Gids voor fotografie met lange lens

In deze gids voor fotografie met lange lenzen gaan we lang kijken (pardon de woordspeling) naar alles wat er te weten valt over het onderwerp.

Sommige sites en collega-fotografen zullen je vertellen dat je alleen een lange lens nodig hebt als je sport of dieren in het wild fotografeert.

Hoewel het ongetwijfeld een verschil zal maken in die genres, zijn er veel andere redenen om te investeren in zoomlenzen of een lange vaste prime.

Met een lange lens kun je geweldige foto’s maken van alles, van flatterende portretten tot openhartige kiekjes van een afstand.

Laten we eens kijken.

Wat wordt beschouwd als een lange lens?

Lenzen zijn er in alle soorten en maten, en als je de verschillen begrijpt, word je niet misleid in de camerawinkel.

Wat betreft wat wordt beschouwd als een lange lens, deze zijn fysiek veel groter dan uw gemiddelde kitlens en bestrijken een grotere brandpuntsafstand.

Wat wordt bedoeld met brandpuntsafstand? De brandpuntsafstand is hoeveel bereik een lens beslaat en wordt altijd gemeten in millimeters.

Meer precies vertelt het ons de optische afstand tussen het brandpuntsvlak van de camerasensor en het punt waar de lichtstralen samenkomen om scherpe focus vast te leggen.

Prime-lenzen hebben een enkele vaste brandpuntsafstand en kunnen variëren van slechts 8 mm tot meer dan 800 mm. Een typische prime kan 35mm, 85mm of 200mm zijn.

Een zoomlens heeft een variabele afstand. Een populair voorbeeld is een 18-55mm kitlens of een handige 24-70mm zoom.

De lengte vertelt ons ook de stijl van de lens en de soorten beelden die het zal vastleggen. Objectieven met een korte brandpuntsafstand zoals 12mm of 16mm zijn groothoeklenzen.

Groothoeklenzen leveren een veel bredere compositie of beeldhoek. Onderwerpen op de voorgrond lijken iets breder dan de werkelijkheid en lijken verder weg dan ze zijn.

Een lange lens zoals 80mm, 135mm of 200mm heeft een smallere beeldhoek. Bovendien kunnen alle onderwerpen in uw compositie heel dicht bij de camera verschijnen.

Een tele of lange lens valt in de laatste categorie van het hebben van een langere brandpuntsafstand. Hoe langer de lengte, hoe dichter het onderwerp bij de camera verschijnt – dit is een vergrotingseffect.

De compositie comprimeert met een smal gezichtsveld en minimale vervorming. Deze lenzen hebben de neiging om groter te zijn in fysieke grootte vanwege hun complexe opstelling van interne glazen lenselementen.

Deze elementen zitten in groepen en ze werken samen om het beeld te vergroten zonder enig teken van vervorming of ernstige aberratie.

Soorten lange (tele) lens

Gelukkig is de monster 800mm lens die tienduizenden euro’s kost niet je enige keuze.

Er is een reeks lange lenzen die geschikt zijn voor een groot aantal fotografiegenres die worden vertegenwoordigd in groepen die worden gedefinieerd door hun brandpuntsafstand. (Bekijk ook onze telelensgids.)

• Korte tele

Dit kan elke zoom of prime zijn met een brandpuntsafstand tussen ongeveer 85mm en 135mm.

Deze zorgen voor geweldige metgezellen wanneer u op vakantie bent. Ze bieden een goed bereik en vergroten het onderwerp om een beeld te krijgen dat duidelijker is en dichter bij de camera verschijnt.

Bovendien zijn ze meestal minder zwaar dan hun langere tegenhangers.

Telefoto’s bieden ook een hoger compressieniveau in portretten, wat betekent dat u uw onderwerp kunt inlijsten en een duidelijke scheiding van de achtergrond kunt bereiken. Ze zijn ook handig voor dansfotografie, evenementenfotografie of modefotografie, als je vastzit in de stoelen naast de catwalk.

• Medium Tele

Dit verwijst naar 135mm – 300mm brandpuntsafstand lenzen.

Met een van deze maak je comfortabel sport-, wildlife- en documentairefoto’s zonder dat je een onderwerp met je voeten hoeft te achtervolgen.

In sportfotografie kun je met een medium tele alle action vanaf de zijlijn. Hetzelfde geldt voor natuurfotografie, waarbij je dieren van een afstand kunt fotograferen zonder hun omgeving te verstoren.

