Ik ben een documentaire fotograaf wiens belangrijkste focus ligt op mensen. Ik zie mezelf soms graag als de straatfotograafversie van David Attenborough, die situaties vertelt van mensen in hun uitgestrekte stedelijke habitat.
Humor en eenvoud zijn belangrijke componenten van mijn aanpak – zowel visueel als hoe ik mijn onderwerpen fotografeer.
Ik ben een serendipiteitsjunkie en leef voor momenten waarop alles op één lijn ligt op een manier die de kijker doet twijfelen aan de geldigheid van de foto als openhartig of geënsceneerd. Voor de goede orde, als het geen rechttoe rechtaan portret is , is het altijd openhartig.
Camera’s zijn werk/ speelgereedschap voor mij, dus ik gebruik verschillende apparatuur voor verschillende soorten fotografisch werk.
De evolutie van mijn uitrusting volgt één hoofdtraject : downsizing. In de loop der jaren heb ik meer geleerd over mezelf als visuele verhalenverteller, mijn esthetiek en vooral wat de ervaring van fotograferen moet zijn om ervan te genieten.
De conclusie is, zoals ik hierboven al zei – simpel. Ik was jarenlang een DSLR-shooter, maar nu kan ik me gewoon niet storen aan het formaat, vooral met hoeveel spiegelloze technologie in de loop der jaren is ingehaald op het gebied van kwaliteit en bruikbaarheid.
Voor commercieel, redactioneel en trouwwerk gebruik ik het Fuji systeem. Er gaat niets boven de ervaring die je van die camera’s krijgt, omdat ze zijn ontworpen met de geschiedenis van het medium in gedachten.
Voor straat- en persoonlijke fotografie gebruik ik zowel Fuji als Leica.
Camera
Fuji X100T – Ik hou van de 35mm brandpuntsafstand en deze camera past in mijn jaszak. Dat is het echt. De focus is niet de beste, maar ik fotografeer het alleen met hyperfocale afstand, dus ik heb er helemaal geen last van. Dit is mijn go-to straatcamera die ik altijd bij me heb.
Leica M6 – Dit lichaam dat ik heb toebehoord aan een legendarische Israëlische fotograaf genaamd David Rubinger. Rubinger fotografeerde Israël meer dan 60 jaar, waarvan meer dan 50 jaar voor Time Magazine. Ik was zo opgewonden om de camera in handen te krijgen die zoveel historische gebeurtenissen van mijn geboorteplaats documenteerde.
Fuji X-T2 (niet op de foto) – Dit is mijn werkpaard voor al het betaalde werk. Het is snel, betrouwbaar en plezierig in gebruik.
Lenzen
Voigtlander Color-Skopar 35mm f/2.5 – Zo’n beetje de enige lens die ik op mijn Leica M6 heb. Het is super scherp en superklein!
Fuji XF 16mm f/1.4 – Party lens voor bruiloften. Stelt me in staat om dichtbij te komen en de kijker het gevoel te geven dat ze op de dansvloer zijn.
Fuji XF 23mm f/2 – Go-to voor de meeste redactionele / fotojournalistieke werk, evenals omgeving portretten. Als ik maar één lens zou moeten kiezen om dit te behouden, zou dit het zijn.
Mitakon Zhongyi Speedmaster 35mm f/0.95 Mark II – Ik hou van deze lens vanwege de scheiding en ondiepe scherptediepte die ik ervan krijg op de X-T2 bijgesneden sensor. Het heeft ook veel karakter en is verre van perfect, wat ik waardeer!
Fuji XF 56mm f/1.2 – Dit is mijn go-to lens voor het meeste studioportretwerk – deze lens is traag scherp te stellen maar onder de juiste omstandigheden gebruikt is een absolute schoonheid. Te scherp soms!
Verlichting/Triggers
Godox TT685F (X2)
Paul C. Buff Einstein Flitsers
Hardware en software
Ik gebruik Photo Mechanic om foto’s door te spitten en Lightroom om te retoucheren. Voor meer ingewikkelde taken zal ik indien nodig in Photoshop duiken.
MISC.
Squarehood voor mijn Fuji X100T
www.shlomiamiga.com | @shlomiamigaphoto
Bekijk deze 8 essentiële tools om je te helpen slagen als professionele fotograaf.
Inclusief tijdelijke kortingen.
Lees hier meer