Peta Bilton

Mijn naam is Peta (ja, zoals de naam van de man, maar niet) en ik ben 21!

Mijn leven ziet er vooral uit als werken voor een jeugd- en jongvolwassenenbediening genaamd Soul Survivor, zorgen voor aanbidding in mijn kerk, double degree-ing aan de universiteit, werken in een café, een soms studiofotograaf die voor je zorgt op je afstudeerdag EN een zeer natte fotograaf die veel van haar tijd besteedt aan het nemen van dure elektronische apparatuur in water!

Ik ben een tijdsmens en een mensenmens. 82% een extravert en een tikkeltje te ontspannen voor mijn eigen bestwil.

Ik ben iemand die volledig geïnspireerd is door de mensen in mijn wereld, en de nummer één is Jezus. Ik zou mijn dagen doorbrengen met de hele dag naar mensen te luisteren als ik kon, en om het af te sluiten met een schietsessie op mijn favoriete strand zou een droomdag zijn.

Ik hou van zwemmen, en ik zal de hele winter en zomer zwemmen. Het is absoluut de manier waarop ik ontspan, wegkom van mijn telefoon, luister en de wereld op het land vergeet.

Ik ben erg gezegend om in Sydney te wonen, waar de stranden en het water meer dan prachtig zijn. Ik word steeds meer verliefd op de oceaan en de creatie die erin zit! Het is verbazingwekkend wat je vindt als je oplet.

Mijn fotografiereis begon lang geleden, op de basisschool, toen ik de oude Olympus-camera van mijn opa ophaalde.

Hij was een super-creatieve man en hoewel erg ziek en niet erg ‘hands-on’ opa, is het altijd een voorrecht geweest om die streep van hem in mij te hebben.

Ik nam fotografie mee naar de vroege middelbare school en sloot me aan bij het mediateam en maakte mijn ouders chagrijnig door de familiecamera te stelen. Naarmate ik ouder werd en Instagram een ding werd, doodde het het voor mij.

De leeftijd en het stadium waarin ik me bevond, zag ik Instagram niet als een plek voor creatieven om hun werk te delen, maar meer als een andere vernederende vergelijkingstool op basis van sociale status. Eens school- en eindexamens namen het over ik liet het een beetje achter me.

Ik heb de camera misschien af en toe tevoorschijn gehaald, maar was niet opzettelijk met het werk of de creatieve kant van dit alles. Het werden alleen maar herinneringen.

Een paar jaar later kan ik me niet herinneren waar ik het zag, maar ik herinner me dat ik deze epische foto zag van een golf waar de fotograaf duidelijk IN het water was, en het was geen go-pro-opname. En zo begon het googlen!

Ik gebruik zelden YouTube, maar ik sprong erop en pompte in oceaanfotografie. Er waren toen maar vier of vijf video’s en ik heb ze elk een paar keer bekeken. Ik was helemaal in shock, ten eerste dat ik hier nog nooit van had gehoord, ten tweede dat het zelfs een echt ding was, en ten derde dat het mijn favoriete dingen combineerde tot een sport en een hobby!

Ik ging door een heel moeilijke tijd en besloot dat ik even aan mijn kleine wereld van pijn moest ontsnappen en iets anders moest doen.

Ik begon met een GoPro, en kocht 6 maanden later een behuizing voor mijn Canon 80D. Een steile leercurve op zijn zachtst gezegd, maar de aanmoediging van de oceaan- en surffotografiegemeenschap heeft het verschil gemaakt.

Het was een echt voorrecht om een aantal absolute legendes te ontmoeten en te fotograferen, en veel van hen zijn levenslange vrienden geworden.

De grootste vragen die ik krijg zijn; Is het geen door mannen gedomineerde sport? Hoe ga je met mensen schieten en niet gewoon dezelfde foto maken? En is het geen supercompetitieve arena?

Ja, het is een door mannen gedomineerde sport, en nee, het kan me niet schelen. Ik ben dankbaar geweest om zowel mannen als vrouwen te ontmoeten die me onder hun vleugels hebben genomen en dus heb ik hetzelfde kunnen doen met anderen.

