Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD Lens Test

Ik krijg niet veel pre-release lenzen, dus als de gelegenheid zich voordoet om er een te testen, spring ik erop. Wanneer dat objectief de langverwachte Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD is, maakt dat het des te spannender.

Het probleem in Sonyland is dat er geen andere echte alternatieven zijn voor de FE 70-200mm f/2.8 GM OSS op native Sony-vatting.

Je vindt er aangepaste objectieven, maar buiten de goedkopere FE 70–200mm f/4G is er niet veel anders op de markt.

Ik denk dat de echte aantrekkingskracht met lenzen zoals de Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD hun compacte formaat is in vergelijking met hun GM-tegenhangers.

Tamron is erin geslaagd om dit te doen zonder afbreuk te doen aan de beeldkwaliteit, en doe dit voor de helft van de prijs van de Sony.

Ik kreeg deze lens overhandigd door Tamron Australia die hem vriendelijk een week aan mij heeft uitgeleend. De timing is niet ideaal met de huidige coronasituatie in Australië…

Als sport- en portretfotograaf zou ik dit graag hebben met mijn gebruikelijke sportactiviteiten, of mogelijk meenemen naar enkele modelshoots in verlaten gebouwen. Helaas is geen van die opties op dit moment beschikbaar.

We konden in ieder geval naar buiten voor essentiële oefeningen, waardoor ik de kinderen kon fotograferen.

Als het een eerbetoon aan mijn dochters lijkt, is het niet uit vrije wil. Mijn vrouw laat me niet bij haar in de buurt komen met een camera, dus het was of mijn lelijke mok of de kinderen – die een beetje fotogenieker zijn.

Als gevolg hiervan moest ik mijn toevlucht nemen tot het omkopen van mijn kinderen met studiofoto’s, maar zelfs de steekpenningen waren niet voldoende om mijn 7-jarige te overtuigen om instructie te volgen, en ik maakte de beginnersfout om het smeergeld te geven voor de fotosessie.

(Opmerking voor jezelf: onderhandelen over de voorwaarden van een ouder / kind omkoping nadat het kind het smeergeld heeft verbruikt, is niet haalbaar.)

Dat alles terzijde, laten we eens kijken hoe deze lens presteerde en hoe deze zich verhoudt tot andere lenzen voor Sony.

Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD Technische Gegevens

• Brandpuntsafstand: 70–180 mm
• Beeldstabilisatie: Nee
• Lensvatting: Sony FE
• Maximaal diafragma: f/2.8
• Diafragmaring: Nee
• Speciale elementen / coatings: Fluor coating
• Minimale scherpstelling: 0,85 m (33,46″)
• Autofocus: Ja
• Motortype: Lineaire Motor
• Fulltime handleiding: Nee
• Focus methode: Intern
• Afstand schaal: Nee
• DoF schaal: Nee
• Gewicht: 815 g (1.80 lb)
• Lengte: 149 mm (5,87″)
• Afdichting: Ja
• Zoommethode: Roterend (uitschuivend)
• Power zoom: Nee
• Zoomvergrendeling: Ja
• Filterdraad: 67 mm
• Hood meegeleverd: Ja
• Statiefgondel: Nee

Bouw & Ergonomie

Heb je de Tamron 28-75mm f/2.8 of 17-28mm f/2.8, dan is deze lensconstructie relatief vergelijkbaar. Het verschil is de grootte van de lens en de toevoeging van een zoomvergrendeling.

Constructie van de Tamron 70-180mm f/2.8 is Uitstekend. Het objectief heeft meer gebruik van kunststoffen dan de Sony G Master of Sigma ART serie objectieven.

De kwaliteit van de gebruikte kunststoffen zijn uitstekend, en het voelt als een premium lens. Het doet me een beetje denken aan de Nikon f / 1.8 G-serie lenzen, en lijkt qua bouw erg op de Tamron 28-200mm f / 2.8-5.6 Di III RXD – een andere stellaire lens.

