Riccardo Spatolisano

Alles begint vanuit de behoefte om naar het oneindige en verder te gaan… om verder te gaan dan de grenzen die het bestaan ons biedt.

Vooral, buiten wat we zien… in staat zijn om op de een of andere manier de hindernissen en barrières te overwinnen die we hebben ingesteld om onszelf te beschermen tegen anderen – voornamelijk tegen wie er voor ons staat.

Fotografie is in de eerste plaats een reis die begint vanuit mijn huid, met de intentie om de ander te bereiken; om ze te bevrijden van hun schuilplaats en ze te bevrijden uit de onzichtbare kooien die hen omringen.

Fotografie is een viering van een gedeelde ervaring tussen mij en het onderwerp.

Het begint allemaal met percepties, met hoe we de wereld om ons heen beïnvloeden en ons laten conditioneren.

Niet het doel, maar het pad om daar te komen.

Door middel van mijn beelden probeer ik mensen thuis te brengen – naar de plek waar ze begonnen, het pad te volgen om de weg terug te vinden.

De foto’s die ik maak zijn speciaal op zeer groot formaat afgedrukt en voor het onderwerp geplaatst.

Dit proces verplicht het subject om door een proces van zelfacceptatie te gaan.

Altijd geprojecteerd om naar buiten te kijken, vergeten we dat alles van binnenuit begint, vanuit onze achtergrond, vanuit wie we zijn, vanuit onze diepste verlangens.

Alles wat we hebben is al in ons.

Dit is mijn richting, waarbij ik me tegelijkertijd geprojecteerd en aangetrokken voel.

Mijn fotografie is zo essentieel en sober als het wil dat mijn relatie met de ander is, bijna rauw, onstuimig, soms brutaal.

Geen halve maatregel… alles of niets… zoals de laatste handelingen van een pokerspel… all-in.

Mijn apparatuur moet aan dit gevoel voldoen.

Mijn merk is Fujifilm.

Ik verdeel tussen serie X (APS-C) en GFX (midden- en grootformaat), in relatie tot mijn einddoel.

Fujifilm X100F: het is een van mijn favorieten, sinds zijn eerste verschijning op de markt; een alleskunner die ik altijd bij me draag. Veelzijdig en van de hoogste kwaliteit, ik gebruik het voornamelijk voor de portrettenset.

Zijn Fujifilm 23mm f/2 lens is perfect voor elke situatie.

Fujifilm X-T3: het is de ideale machine voor zowel foto’s als video.

In de 4e release bereikt het echt belangrijke doelen in elk aspect.

Ik gebruik hem voornamelijk voor buiten in combinatie met de Fujifilm 56mm f/1.2 en de Fujifilm 23mm f/1.4. Als tussenlens heb ik een Mitakon 35mm f/0.95 (handmatig), waarbij het belangrijke diafragma het mogelijk maakt om niet alleen helderheid, maar ook scherptediepte te krijgen.

Elk van deze lenzen maakt op zijn eigen manier deel uit van mijn visie, van hoe mijn oog ziet wanneer ik een beeld samenstel; vaak heb ik niet eens het gevoel dat ik in de zoeker moet inlijsten om te weten wat het resultaat zal zijn.

In de studio wordt het middenformaat de meester van de scène.

De opbrengst van grote maten heeft me altijd gefascineerd.

De zeer geringe scherptediepte maakt dit formaat het beste voor wat ik wil benadrukken.

Portretten gemaakt in midden- en grootformaat zijn in staat om u in het beeld te projecteren, recht naar de kern van de boodschap.

Fujifilm GFX 50S: de eerste in zijn soort, interpreteert perfect de erfenis die het analoge mediumformaat heeft achtergelaten. Ik gebruik het vaak met de Fujifilm XF 63mm f/2.8 en Fujifilm GF 110mm f/2.

Fujifilm GFX 100 |: de nieuwste toevoeging aan Fujifilm, het markeert zeker het succes van deze weddenschap waarin het Japanse bedrijf heeft geïnvesteerd. Op dit moment kan ik niets anders gebruiken. Ik ben volledig betoverd door de tonale rijkdom en dichtheid van details. De bestanden die het produceert zijn erg leuk om mee te werken.

Fujifilm GF 110 f/2: lens van buitengewone schoonheid, het is de lens die ik het meest gebruik in portretfotografie. Een volledig open diafragma is erg ingewikkeld in gebruik vanwege de zeer kleine brandpuntsvlakken, maar de opbrengst overtreft alle verwachtingen.

Fujifilm GF 63 f/2.8: wanneer ik meer ruimte nodig heb binnen het frame is het de lens die ik kies. Het is evenwichtig en licht tegelijk. Voor het portret over de volledige lengte is het onovertroffen.

Godox SL60W: normaal gesproken in buitenopnames en in sommige “ambient” situaties werk ik met natuurlijk licht, terwijl ik in de studio erg hou van het continue licht van LED-projectoren, in het bijzonder Godox SL60W, de SL200W’s jongere zus die ik vaak in combinatie gebruik.

Ik hou van licht in al zijn vormen en alles wat op de een of andere manier kan veranderen het, transformeer het en vervorm het, dus ik gebruik vaak modifiers, lenzen en prisma’s.

Ik ben erg lichtgevoelig en heb altijd mijn houten zonnebril bij me.

Wanneer ik voor extreme bruikbaarheid de apparatuur niet mee kan nemen, iPhone XR wordt een zeer nuttig hulpmiddel.

Last but not least, POCKET SIMON die ik gebruik om de concentratie te behouden of om mijn geest te amuseren.

www.riccardospatolisano.com | @riccardo.spatolisano