Mark Edward Harris

Ik ben een in Los Angeles en Tokio gevestigde documentaire- en reisfotograaf. Mijn camera’s en ik hebben de weg gedeeld in meer dan 100 landen op opdrachten voor tijdschriften variërend van Vanity Fair en Newsweek tot The London Sunday Times Travel Magazine en The New York Times. Ik vind de weg een eindeloze bron van inspiratie.

Mijn BA en MA zijn in geschiedenis en mijn verhalen en boeken zijn vaak doordrenkt met dat aspect van het menselijk bestaan. Mijn uitgebreide berichtgeving over Noord-Korea en een 10-jarige studie van de tsunami die het noordoostelijke deel van het Japanse hoofdeiland Honshu verwoestte, kunnen als voorbeelden dienen.

Ik ben ook een enorme fan van boeken, zowel het verzamelen als het produceren ervan. De mijne omvatten Faces of the Twentieth Century: Master Photographers and Their Work, The Way of the Japanese Bath, Wanderlust, Noord-Korea, Zuid-Korea, Inside Iran, The Travel Photo Essay: Describeing A Journey Through Images, en mijn nieuwste The People of the Forest, een boek over orang-oetans.

Ik begon mijn eerste serieuze ondernemingen in de fotografie met de Konica-camera van mijn vader en vervolgens Canon AE-1. Toen ik mijn eigen apparatuur kon kopen om een carrière op te bouwen, wendde ik me tot Nikon en ben sindsdien een Nikon-schutter. In de filmtijd was er behoefte om naar middenformaat te gaan voor studioshoots en voor een tijdje gebruikte ik een Bronica en vervolgens Hasselblad voor die situaties.

Met de ongelooflijke vooruitgang in cameratechnologie zijn de 35 mm digitale sensoren zo geweldig geworden dat ik gewoon alles in dat formaat fotografeer!

Nikon D850 en Nikon D810 zijn de afgelopen jaren mijn steunpilaren geweest, behalve toen ik de Olympische Spelen versloeg en met de Nikon D6 werkte. Ik vermoed dat de Nikon Z9 de camera zal zijn die mij naar spiegelloos brengt. Alle professionele Nikon-body’s zijn fantastisch, niet alleen vanwege de beelden die ze getrouw kunnen reproduceren, maar ook omdat ze een geweldig ergonomisch gevoel hebben.

Lensscherpte staat voor mij bovenaan de belangrijkheidslijst en de Nikkor objectieven waar ik mee werk hebben mij in dit opzicht of in de kleurweergave nooit in de steek gelaten. Mijn Nikkors variëren van 20mm tot 500mm en ik heb ook een Sigma 14mm f/1.8 lens.

Verlichting & Triggers

Tegenwoordig werk ik vooral met Stella continulampen zoals de CLx10 omdat wat je ziet is wat je eraan krijgt. Omdat de camerasensoren geweldig zijn bij ISO 800, kan ik scherpe en schone beelden produceren en veel sneller werken met het vormen van een continu licht in plaats van een stroboscoop.

Wanneer ik de actie moet bevriezen, zoals in een recente stroboscopische studie die ik deed met een gymnast in Japan, gebruikte ik de nieuwe StellaPro die 20 flitsen per seconde op vol vermogen kan genereren uit een batterijhandgreep en kan synchroniseren met mijn snelste sluitertijd van 1/8000e van een seconde. Bursts kunnen worden afgevuurd met Godox- en Elinchrom-triggers.

Het maakt niet uit welke lampen ik gebruik, de juiste kleurbalans en het gebruik van modifiers om het licht te vormen zijn de sleutels tot succesvolle resultaten. Ik gooi nooit zomaar lichten op en begin te fotograferen. Wanneer ik workshops geef, wat ik graag doe, besteed ik een deel van de tijd aan het laten begrijpen van Kelvin-temperaturen door mijn studenten.

Tassen/Riemen

Als ik in een stedelijk gebied werk en ik kan mijn tas rollen, zal ik vaak terecht bij de Think Tank Airport International V3.0 Rolling Camera Bag. Als ik het op mijn rug moet slingeren, is de Think Tank Airport Accelerator-rugzak een andere go-to-bag.

Als het gaat om plaatsen waar ik lange afstanden wandel of op een locatie werk waar ik mijn apparatuur niet wil neerleggen om stof of zand te voorkomen, wend ik me vaak tot mijn MindShift Gear BackLight 26L. Voor grotere shoots waarbij ik een aantal lichten opstel, verpak ik ze evenals stands en een mini Matthews C-stand in een Think Tank Production rolling case.

Statieven

Ik heb een extreem betrouwbaar koolstofvezel Really Right Stuff statief met een balhoofd. Ik heb speciale statiefbevestigingen op al mijn camera’s, zodat ik mijn camera snel kan monteren en aan het werk kan gaan wanneer ik een statief moet gebruiken voor een opname.

Ik heb ook een L-Bracket op mijn hoofdcamerabehuizing, dus als ik een verticale fotografeer, kan de camera nog steeds bovenop het statief rusten, wat de kans op beweging tijdens een lange belichting vermindert.

Omdat ik documentaire- en reisfotografie doe, manipuleer ik mijn foto’s niet, maar ik probeer wel het meeste uit mijn afbeeldingen te halen in de verwerking in Adobe Lightroom. Het maken van back-ups van afbeeldingen onderweg is van vitaal belang en het dragen van een paar OWC Envoy ProFX 2TB draagbare SSD-schijven en het niet wissen van mijn kaarten totdat ik weer thuis ben en extra back-ups heb gemaakt, is een belangrijk onderdeel van mijn modus operandi.

Als mijn projecten wandelen omvatten, draag ik Black Diamond Distance Z Trekking Poles omdat dey vouw in drie secties, waardoor ze een geweldig paar stokken zijn voor op reis. Ik draag ook veel waterafstotende sneldrogende The North Face gear, ik lijk de laatste tijd in veel jungles en woestijnen terecht te komen.

De sleutel tot een succesvolle carrière in de fotografie is om oeuvres te produceren en met je eigen verhalen te komen in plaats van te wachten tot de telefoon overgaat. Tegenwoordig is zelfs het ontvangen van een tekst voor een opdracht niet ongewoon. Als je in een project gelooft, ga er dan voor en wacht niet tot iemand anders het groen licht geeft.

Tegen de tijd dat ze dat doen, is het vaak te laat.

Dat betekent vaak veel persoonlijke investering, zowel in termen van geld als tijd. Maar ik stel mezelf deze vraag als lakmoesproef: ‘Zal ik er spijt van krijgen als ik het niet doe?’ en het antwoord is meestal ‘ja’.

www.markedwardharris.com | @markedwardharrisphoto