Je zou dit kunnen zien als een kracht of zwakte, afhankelijk van je mening. De meeste kopers van dit objectief zullen op zoek zijn naar iets lichters, dus de constructie zal daarop aansluiten.

Voor degenen die dit objectief nog niet hebben gezien, is de eerste verrassing het compacte formaat van het glas. Het frontelement is 67mm en dit objectief is slechts marginaal langer dan een Sigma 135mm f/1.8.

Dat is verbazingwekkend voor een 70-180mm f/2.8 brandpuntsbereik en diafragma en wordt alleen geëvenaard door de nieuwe RF Canon 70-200mm f/2.8 die ongeveer 30% zwaarder is.

De Tamron 70-180mm f/2.8 wordt geleverd met een lange kap in bloembladstijl die een hoogwaardige constructie heeft. Het is beter dan de plastic kappen op sommige van de Nikon pro glas die ik in het verleden heb gehad.

Het zoommechanisme is goed uitgebalanceerd. Het is niet licht genoeg om met één vinger te bewegen, maar dit betekent ook dat het helemaal niet kruipt.

Lensafstand is iets minder dan een kwart van de lensomtrek, waardoor het gemakkelijk is om van 70 mm naar 180 mm te gaan. Het is kort genoeg om praktisch te zijn, maar lang genoeg om snel naar de gewenste brandpuntsafstand te gaan.

De zoomvergrendeling is alleen toegankelijk op 70mm. In tegenstelling tot de Sigma kan deze niet worden ontkoppeld door in te zoomen op het objectief.

Ik geef de voorkeur aan dit slot boven het wrijvingsslot op mijn Sony FE 100-400mm f/4.5-5.6 GM OSS dat nog steeds kruipt wanneer geactiveerd.

Er is geen statiefgondel. Met een lens van dit gewicht en formaat is het niet nodig, en ik heb er geen probleem mee dat Tamron ervoor kiest om er geen te leveren. In mijn geval zou het voor onbepaalde tijd in de doos blijven als het er was.

Afgezien van de zoomvergrendeling is de Tamron 70-180mm f/2.8 volledig verstoken van knoppen of functies, net als zijn 28-75mm en 17-28mm tegenhangers. Dit betekent ook een gebrek aan stabilisatie, dat ik in een apart hoofdstuk zal behandelen.

Over het algemeen is er niet al te veel te klagen over de lens. Het ontbreken van knoppen kan voor sommigen een probleem zijn. Mijn enige voorkeur zou de toevoeging van een handmatige / AF-schakelaar zijn.

Focus prestaties

Focusprestaties zijn voor mij meestal vrij eenvoudig te testen. Ik zou over het algemeen naar mijn lokale kitesurfplek gaan en de enige beperking zou wind zijn.

Onder de huidige beperkingen is het een beetje moeilijker en heb ik mijn toevlucht moeten nemen tot vogels, mijn kinderen rijden op fietsen en een radiografisch bestuurbare auto. Ik had nooit gedacht dat ik een van die fotografen zou zijn die meeuwen achtervolgt op het strand, maar hier ben ik dan.

AF-prestaties zijn uitstekend, zoals ik zou verwachten van een lens als deze. Tamron is op dit gebied nooit ondermaats geweest met deze serie, en de 28-75 mm hadden beide vergelijkbare prestaties als hun GM-tegenhangers.

Bij gebrek aan een FE 70-200mm f/2.8 GM OSS om mee te testen, kan ik geen directe vergelijkingen maken, maar ik kan wel zeggen dat de Tamron 70-180mm f/2.8 snel genoeg is voor de sportachtige tests die ik heb uitgevoerd. Ik denk dat sportschutters hier blij mee zouden zijn.

De Eye-AF-prestaties zijn zoals je zou verwachten, en het was in staat om het oog te volgen, zelfs onder enkele uitdagende omstandigheden met mijn kinderen die helmen droegen.