• Super Tele

De laatste subcategorie bevat de supertelebeesten – ik noem ze beesten omdat deze meestal groter en zwaarder zijn dan welke andere lens dan ook.

Deze lenzen hebben een bereik van 300mm en hoger. Dat klopt – de 800mm-lens die ik eerder noemde, is geen grap.

Hun grootte en gewicht zorgen ervoor dat ze een gemonteerde beugel bevatten voor bevestiging aan een monopod of statief. Je monteert de lens op het statief en niet op de camerabody.

Fotografen gebruiken supertelefoto’s voor serieuze opnamen waarbij je waanzinnige niveaus van close-updetails wilt.

In het wild, bijvoorbeeld, brengen deze je van dichtbij en persoonlijk met de meest afstandelijke wezens.

Telelenzen &sensorgrootte

Het is belangrijk om te begrijpen dat verschillende sensoren de brandpuntsafstand van een telelens beïnvloeden.

Een volformaat sensor is de gouden standaard voor alle fotografische metingen; het is het equivalent van een 35mm filmcamera (de oude gouden standaard).

Met een full frame camera bereik je een 1x vergrotingsfactor met een 50mm lens. Als het gaat om het gebruik van een langere lens op een full-frame camera, vermenigvuldigt deze vergroting zich. Dus 100mm zou een 2x vergroting hebben, en 200mm zou 4x hebben.

Met andere woorden, de vergroting is de brandpuntsafstand gedeeld door 50.

Sommige sensoren zijn echter kleiner dan full-frame (bijgesneden sensoren genoemd). De twee standaard cropped sensoren zijn APS-C en Mirco Four Thirds.

Met een bijgesneden sensor wordt het vastgelegde beeld langs de randen bijgesneden, omdat de sensor niet groot genoeg is om het volledige beeld vast te leggen dat door de lens wordt gezien.

Bijsnijdsensoren zorgen ervoor dat het onderwerp nog dichter bij de camera lijkt te staan dan bij een volformaat sensor.

APS-C-camera’s hebben een cropfactor van 1,5x en een Micro Four Thirds-camera heeft een cropfactor van 2x – waardoor een 200mm-lens een 400mm-equivalent wordt.

9 tips voor het gebruik van langere lenzen

Voordat je zelfs maar met een camera het veld in stapt, is het essentieel om te weten hoe je met dit type lens kunt fotograferen.

Deze tips zorgen ervoor dat je het meeste uit je lange lens haalt. Bovendien moet je begrijpen dat fotograferen met een lange lens enkele kritieke verschillen heeft met fotograferen met andere lenzen.

1. Lange lenzen en sluitertijd

Een van de belangrijkste aspecten van fotograferen met een langere lens is het hebben van de juiste sluitertijd.

Stel je voor dat je je arm recht voor je uithoudt met een zware steen in je hand – je moet die rots helemaal stil houden.

Het duurt niet lang of je arm raakt vermoeid en begint te trillen. Uiteindelijk laat je het vallen.

Vervang die steen door een combo die ongeveer 1,5 kg of 3,3 lb weegt. Het gewicht zit aan de voorkant van de lens en het is een uitdaging om hem langdurig stabiel te houden.

Uiteindelijk zal camerabeweging onvermijdelijk zijn.

De eerste stap in de strijd hiertegen is om de sluitertijd te regelen – een snellere sluitertijd dan normaal vermindert de effecten van camerabewegingen.

Over het algemeen, als uw omstandigheden vereisen dat u op 1/125 fotografeert, zet het dan op 1/250 om scherpe beelden te garanderen.

Een meer eenvoudige regel is om een sluitertijd toe te passen die sneller is dan de brandpuntsafstand. Fotografeer je bijvoorbeeld op 200mm, dan moet je fotograferen met een sluitertijd van 1/200 of hoger.

2. Beeldstabilisatie

Er zijn twee vormen van beeldstabilisatie:

De eerste is ingebouwd in de camera en staat bekend als In Body Image Stabilization (IBIS).

De tweede is de beeldstabilisatie (IS) -modi die op veel lenzen voorkomen, vooral langere (zoals in het bovenstaande voorbeeld).

Houd er rekening mee dat verschillende fabrikanten hun eigen namen voor deze functies kunnen hebben.

