Jesslyn Zaag

Groeten, mijn naam is Jesslyn en ik ben een amateurfotograaf uit Melbourne, Australië. Mijn reis naar fotografie begon met macro-opnamen van aquariumvissen en garnalen op een oude Olympus point-and-shoot, die ik gebruikte om vakantiefoto’s te maken.

Al vrij snel besefte ik dat het gewoon niet goed genoeg was. Ik had meer flexibiliteit nodig met belichting, diafragma en sluitertijd, maar wist niet zeker of ik het hele verwisselbare lenssysteem wilde gebruiken. Dus probeerde ik een bridgecamera uit, de Canon Powershot (ik weet nu niet meer welk model) die me de handmatige bedieningselementen gaf die ik wilde, maar zonder het gedoe van het wisselen van lenzen.

Ik had echter al heel snel door dat het nog steeds niet genoeg was. Dus na veel onderzoek heb ik geïnvesteerd in de Olympus OM-D EM-10 en de Olympus m.Zuiko 60mm f/2.8 Macro lens en heb nooit meer achterom gekeken. Sindsdien heb ik de EM-10 ingeruild voor de Olympus OM-D EM-5 Mark II en de Olympus OM-D EM1 Mark II.

Ook heb ik een hele reeks objectieven van Olympus en Panasonic toegevoegd. Mijn fotografie-interesses omvatten verschillende genres, van macro tot dieren in het wild tot landschap en astrofotografie. Elk genre gebruikt een specifiek stukje kit en als zodanig heb ik een grote selectie aan uitrusting verzameld.

Mijn belangrijkste camerabody is de Olympus OM-D EM1 Mark II en de Olympus OM-D EM-5 Mark II is mijn tweede camerabody. Ik gebruik meestal de EM1 Mark II voor wildlife en macro foto’s en de EM-5 Mark II voor landschapsfotografie.

Ik gebruik beide camerabody’s voor nightscape en astrofotografie.

Voor macrofotografie koppel ik de EM1 Mark II aan de Olympus m.Zuiko 60mm f/2.8 Macro, een briljante macrolens met een vergrotingsverhouding van 1:1. Deze brandpuntsafstand werkt geweldig voor het fotograferen van kleine insecten, hoewel ik soms zou willen dat er een langere brandpuntsafstand macrolens beschikbaar was voor het micro four-thirds systeem.

Bij zo’n nauwe vergroting is extra verlichting essentieel, dus gebruik ik de Olympus FL-700WR flitser of de Olympus STF-8 twin flitser met een op maat gemaakte diffuser. Voor nog grotere vergroting heb ik de Olympus m.Zuiko MC-14 1.4X toegevoegd.

Ik weet dat de Olympus m.Zuiko 60mm f/2.8 Macro lens niet gemaakt is om bij de Olympus m.Zuiko MC-14 1.4X te passen, maar door gebruik te maken van twee 10mm verlengbuizen van Kenko en Fotga (de merken zijn erg belangrijk voor de teleconverter om te passen), kon ik de teleconverter aan het objectief bevestigen.

Voor wildlife fotografie (zie gids) gebruik ik de EM1 Mark II met de Panasonic Leica 100-400mm f/4-6.3 zoomlens.

Ik verkoos dit objectief boven de Olympus m.Zuiko 300mm f/4 omdat ik de flexibiliteit van de verschillende brandpuntsafstanden wilde, plus het langere bereik van Panasonic Leica 100-400mm f/4-6.3 was ook leuk om te hebben, vooral voor het fotograferen van kleine vogels.

Ik had een tijdje de Panasonic Lumix G9 camera gekoppeld aan de Panasonic Leica 100-400mm f/4-6.3 en het was een geweldige setup. Ik hield van de lay-out van de knoppen en draaiknoppen van de Panasonic Lumix G9 en hoe ik gemakkelijk kon overschakelen van enkele AF naar continue AF naar handmatige scherpstelling met een draai aan een draaiknop.

Een firmware-update in 2018 die AF moest verbeteren, leek echter het tegenovergestelde te doen en ik was erg ongelukkig met mijn keeperspercentage.

Nadat Olympus in 2019 met de nieuwste firmware voor de EM1 Mark II kwam, besloot ik het eens te proberen en steeg mijn keeperstarief. Hoewel ik niet de extra stabilisatie krijg die bij het gebruik van Olympus body’s hoort bij bepaalde Olympus objectieven, vind ik de Olympus Phase Detect Auto Focus met de nieuwste firmware update veel beter dan Panasonic’s Contrast Auto Focus.

Voor landschapsfotografie gebruik ik de EM5 Mark II met de Panasonic Leica 12-60mm f/2.8-4 zoomlens. Op de een of andere manier vind ik de kleuren die worden geproduceerd door de combinatie van de Olympus camerabody’s en Panasonic Leica lenzen erg aangenaam en het hebben van de extra zoom komt soms van pas.