In mijn vogeltests had ik een paar gemiste focusfoto’s, maar met vogels die rechtstreeks naar de camera vliegen met drukke achtergronden, zal dit waarschijnlijk meer zijn te maken met het AF-systeem op de a7R III dat de vogel niet bijhoudt.

Stabilisatie

De Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD heeft geen in-lens stabilisatie, maar profiteert toch van de IBIS stabilisatie. Ik weet dat een van de eerste vragen die mensen hebben gesteld, is hoe goed de beeldstabilisatie is met alleen IBIS.

Het eerste om te onthouden is dat dit gedeelte niets te maken heeft met de Tamron als lens. Het draait allemaal om de IBIS-mogelijkheden van Sony en het zou hetzelfde moeten presteren met elke 180 mm-lens.

Het tweede ding om te overwegen is dat dit volledig afhankelijk is van je vermogen om een lens bij lage sluitertijden vast te houden. Ik zou deze YouTube-video genaamd “Da Grip” aanbevelen als je wat hints wilt over hoe je een camera kunt stabiliseren voor lagere sluitertijden.

Om vragen over de betrouwbaarheid van mijn houvast ten opzichte van die van een andere fotograaf te voorkomen, besloot ik dat de gemakkelijkste manier om het te doen was om wat vergelijkingen te maken met mijn Sony 100-400mm f/4.5-5.6 GM.

Ik maakte tien foto’s met elke lens, beschouwde de beste twee en legde ze naast elkaar van elke camera. Ik kon niet precies 180mm krijgen op de Sony (181mm), maar het is dichtbij genoeg dat ik niet geloof dat het de uitkomst vervormt.

Ten eerste zal ik open zijn en zeggen dat de voorbeelden die ik hier laat zien extreem zijn. Met de hand vasthouden op 180 mm gedurende 1/8e van een seconde is geen realistische manier om foto’s te maken zonder statief.

Op het eerste gezicht lijken de twee sets foto’s relatief veel op elkaar met een lichte voorsprong op de Sony op 100%. De Sony zit aan de bovenkant, de Tamron zit aan de onderkant.

Breid uit naar 300% en je kunt zien hoeveel beter de Sony is. OSS en IBIS gecombineerd heeft nog steeds een voordeel. Mijn gok is dat de OSS nog steeds ongeveer twee stops verbetering biedt ten opzichte van de IBIS alleen.

Het is nog steeds een goede weerspiegeling van hoe goed de Sony IBIS presteert met houvast.

Beeldkwaliteit

Ik ga je tijd niet verspillen in deze sectie. Als een lens die waarschijnlijk uitgebreid zal worden gebruikt bij f/2.8, presteert de Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD zeer goed wijd open.

De Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD is zeer scherp wijd open en vertoont slechts kleine dalingen in hoekscherpte bij f/2.8. Stop het naar beneden en de scherpte neemt aanzienlijk toe over het hele frame.

Als je verwacht dat dit overeenkomt met priemgetallen, dan is het waarschijnlijk een onredelijke verwachting. Hoe goed de Tamron 70-180mm ook is, primes zijn ver gevorderd.

Dat is niet proberen om iets weg te nemen van deze lens. Het zou overtref de verwachtingen van veel professionals, laat staan amateurs die een groot deel van de kopers zullen vormen.

Bokeh en onderwerpscheiding zijn goed, met name in het 130-170mm brandpuntsbereik. Het objectief begint overeen te komen met de 85mm f/1.8 voor onderwerpscheiding.

Het was niet in staat om de kwaliteit van bokeh op mijn Zeiss Batis 85mm f/1.8 te repliceren, maar het is niet onredelijk voor een lens van dit type.

Chromatische aberratie, of het gebrek daaraan, is zelfs onder extreme omstandigheden zeer indrukwekkend. Tamron beweert dat ze speciale lenselementen hebben die optisch zijn gerangschikt om chromatische aberratie te verminderen.

In dit geval denk ik niet dat het marketingtaal is; het doet uitstekend werk om het te beheersen. Een ander item dat Tamron goed heeft gecontroleerd, is focus breathing. Het is op zijn best marginaal en dit zou potentiële kopers tevreden moeten houden.

Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD – Foto’s

Bekijk deze voorbeeldfoto’s gemaakt met de Tamron 70-180mm f/2.8:

Pseudo-macro-mogelijkheden

Ik zou dit gedeelte meestal niet toevoegen voor een niet-Macro lenstest, maar Tamron heeft gepromoot dat de Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD een 1: 2 macro-achtige mogelijkheid heeft.

Tamron promoot dit niet als een full macro vervanging dus verwacht niet dat dit overeenkomt met een speciale macrolens. Hier is hij alleen verkrijgbaar op 70mm en met handmatige scherpstelling.

Als u deze functie wilt gebruiken, past u deze aan op 70 mm en schakelt u over op handmatige scherpstelling. Je zult zien dat je de scherpstelling kunt aanpassen tot bijna 30 cm, wat gebaseerd is op de flens van de lens.

30cm betekent uiteindelijk dat je lens ongeveer 10cm van het objectief verwijderd is, wat heel dichtbij is. De scherpte komt niet overeen met een speciale macrolens en het zou oneerlijk zijn om dit te verwachten.

De algehele beeldkwaliteit van 1:2 is verrassend goed zoals het voorbeeld laat zien.

Waar voor je geld

De Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD kost US$ 1.199.

Dit is een van die momenten waarop je dat even wilt laten bezinken omdat die prijsstelling het op minder dan de helft van de Sony FE 70-200mm f/2.8 GM OSS!

Het kopen van een Sony GM lens wordt een moeilijke propositie, omdat de Tamron uitstekend.

Is de extra 20mm van de Sony waard dubbel de prijs? Dat is een vraag die alleen jij kunt beantwoorden.

Ik denk dat de meer significante concurrent voor Tamron waarschijnlijk de geruchten Sigma 70-200mm zal zijn en de keuzes zullen worden verdeeld tussen die mensen die een lichtgewicht versus metalen constructie willen en de extra 20 mm die bij de GM wordt geleverd.

Op dit moment is de Tamron echter een no brainer. Als de Tamron een extender kan passen, en dit lijkt een mogelijkheid, is de 70-180mm de natuurlijke keuze boven de Sony. Het verandert de 70-200mm-lens in een dagelijkse draagoptie wanneer deze maat meestal niet in die categorie valt.

De tweede grote kans voor de Tamron zijn prime shooters. Als een uitstekende shooter zou ik het moeilijk hebben gehad om een lens als de GM te rechtvaardigen die slechts af en toe wordt uitgetrokken voor een evenement.

De Tamron 70-180mm f/2.8 prijsstelling is vergelijkbaar met een goede prime, en dat verbreedt de aantrekkingskracht op gebruikers zoals ikzelf.

Tamron 70-180mm f/2.8 Test | Conclusie

Wanneer je zo’n lens krijgt, is het moeilijk om niet onder de indruk te zijn. Ik ben een uitstekende schutter en zelfs ik probeer een manier te vinden om dit in mijn arsenaal in te passen.

Bij het maken van de Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD hebben ze de trifecta met succes voltooid.

Hier is een lens die ongeveer $ 1.200 is – minder dan de helft van de Sony GM-tegenhanger – en toch slaagt hij er nog steeds in om professionele kwaliteit te produceren.

Dat is precies wat Tamron deed met hun 28-75mm f/2.8 Di III RXD en 17-28mm f/2.8 Di III RXD, en de Tamron 70-180mm f/2.8 Di III VXD breidt die erfenis uit.

Voeg daarbij het compacte formaat en het lichte gewicht, en het is een droom voor reizigers. De 17-28, 28-75, 70-180 moet het dreamteam zijn als het gaat om reisgenoten voor Sony full-frame spiegelloos.

Wanneer het belangrijkste waar je over kunt klagen een gebrek aan OSS of handmatige / AF-schakelaar is, geeft het je een idee van hoe goed een lens is.