Maggie Steber

Ik ben een documentaire fotograaf, docent en fotoredacteur wiens werk verschijnt in grote tijdschriften, kranten en boek bloemlezingen, evenals nationale en internationale tentoonstellingen.

Ik heb in 68 landen gewerkt, van oorlog tot mode, maar ik ben vooral gespecialiseerd in het vertellen van de verhalen van ondervertegenwoordigde mensen. Ik heb het geluk om veel voor National Geographic Magazine te werken (sinds 1988).

Ik ben vooral bekend om mijn werk over een periode van 30 jaar in Haïti, waar ik projecten blijf doen. In 1991 publiceerde ik Dancing on Fire: Foto’s uit Haïti met Diafragma. Ik zit in het bestuur van fotokonbit.org, een haïtiaanse organisatie die fotografie aan jongeren leert om hen een platform te bieden om de wereld hun Haïti te laten zien dat verder gaat dan het haïti dat in de media en zelfs door goedbedoelende fotografen zoals ik wordt geportretteerd.

Een ander bepalend oeuvre dat ik over een periode van negen jaar heb geschoten, was op mijn moeder, Made, die leed aan geheugenverlies. MediaStorm produceerde een multimediapresentatie van dat werk met de titel Overgangsritueel.

Ik heb gewerkt als fotoredacteur voor Associated Press, contractfotograaf voor Newsweek en als Director of Photography bij The Miami Herald. Onlangs ben ik lid geworden van VII Photo Agency. Ik ben onlangs benoemd tot Leica Ambassadeur.

Mijn foto’s zijn opgenomen in de collecties van de Library of Congress, de Richter Collection en de Guggenheim Foundation. Ik heb vier beurzen en talloze prijzen ontvangen, de meest recente in 2017 van de Guggenheim Foundation voor mijn nieuwe project genaamd The Secret Garden of Lily LaPalma, een visuele autobiografie.

Ik begeleid ook veel jongere fotografen over de hele wereld zonder betaling omdat het tegenwoordig zo uitdagend is om foto-editors te bereiken en ook omdat het me fris en geïnspireerd houdt en ik betrokken raak bij een jongere generatie fotografen. Mijn onderscheidingen omvatten:

—2017-2018 Guggenheim Foundation Fellow
—2007 Knight Foundation subsidie voor New American Newspaper Project
-2003 Medal of Honor voor bijdrage aan de journalistiek, Universiteit van Missouri
-2001 Pulitzer Prize voor Miami Herald dekking van Elian Gonzalez verhaal
—Eerste Prijs Spot News World Press Photo Foundation voor Haïti
—De Leica Medal of Excellence
—Olivier Rebbot Award van de Overseas Press Club
—Eerste Prijs Magazine Nieuws/Documentaire NPPA FOTO’S VAN HET JAAR
—Ontvanger Alicia Patterson Foundation Grant
—Ontvanger Ernst Haas Photography Grant
—Drievoudig finalist voor de Eugene Smith Grant for Humanistic Photography

Ik heb mijn hele carrière Leica camera’s gebruikt, van de film M-serie tot de spiegelreflexcamera’s.

Meest recent gebruik ik digitale Leica’s, waaronder de M8 en M9 afstandsmeters, evenals de Leica S dat is een autofocus digitale SLR. Mijn reeks lenzen voor de M-camera’s omvat de 21mm Elmarit f/2.8, de 28mm Elmarit f/2.8, de 35mm Summicron f/2 en de 50mm Summilux f/1.4.

Voor de Leica S, ik gebruik de 35mm Summarit-S f/2.5 en de 70mm Summarit-S f/2.5. Dit zijn autofocuslenzen en ik heb de neiging om de S in de autofocusmodus te gebruiken.

Ik fotografeer nog steeds 120mm/220mm kleurnegatieve film met de Mamiya-6 120mm meetzoeker camera’s. Ik bezit 3 Mamiya-6 lichamen en ik gebruik ze voor zowel straatopnamen als portretten.

Ik heb ook een Polaroid achterkant die kan worden gebruikt op een Mamiya-6 en 7 en is jaren geleden uitgevonden door de grote Marty Forscher, een van de beste camerareparatiemeesters ter wereld. Het maakt gebruik van Studio Polaroid-film die Polaroid-afdrukken maakt van 3 1/4 bij 4 1/2 inch.

Ik fotografeer graag met de Polaroid film voor lichttesten maar ook om mensen meteen te geven of om te spelen met verschillende technieken.

In opdracht neem ik meestal 2 M camera’s in, de 4 eerder genoemde lenzen voor de meetzoekers, de Leica S met beide bovengenoemde lenzen en 2 Mamiya-6 body’s met de Polaroid terug op een van de lichamen. Maar als ik echt fotografeer, draag ik gewoon de Leica S en de twee lenzen, en een Leica Rangefinder met een 35mm en 28mm lens, afhankelijk van of ik fotografeer in opdracht of op mijn eigen projecten.

Ook heb ik vaak een Minolta Autometer VF bij me. Dit is een incidentmeter en ik gebruik hem vaak om belichtingen te vergelijken met de reflecterende meters in mijn camera’s. Het fungeert ook als een lichtmeter voor stroboscooplampen.

Ik gebruik Leica’s omdat ze kleiner zijn (afstandsmeters) en zeer discreet en stil.

De Leica S is veel groter maar niet groter of zwaarder dan de huidige Nikons of Canons. Ik ben zeker geen versnellingskop en ik houd alles zo eenvoudig mogelijk, zodat ik me kan concentreren op de beelden die ik probeer te maken.

Ik fotografeer ook met mijn iPhone 6s en gebruik dat ook om video te maken. Ik ben van plan om de komende weken te upgraden naar de iPhone 10, zodat ik die als mijn belangrijkste videocamera kan blijven gebruiken.

www.maggiesteber.com / www.audacityofbeauty.com