Mijn favoriete landschapsfoto’s zijn fotografie met een lange belichtingstijd. Voor dit soort fotografie zijn lensfilters fijn om te hebben en statieven zijn absoluut essentieel.

Ik draag meestal het Manfrotto Element Traveller Tripod (klein). Het is lichtgewicht en gemakkelijk mee te nemen, vooral tijdens het wandelen. Ik gebruik ook het nieuwe Formatt Hitech 85mm Square Filter System.

Ik hou van de 85mm maat omdat het niet zo groot is als de meer standaard 100mm vierkante filtersystemen. Het wordt geleverd met een ingebouwd circulair polarisatorfilter, een must bij het fotograferen van iets met water, en de harsfilters zelf zijn lichter en minder kwetsbaar dan glas.

Voor astrofotografie zijn snelle en brede objectieven essentieel om zoveel mogelijk licht te verzamelen en zo heb ik de Olympus m.Zuiko 8mm f/1.8 Fisheye lens en de Panasonic Leica 12mm f/1.4 lens. De EM1 Mark II heeft een fisheye compensatie instelling en dus in combinatie met het Olympus m.Zuiko 8mm f/1.8 Fisheye objectief wordt de vervorming in de camera verwijderd.

Ik hou van de Olympus m.Zuiko 8mm f/1.8 omdat hij breed genoeg is om de hele melkweg in een foto te kunnen passen zonder dat je meerdere foto’s aan elkaar hoeft te naaien. Ik hou ook van de Panasonic Leica 12mm f/1.4 omdat deze een zeer groot diafragma heeft en veel meer licht zal verzamelen in een kortere tijdsperiode.

Dit is vooral handig bij het fotograferen van de snel bewegende Aurora Australis.

De Panasonic Leica 12-60mm f/2.8-4 zoomlens kan ook gebruikt worden voor astrofotografie en ik gebruik hem graag voor een techniek die sterrensporen heet.

Hier maak je meerdere foto’s van de sterren in zuidelijke richting (als je op het zuidelijk halfrond bent) en stapel je alle foto’s op elkaar om de beweging van de aarde ten opzichte van de sterren aan de hemel te laten zien.

De Olympus OM-D camerabody’s hebben een speciale functie genaamd Live Composite, waarbij het proces van het maken van meerdere foto’s en het stapelen ervan in de camera wordt gedaan en resulteert in vloeiendere sterrensporen, zolang er geen andere afleidingen zijn zoals vliegtuigen en satellieten.

Natuurlijk zijn statieven hier absoluut essentieel en het andere statief dat ik naast de Manfrotto Elements Traveller gebruik is het Zomei Z-699 aluminium statief. Hij is met 1,6 kg zwaarder dan de Manfrotto en ik gebruik hem alleen als ik naar mijn fotobestemming rijd.

Verreweg astrofotografie is het enige genre dat de meeste uitrusting vereist, denk ik. Ik heb niet alleen mijn camera’s en statieven, maar ik heb ook draagbare LED-lampen om wat voorgrondverlichting te bieden.

Omdat ik meestal nightscape-foto’s maak met een witbalans van 4000K op mijn camera, geeft een warm wit licht een aangename toon aan de algehele foto. Als warmwitte lampen niet beschikbaar zijn, ontdekte ik dat het gebruik van Orange CTO-gels over daglicht-LED-lampen hetzelfde effect geeft.

Tenzij je in de tropen woont, is er ook een vorm van persoonlijke verwarming nodig. Ik woon in Melbourne, Australië, en meestal is de windchill alleen al genoeg om je bevriezing te geven.

Om een paar uur of meer astrofotografie te overleven, raad ik aan om te investeren in goede isolerende kleding die die ijzingwekkende wind blokkeert. Verwarmingspads zijn een bonus.

En daar heb je het, dat is alle camera-uitrusting die ik gebruik voor mijn fotografie. Wow, dat is echt heel veel spullen. Om me te helpen al deze spullen tijdens het wandelen te vervoeren, gebruik ik momenteel de MindShift Gear rotation180° Horizon 34L en de Think Tank Digital Holster 20 V2.0.

Als ik meer ruimte nodig heb voor astrofotografie-uitrusting, gebruik ik ook de Pacsafe Protective Camera Insert.

Vergeet niet dat elke waardevolle fotosessie voeding vereist, dus vergeet niet om altijd water en snacks bij de hand te hebben. Indien beschikbaar, een buddy voor het bedrijf en om te helpen bij het dragen van alle spullen (Bedankt, mam!).

www.jesslynsawphotography.com | @jesslynsawphotography