Juan Carlos Ortiz

Ik ontdekte fotografie als een jonge jongen toen mijn oudere broer een donkere kamer in ons huis installeerde en me enkele basisprincipes leerde. Toen ik opgroeide, ontwikkelde ik een liefde en fascinatie voor cinema.

Het is altijd een belangrijke invloed geweest in mijn leven en ik denk dat je dit kunt zien in mijn fotografie en portretten, geïnspireerd door regisseurs als Pedro Almodovar en Fritz Lang. Ik hou van het korrelige effect dat vooral mogelijk is met behulp van analoog.

(Gerelateerd: zie hier hoe je korrelige foto’s kunt repareren.)

Ik studeerde fotografie aan IDEP in Barcelona en IED in Milaan en toen ik in Italië woonde, werkte ik als fotograaf aan modeshoots voor Vogue Italia, Vogue Uomo en Grazia.

Later, toen ik in Australië woonde, ontwikkelde ik mijn vaardigheden in digitale fotografie in Sydney bij het Australian Center for Photography. Terwijl ik daar was, won mijn portret “Aina” de eerste prijs in de jaarlijkse Photostart-wedstrijd van 2016.

Ik ben nu een inwoner van Tokio, waar ik me richt op mijn huidige project genaamd ‘Souls of Japan’. Dit creatieve oeuvre is mijn eerste serieuze onderneming in straatfotografie en ik ben blij te kunnen zeggen dat het begin 2020 een ‘Nyu-Sen’-prijswinnaar was in de 45e tentoonstelling van de Japan Professional Photographers Society – een nationale prijs.

‘Souls of Japan’ vind ik heel bijzonder. Als buitenlander in dit intens privéland voel ik me vaak toeschouwer van een heel andere cultuur. Ik ben voortdurend verbaasd over de contrasten hier, zichtbaar in de verschillende aspecten van het leven en in de zielen van de mensen die deze natie vormen.

Ik observeer deze mensen – hun routines, hun gewoonten en hun rituelen – die allemaal zo anders zijn dan wat ik als westerling gewend ben. Maar er zijn natuurlijk wel wat overeenkomsten: leven, werk, liefde, zoeken naar wie we zijn en wat onze plaats is in de wereld.

Zoals ik eerder heb uitgelegd, waren mijn eerste exploratieve jaren in fotografie met analoog (een van de dingen die me het meest dierbaar zijn in opslag in mijn woonplaats in Spanje zijn mijn 35mm-film- en middenformaatcamera’s).

Mijn digitale ervaring begon pas vijf jaar geleden en beetje bij beetje blijf ik mijn apparatuur en expertise opbouwen. Mijn volgende prioriteit is om de body van mijn Olympus te updaten en dat vervolgens te volgen door een middenformaat digitale camera te kopen voor portretten en professionele projecten.

Camera

Olympus OM-D E-M1 – Ik heb voor deze camera gekozen vanwege het formaat en gewicht. Gemakkelijk voor reizen en voor het doen van straatfotografie.

Lenzen

Olympus 12-40mm f/2.8 – Geweldige zoomlens die ik gebruik als ik heel snel moet zijn en geen tijd heb om van lens te wisselen. Ik hou van het grote diafragma waarmee ik gemakkelijk op het onderwerp kan scherpstellen terwijl ik de rest onscherp laat. Het stelt me in staat om een dramatisch effect te creëren door het perspectief te overdrijven.

Olympus 25mm f/1.8 – Dit is mijn favoriete objectief. Ik gebruik het voor mijn portretten omdat het grote diafragma me in staat stelt om de scherpe details te hebben die ik zoek. Het is ook mijn primaire lens voor mijn straatfotografie.

Olympus 45mm f/1.8 – Het lijkt erg op mijn Olympus 25mm f/1.8 maar stelt me in staat om de foto met meer afstand te maken. Het levert een uitstekende focus op.