Het is een van de beste ervaringen geweest om zowel een gemeenschap op te bouwen als deel uit te maken van een gemeenschap die allemaal dezelfde passie delen, op veel verschillende manieren en verschillende niveaus, maar we maken er allemaal deel van uit.

Fotograferen met anderen is een interessante. Persoonlijk vind ik het geweldig.

WE KRIJGEN NOOIT DEZELFDE FOTO.

De oceaan is ZO dynamisch. Ik kan vlak naast een shooting mate staan, met hetzelfde onderwerp, en een heel andere opname maken die er niet eens uitziet als dezelfde dag. Verschillende versnellingen en andere ogen in een object dat constant in beweging is, betekent het bereik van perspective is enorm. Dat maakt het zo leuk.

Fotograferen met anderen is sowieso veel leuker.

Wat betreft concurrentievermogen, in de zeldzame gevallen dat je zelfs maar toevallig een andere fotograaf ziet, zijn ze over het algemeen meer opgewonden om je te zien dan niet. Ze kunnen defensief worden en persoonlijk ben ik niet beledigd en laat ik ze er gewoon aan over. Als ze die race willen lopen, laat ze dan weten wat ik eruit wil halen en dat is houden van wat ik doe.

Ik zou teleurgesteld zijn, denk ik, als ik zo zou eindigen.

SOWIESO. De uitrusting.

Canon 80D –Ik vind het heerlijk. Zou ik upgraden als ik kon? Ja. Het is een fantastische crop frame camera. Het doet alles wat nodig is en om eerlijk te zijn ben ik aangenaam verrast met hoe het bestand is tegen de hoge vraag en de strijdende omstandigheden van de oceanen. Het is snel scherpstellen en ook geweldig voor video.

Grootste nadeel voor mij is dat het echt worstelt met foto’s bij weinig licht, waardoor fotograferen onder water moeilijk is, en zelfs een gopro de voorkeur geeft.

Canon 24mm f/2.8 – Deze kleine zakraket doet het heel goed als een algemene landschapslens. Het is niet de scherpste van allemaal, maar met een contrasterend onderwerp, doet het heel goed. Ik hou ervan in de oceaan omdat het echt creativiteit mogelijk maakt met lijnen en het oog rond de foto trekt.

Canon 50mm f/1.8 – Meer recent is de 50mm mijn go-to geweest voor het fotograferen van longboarders en grotere branding. Het is ongeveer 64 mm op een crop frame en stelt me in staat om op de schouder te zitten en toch een fantastische foto te maken zonder in de manier.

Sigma 18-35mm f/1.8 – Dit is mijn go-to lens voor fotograferen op zee. Het is breed genoeg voor onderwaterhelderheid en het krijgen van de vaten, evenals geweldige kleuren. Het is mijn beste stuk glas. Veruit de scherpste en snelste scherpstelling met een koepelpoort op de behuizing, geen sinecure als er zoveel brandpunten in een oceaanomgeving zijn.

Tameron 70-200mm f/2.8 – Ik zal eerlijk zijn, ik heb deze man in een opwelling gekocht om iets anders te proberen en ik heb er echt van genoten! Als ik geen tijd heb om in de branding te komen, doet het absoluut het werk op het land, maar het wordt niet veel gebruikt.

Aquatech Elite Compac Behuizing, Basic plaat en Poorten. – Het kiezen van een behuizing kan erg verwarrend en eng zijn! Maar mijn beste advies is om te weten wat je wilt. Voor mij wist ik dat ik geweldige klantenservice zou krijgen met Aquatech en ik ben niet teleurgesteld! Zelfs toen ik erin slaagde om mijn huizen te overstromen, waren ze erg behulpzaam.

Ik heb twee poorten en een verlengring van 70 mm, een 65 mm zowel plat als koepel, evenals de extensie. De koepel is mijn favoriet in de oceaan omdat het fantastische voorgrond- en splitshots geeft, zodat je creatief kunt worden. En de flat is ook mijn go voor surfers. De verlengring helpt beide ook op mijn grotere lenzen te passen.

Dat is mijn cameratas!

@seabird.fotografie