Met lensbeeldstabilisatie kun je fotograferen met een langere lens en camerabewegingen minimaliseren, om zo bij langere sluitertijden te werken. Dit is vooral handig als je een vorm van bewegingsonscherpte wilt vastleggen of bij weinig licht wilt fotograferen.

Vergeet niet dat hoe langzamer de snelheid, hoe meer tijd er is voor licht om de beeldsensor te raken.

Objectieven die geschikt zijn voor sport- en natuurfotografie hebben meer dan één vorm van beeldstabilisatie. In plaats van een eenvoudige aan / uit-schakelaar, hebben ze een modusschakelaar.

Modus 1 is ideaal voor dagelijkse opnamen waarbij je onderwerpen niet te veel bewegen. Mode 2 is de versterkte stabilisatie waarmee je kunt pannenonze camera om bewegende onderwerpen te volgen.

Vogel- en natuurfotografen zijn dol op deze functie omdat het hun kansen op een duidelijk beeld verbetert.

3. Betere achtergronden

Een langere lens comprimeert de compositie , wat betekent dat het onderwerp en de achtergrond dichter bij elkaar lijken dan ze zijn.

Let op de bovenstaande afbeelding geschoten op 70 mm – de vader en zoon op de achtergrond zijn ‘dichter bij de tweede zoon op de voorgrond gecomprimeerd’ en helpen het verhaal van deze familie te vertellen.

Probeer te fotograferen met een groot diafragma: de scheiding van het onderwerp is prachtig omdat het onderwerp helder is terwijl de achtergrond romig is.

Misschien heb je zelfs een lens die prachtige bokeh of mooie achtergrondonscherpte produceert.

Het is om deze reden dat veel portretfotografen zullen kiezen voor een lange optie voor het fotograferen van hun modellen: de onderwerpscheiding is gedefinieerd en de achtergrond ziet er fantastisch uit.

Sommige portretfotografen gebruiken zelfs medium telelenzen en staan meteen weer los van hun onderwerp.

Een ander voordeel van het maken van portretten op deze manier is dat de natuurlijke vorm van het gezicht behouden blijft. Het maken van portretten met een groothoeklens heeft de neiging om deze afmetingen uit te rekken.

4. Statieven zijn een must

Als je sport, dieren in het wild, kinderen of iets anders dat onderweg is fotografeert, zal een statief de dag redden.

Soms heb je een uiterst stabiele kit nodig, vooral in een donkere omgeving die een veel langere sluitertijd vereist.

Door uw camera op een statief te monteren, zorgt u ook voor soepeler pannen en stabiliteit bij lage snelheden.

Lange lenzen zijn gevoeliger voor camerabewegingen dan andere. Hoewel je je sluitertijd kunt verhogen en beeldstabilisatie kunt inschakelen, is dat niet altijd genoeg.

Bovendien neemt een statief veel van de last van het ondersteunen van een zware kit. Als alternatief, als u op zoek bent naar een apparaat om het gewicht van uw installatie te ondersteunen, werkt een monopod ook.

Onthoud altijd dat als u uw camera op een statief monteert, u de stabilisatie uitschakelt, omdat dit ergere camerabewegingen kan veroorzaken.

5. Zoom in met je voeten

Zoomen met je voeten is een gezegde dat ik vaak gebruik bij het opleiden van anderen over straatfotografie.

Met een vaste groothoeklens moet ik een paar passen lopen om dichter bij een onderwerp te komen – er is geen zoom om het werk voor je te doen.

Dat geldt ook voor zooms: hoewel ze een groter bereik hebben, bereiken ze niet altijd genoeg.

Of, als je fotografeert met een teleprim, merk je misschien dat je veel te dicht bij je onderwerp zit. Een paar stappen vooruit of achteruit moeten zetten, maakt een aanzienlijk verschil voor je compositie.

Het gebruik van een 70-300mm telelens om verre onderwerpen te bereiken, garandeert niet altijd een tacscherp beeld aan beide uiteinden van het zoombereik.

Ondanks de beste inspanningen van fabrikanten is het een uitdaging om rand-tot-rand scherpte te krijgen over het hele brandpuntsbereik.

Dergelijke lenzen zijn vaak scherper in het midden van het bereik dan aan de uiteinden. Als je een opname inkadert en je bevindt je aan het uiterste uiteinde van het brandpuntsbereik van je zoom, doe dan een paar stappen vooruit en draai de zoom terug om een scherper beeld te krijgen.