Verlichting/Triggers

Olympus Electronic Flash FL-600R – Ik ben dol op deze speedlight omdat hij, ondanks dat het een klein licht item is, zeer krachtig is. Ik gebruik het voornamelijk voor evenementen of straatportretten om een dramatisch lichteffect op het onderwerp te creëren. Ik gebruik het soms met een softbox of een diffuser.

Godox LF308Bi LED – Hou van dit licht vanwege het dubbele doel om te worden gebruikt als een flitser of continu licht. Ik gebruik het vooral met continu licht omdat het een zeer zachte gloed produceert waar ik dol op ben. Ook als ik kleurenfotografie doe, kan het worden omgezet van koude naar warmere tinten. Het is een klein maar krachtig licht en het wordt geleverd met een diffuus filter. Het is mijn eerste optie voor portretten en productfotografie.

HÄHNEL CAPTUR-afstandsbediening / flitstrigger – Meestal gebruik ik de synchro van mijn camera voor de speedlight, maar wanneer dit niet mogelijk is, gebruik ik deze trigger. Het is gemakkelijk te gebruiken op afstand of via een kabelbevestiging.

Tassen/Riemen

Het heeft lang geduurd voordat ik de tas vond die ik wilde. Voor de apparatuur die ik momenteel gebruik, ben ik dol op mijn North Face Padded Tool Box 8.5L. Het is goed ontworpen, resistent, licht en gemakkelijk mee te nemen. Ik vind het echt geweldig!

Ik heb veel bandjes, maar tegenwoordig, omdat ik veel fotografeer in de straten van Tokio, gebruik ik een Patidpator. Het is een cool accessoire, niet te breed en ver van de voor de hand liggende camerariem.

Als ik ergens ga fotograferen waar ik need om veiliger te zijn of zal een lange tijd doorbrengen met het dragen van de camera in mijn nek, ruil ik hem voor de originele Olympus-riem omdat deze is gewatteerd (beter voor mijn nek) en zeer veilig.

Statieven/Reflector

Ik gebruik een Velbon Statief. Het heeft een breed scala aan posities en hoogtes en is licht maar tegelijkertijd stevig genoeg om mijn camera veilig te houden in winderige of onstabiele omstandigheden.

Phottix 5-in-1 Reflector 42″ – Precies de juiste maat, gemakkelijk te gebruiken en met de gebruikelijke diffuseropties (goud, zilver, zwart en wit).

Hardware/software

Ik gebruik Adobe Lightroom en Adobe Photoshop, maar meestal gebruik ik niet te veel postproductie.

MISC.

Water. Altijd water. En muziek. Ik heb muziek nodig om te helpen creëren, vooral in mijn straatfotografie. Luisteren naar mijn favoriete componisten terwijl ik aan het verkennen ben, inspireert me om het perfecte onderwerp en het ideale moment te vinden.

Ik heb een polarisatiefilter, een paar extra batterijen voor mijn camera, een extra datakaart en oplaadbare batterijen voor mijn snelheids- en/of triggers bij me.

Raad

Neem voor een shoot altijd de tijd om je er van tevoren op voor te bereiden, maar laat je organisatie je creativiteit niet doden – misschien doe je een moodboard of storyboard. Blijf op de hoogte van je inspiratie en je hart, onthoud dat het essentieel is dat je fotografie uitdrukt wat je voelt of wat je wilt dat mensen voelen.

Ik herinner me dat ik heel jong was, in Milaan, Italië, woonde en naar een aantal modebladen ging om mijn portfolio te laten zien en voor hen te werken. Ooit vertelde een moderedacteur me dat ‘modefotografie’ niet in zwart-wit of met korrelige foto’s wordt gemaakt. Het jaar daarop schoot Steven Klein de campagne voor Prada in een korrelige B&W en toen werd deze stijl een trend. Dus mijn afscheidswoorden – geloof altijd in jezelf en je werk.

www.jcophotography.com | @jcoportraitist