voor wat ik doe, en ik kon niet verlangen naar iets beters. Ik hou van de enorme super gedetailleerde bestanden! Ik schreef een jaar geleden een volledige review over deze camera, die je hier op mijn site kunt lezen.

Mijn camera’s zijn bevestigd aan mijn lichaam met een Barbershop Single Cross Strap “Full Beard” en een SpiderPro Single Camera System. Dit is mijn killer combo, waarmee ik me in 90% van de gevallen helemaal op mijn gemak voel.

Maar als deze “cowboy look” een beetje ongeschikt is, schakel ik over op de elegante Genuine Strap cross belt, in hun prachtige Gray Sandstone editie. Deze bandjes zijn handgemaakt in Italië met een leer gemaakt in Florence, de stad waar ik ben geboren en eigenlijk woon. Ze zijn zeer aanpasbaar, maar wat ik leuker vind, is de witte binnenkant, dus je loopt niet het risico een stempel achter te laten op witte shirts.

Als ik bruiloften fotografeer, neem ik altijd iets mee om de scène te verlichten, voor het geval het nodig is. Ik gebruik een Aputure AL-H198C LED paneel of een Manfrotto Lumimuse 8 (Ik gebruik het samen met een Manfrotto Nanoclamp – ultralichte combo!) en een Nikon SB-910, die ik vooral op de dansvloer gebruik.

Ik heb een back-up flash (Nikon SB-800 – oud maar goud!) en – afhankelijk van het evenement, kan ik een Nikon AF-S 20mm f/1.8 G ED meenemen, een Nikon PC-E 45mm f/2.8 D ED (die ik heb aangepast om het gebruiksvriendelijker te maken – in een soort free-lensing stijl) en een Nikon AF-S 85mm f/1.4 G (yep, gewoon priemgetallen!). Ik publiceer nooit foto’s op mijn site die niet zijn gemaakt met mijn twee favoriete lenzen, de 28 en 58.

Ik wil er zeker van zijn dat mijn klanten volledig vasthouden aan mijn stijl! Ik draag al deze spullen met behulp van een prachtige Incase Ari Marcopoulos Camera Bag. De afgelopen jaren heb ik gezocht naar een tas die hem kan vervangen, zonder enig geluk. Als je een suggestie hebt, ben ik een en al oor! De beperking die het me eigenlijk geeft, is dat wat niet in deze tas past, nutteloos is.

Soms, wanneer ik lange weekenden fotografeer of wanneer ik het gevoel heb dat het echt nodig is, heb ik bij me, in een tweede zak, (een ThinkTank TURNSTYLE® 20 V2.0) een volledige back-up kit: een Nikon D810 met een Nikon AF-S 50mm f/1.4 G en een Nikon AF-S 28mm f/1.8 G.

Helemaal aan het begin van mijn carrière viel ik in een zwembad (laat in de avond, gelukkig) met al mijn spullen aan, waardoor er een einde kwam aan mijn trouwdienst voor de nacht! Aangezien ik ongeveer 90% van de tijd alleen werk, wil ik voorkomen dat iets dergelijks opnieuw gebeurt.

Sinds ik gestopt ben met mijn vorige werk, zeg ik graag dat “mijn kantoor de wereld is”. Om dit mogelijk te maken gebruik ik een Dell XPS 13 9370 (Ik ben niet in de Apple wereld) en een paar 1TB Sandisk Extreme Portable SSD. Ik heb photo mechanic, Lightroom en Photoshop draaien daar, dus ik kan mijn hele workflow voltooien waar ik ook ben.

Tot slot, wat ik net ben gaan gebruiken voor mijn persoonlijke projecten van familiefotografie: een Sony A7 mark III gekoppeld aan een Sony FE 28mm f/2 en een Sony FE 55mm f/1.8 ZA Sonnar T* (met een 95cm ROPSTER Camera Strap). Ik heb net geprobeerd de nieuwe Nikon Z7 (mijn gedachten waarover je hier op Shotkit kunt) en ik weet niet zeker of de A7 zal in mijn kit zitten zolang ik in eerste instantie dacht!

Oh, ik heb ook een Panasonic Lumix LX100 (als je benieuwd bent om meer te weten, heb ik deze camera ook getest!). Het is een kleine compactcamera met een snelle zoomlens en ongelooflijke kwaliteit, die ik gebruik als ik licht en gedachteloos wil zijn.

www.francescospighi.com