6. Doe de ISO-dans

Het is een delicate dans tussen de juiste instellingen voor ISO, sluitertijd en diafragma. De noodzaak om deze dans onder de knie te krijgen is nog belangrijker bij het fotograferen met een lange lens.

Je moet over het algemeen een sluitertijd gebruiken die iets hoger is dan normaal. En wanneer je bewegende onderwerpen zoals vogels of auto’s fotografeert, kan de sluitertijd erg hoog zijn.

Het gebruik van snellere sluitertijden en een smaller diafragma beperkt echter de hoeveelheid licht die de camerasensor bereikt. Om dit te compenseren en donkere beelden te voorkomen, moet je je ISO aanpassen.

ISO regelt de gevoeligheid van het licht dat de beeldsensor raakt. Als je ISO hoog is, krijg je de grotere intensiteit van het licht, maar het beeld vervormt met een korrelig effect dat bekend staat als ruis.

Daarom vergt het vinden van de juiste balans oefening. De stijl van fotografie heeft ook invloed op hoe je de sluitertijd en ISO-waarden in balans brengt.

7. Diafragma regelen

Fotograferen met een groot diafragma om een geringe scherptediepte te bereiken is vaak wenselijk. Portretfotografie is hier het beste voorbeeld van waarbij de ogen superscherp zijn en de focus rond de oren en nek wegvalt.

Het is niet altijd gepast om dit met een langere lens te doen.

Een groot diafragma (het kleinere F-getal) levert een geringe scherptediepte of een kleiner scherpstelgebied. Wanneer u alles van je onderwerp scherpstellend, moet je een smaller diafragma inschakelen.

Hoe smaller het diafragma (hoe groter het F-getal) hoe meer dat scherp zal zijn.

Bovendien, als je een zo scherp mogelijk beeld wilt bereiken, is het vermeldenswaard dat veel zooms scherper zijn met een iets smaller diafragma.

8. Gebruik de focusbegrenzer

Een nadeel van lange lenzen is dat ze niet zo snel scherpstellen als hun kortere broers en zussen.

De reden hiervoor is de hoeveelheid glas die erin zit. Ze hebben ook kleine motoren die de glaselementen verschuiven om focus of zoom te bereiken. Daardoor gaat het scherpstellen wat langzamer.

Als je een bewegend onderwerp fotografeert, heb je een snelle scherpstelling nodig, anders gaat je onderwerp verder. Sommige lenzen hebben wat bekend staat als focus breathing. Het is waar de focus in- en uitademt terwijl de lens probeert zijn onderwerp te spijkeren.

Sommige lange lenzen hebben een focus limiter-functie die de hoeveelheid die de lens ademt beperkt om scherp te stellen.

Houd er rekening mee dat als u deze functie hebt geactiveerd en uw onderwerp uit het beperkte gebied beweegt, u niet kunt scherpstellen.

9. Oefening baart kunst

Het beste advies voor het fotograferen met een lange lens is om te investeren in veel oefening.

Hoewel lenzen ongelooflijk competent zijn in wat ze doen, hebben ze vaardigheden en kennis nodig om hun prestaties te stimuleren en hun volledige potentieel te bereiken in termen van beeldkwaliteit.

Voordat je zelfs maar uitstapt om de lokale voetbalwedstrijd te fotograferen of een havik in de vlucht vast te leggen, oefent, oefent, oefent.

Neem de nodige tijd om alles wat we hier hebben behandeld te bekijken en test je uitrusting.

Begrijp het gewicht en de afmetingen en uw prestaties bij het fotograferen uit de hand.

Oefen met het monteren van je camera op een statief en pannen voor gevolgde onderwerpen. Controleer de beeldscherpte bij verschillende brandpuntsafstanden en verschillende diafragma’s.

Alleen dan kun je je lange lens eruit halen en je soort magie werken.

Laatste woorden

Telefoto of lange lenzen kunnen een geweldige aanwinst zijn voor je fotografiekit en je creatieve expressie. Ineens kun je onderwerpen en composities bereiken die voorheen optisch onbereikbaar waren.

Het belangrijkste is dat je de regels voor het gebruik van langere lenzen begrijpt – en dan je uiterste best doet om manieren te vinden om ze te breken.