Justin Mott

Mijn naam is Justin Mott en ik ben een documentaire fotograaf die in Vietnam woont en wereldwijd werkt aan opdrachten en mijn persoonlijke projecten.

Ik heb onlangs een grote overstap in mijn leven gemaakt naar een Leica M-systeem voor mijn opdrachtwerk en, nog belangrijker, voor mijn lopende persoonlijke project, Kindred Guardians. Mijn project richt zich op het documenteren van mensen die hun leven wijden aan het helpen van dieren.

Dit is een legacy-project voor mij en ik wilde een lichtgewicht systeem, iets minder gear crazy en meer minimalistisch, zodat ik me kon concentreren op het vertellen van verhalen en me geen zorgen hoefde te maken over uitrusting.

Camera

Leica M10D en een Leica M10, als back-up. Ik ben absoluut dol op mijn M10D omdat hij kaal is, geen LCD-scherm en de enige functies zijn ISO, sluiter en diafragma. Het is zo eenvoudig dat het me laat focussen op het vertellen van verhalen en me nergens anders zorgen over maken. Dit is gemakkelijk mijn favoriete camera die ik ooit heb gehad.

Lenzen

Ik gebruik een Leica 35mm f/1.4 als mijn hoofdlens en ik kan er niet genoeg goede dingen over zeggen. Het is extreem licht, superscherp en ik hou van de kleurweergave. Ik gebruik ook spaarzaam een Leica 135mm f/3.4, Leica 75mm f/2.4 en een Leica 21mm f/2.8.

Hardware en software

Lightroom om te tonen en Photo Mechanic om mijn afbeeldingen te sorteren.

MISC.

Last but not least stop ik al deze spullen in verschillende Wotancraft-cameratassen, afhankelijk van het verhaal en de locatie. Ik heb er een hele collectie van en ze zijn allemaal ongelooflijk duurzaam en stijlvol.

Ik ben vaak in het wild, dus ik heb altijd muggenspray bij me, een notitieboekje voor bijschriften, een DJI Osmo-zak voor BTS-beeldmateriaal, Leica-verrekijker om de dieren te spotten, Vertellis Chapters dagelijks dagboek, deodorant omdat ik meestal in warme en vochtige klanten ben, Leica SD-kaarthouder, een James-zakmes, gaffertape en visitekaartjes voor mijn persoonlijke project.

Ik ben in de poep gestapt van elk dier dat ik tot nu toe heb gefotografeerd voor mijn project, ik hoop die streak op mijn volgende avontuur te beëindigen. Ik zou misschien natte doekjes of handdesinfecterend middel aan mijn kit moeten toevoegen, maar ach, het maakt allemaal deel uit van het proces.

www.justinmott.com | @askmott

2014

Mijn bedrijf Mott Visuals fotografeert alles. Tegenwoordig doe ik veel luxe resorts in heel Zuidoost-Azië, dus ik besloot om met mijn Resort Photography-kits te gaan. Sterker nog, ik heb deze Shotkit-foto vers van het strand van Datai Langkawi in Maleisië genomen.

Onze klanten willen breken met de norm met hun afbeeldingen, willen meer van een verhaal en meer realistische beelden, dus besloot ik om mijn volledig natuurlijke resortfotografiekit ☺ te laten zien. Voor deze shoots doen we alles voor onze klanten, van architecturale foto’s, voedselfoto’s en lifestyle-opnamen, we zijn er om ze een goed afgeronde beeldbibliotheek te bouwen die ze nog jaren kunnen gebruiken.

Om te beginnen, omdat ik in een luxe resort ben, moet ik erin passen en stijlvol zijn, dus ik ben dol op mijn Wotancraft-cameratas. Ik heb er een heel arsenaal van voor alle verschillende gelegenheden. Hun tassen zijn handgemaakt en super stijlvol, een leuke onderbreking van alle nerdy tassen die er zijn voor fotografen.

Mijn werkpaard en kern van mijn kit is de Canon 5D Mark 3 in samenwerking met een reeks Canon L Series prime-objectieven. Deze camera kan het allemaal doen, van bruiloften, commercieel werk en redactioneel.

Ik gebruik de Canon 17mm f/4L Tilt Shift voor kamerinterieurs en resort hero shots, de lens is een beest maar soms schrikt het me af vanwege het bolvormige glas.

Voor het lifestyle gedeelte van de shoot gebruik ik graag de Canon 24mm f/1.4, de kleuren en de pop die je van die lens krijgt zijn ongeëvenaard door alle anderen. Het is licht van gewicht en stelt me in staat om dicht bij mijn onderwerpen te komen en ze in een documentaire stijl te fotograferen.

Ik moet toegeven dat mijn favoriete lens de Canon 45mm f/2.8 Tilt Shift is. Ik gebruik het niet voor het miniatuureffect, in plaats daarvan gebruik ik het met een lichte kanteling voor die romige en dromerige look en het past perfect voor luxe resorts.

Ik gebruik de Canon 100mm f/2.8 macro voor detailopnames en voor foodshots is hij haarscherp. Ik probeer zoveel mogelijk natuurlijk licht te gebruiken, dus als we de sfeer moeten behouden, breek ik mijn Canon 50mm f/1.2 uit, dit objectief schommelt bij weinig licht.

Ik schiet een ton en probeer zoveel mogelijk natuurlijke momenten te krijgen wanneer we modellen op de shoots hebben, dus voor opslag maak ik een back-up van alles met de WD My Passport Drive omdat het een ingebouwd 2 keer RAID-systeem heeft en het is thunderbolt, dus het is supersnel.

We gebruiken de Canon Legria Mini X voor beelden achter de schermen, ik hou van de audio hierover en de optie om niet superbreed te zijn voor interviews.

Met resort shoots komt veel zand dus het hebben van een blower is een must, mijn hele kit heeft overal zand.

Voor de strandfoto’s heb ik mijn zonnebrandcrème nodig, de trouwe Paul Smith-sjaal zodat mensen weten dat ik een fotograaf ben, en Espadrilles omdat je constant je schoeisel uittrekt en deze zijn de snelste.

Ik moet op tijd zijn, zodat mijn Bell &Ross-horloge nooit afgaat.

Last but not least kan ik nooit op resortshoot gaan zonder mijn onderwatertas. Dit ding is niet het gemakkelijkst te gebruiken, maar het is super goedkoop in vergelijking met de aangepaste kits en het stelt je in staat om geweldige foto’s te maken in het zwembad, de oceaan, watervallen, enz.